Το εφήμερο στοιχείο στις ερωτικές επαφές είναι πιο σύνηθες από ποτέ κι αυτό γιατί οι άνθρωποι και οι σχέσεις έχουν γίνει δύσκολες. Έχουμε αλλάξει εμείς κι έτσι έχουν αλλάξει και οι τρόποι που συναναστρεφόμαστε. Δεν είναι μόνο μία μόδα της εποχής, είναι ένας αντικατοπτρισμός του πώς σκεφτόμαστε και πώς νιώθουμε. Δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε, να αγαπήσουμε και να αφεθούμε στη μαγεία ενός έρωτα όταν γύρω μας όλα τρέχουν με ασύλληπτους ρυθμούς.
Για να μην πληγωθούμε λοιπόν, συμβιβαζόμαστε με μερικές στιγμές απόλαυσης που δεν αρκούν για να μας πονέσουν, αρκούν όμως για να μας προσφέρουν χαρά. Βέβαια, δεν είναι όλα πάντα τόσο ρομαντικά. Μερικές φορές έχουμε απλά την ανάγκη να εκτονωθούμε και να έρθουμε σε επαφή με τα πιο αρχέγονα ένστικτά μας. Χωρίς ψέματα κι υποκρισίες με υποσχέσεις που δεν έχουμε σκοπό να τηρήσουμε, αποφασίζουμε να ενδώσουμε σε έναν στιγμιαίο πειρασμό. Εκεί έρχεται το one night stand ή το half night stand να κάνουν τη δουλειά τους.
Μια σχέση που κρατά για ένα μόνο βράδυ, σου δίνει την ευκαιρία να περάσεις καλά με κάποιον άνθρωπο που μπορεί μετά να μη θυμάσαι καν το όνομά του! Αυτό είναι ίσως το χρυσό κλειδί για να νιώθεις την απόλυτη απελευθέρωση. Καμία απολύτως δέσμευση σε κανένα επίπεδο. Μια νύχτα πάθους -ή μόνο κάποιες ώρες- αρκεί για να εκτοξεύσει την απόλαυση στα ύψη και μετά το κλείσιμο της πόρτας να πας παρακάτω.
Στην περίπτωση που δύο άνθρωποι βρίσκονται ερωτικά περιστασιακά, δημιουργείται κάποιου είδους σχέση. Όχι σχέση με την κλασική έννοια του ζευγαριού που την έχουμε στο μυαλό μας, -εξάλλου έχουμε πει πως σχέση είναι οποιαδήποτε επαφή μεταξύ των ανθρώπων που αλληλεπιδρούν κι εμείς δίνουμε τα απαραίτητα χαρακτηριστικά στην κάθε μία από αυτές- αλλά ένα είδος επαφής και επικοινωνίας. Αναπτύσσονται κώδικες, προσδοκίες και μία σταθερότητα στο κομμάτι της επαφής. Μπορεί να μην υπάρχει καμία παραπάνω δέσμευση όμως έχουμε κάτι γνώριμο και σταθερό κι αυτό μας κάνει από τη μία να αισθανόμαστε ασφάλεια από την άλλη όμως μπορεί κι αυτό να γίνει εύκολα συμβατικό.
Οι εμπειρίες που συγκεντρώνουμε λοιπόν, ποικίλουν και σίγουρα καθορίζονται από την ανάγκη που έχουμε στην εκάστοτε περίοδο της ζωής μας. Προσπαθούμε να καλύψουμε ανάγκες κι επιθυμίες και πολλές φορές αυτό το κάνουμε με λάθος τρόπο, είτε από φόβο, ανασφάλεια, απογοήτευση, ακόμη και ντροπή! Δημιουργούμε σχέσεις με ανθρώπους που δεν αγαπάμε επειδή φοβόμαστε τη μοναξιά, φλερτάρουμε με ανθρώπους που δε θέλουμε απλά για να νιώσουμε ποθητοί ή δε διεκδικούμε ανθρώπους που θέλουμε για να μη νιώσουμε όταν ξεφεύγουμε από ηθικά όρια και κανόνες. Δεν είναι κακό να υποκύπτεις μερικές φορές σε πειρασμούς που θα σε πάνε ένα βήμα πιο κάτω σαν άνθρωπο, γιατί κάθε μας επιλογή όταν την κάνουμε με γνώση και σεβασμό, έχει κάτι πολύτιμο να μας προσφέρει.
Το να δίνεσαι πραγματικά κι ολόψυχα, να αποκαλύπτεις αδυναμίες και πάθη χωρίς λέξεις, χωρίς εξηγήσεις, χωρίς γιατί και πώς είναι λυτρωτικό και μερικές φορές μέσα από αυτόν τον τρόπο καταφέρνεις να συνδεθείς ακόμη περισσότερο με έναν άνθρωπο. Δεν ξέρει τίποτα για σένα κι εσύ τίποτα για εκείνον, δύο άνθρωποι άγνωστοι, χωρίς παρελθόν που συναντιούνται σε ένα σημείο και μετά χωρίζονται ξανά κρατώντας όμως στη μνήμη του σώματος τη στιγμή.
Και τι έγινε αν φύγεις χωρίς να ξέρεις ένα όνομα; Τι θα αλλάξει; Έχεις το άρωμα, τη γεύση, το άγγιγμα και μια ακόμη εμπειρία ζωής στην πλάτη σου. Μια απάντηση για τον εαυτό σου και τις επιθυμίες σου.
Συντάκτης: Μαρία Αθανασοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
