Μία απ’ τις ακόμη πιο δύσκολες αποφάσεις μετά από ένα χωρισμό είναι ίσως εκείνη της επανασύνδεσης. Ουκ ολίγες φορές έχει τύχει, ειδικά σε μακροχρόνιες σχέσεις, κάποιος απ’ τους δύο να θελήσει να επαναφέρει στη ζωή τη σχέση σας εις μνήμην όλων εκείνων των υπέροχων αναμνήσεων και συναισθημάτων που ζήσατε μαζί. Όμως πότε πραγματικά αξίζει η δεύτερη αυτή ευκαιρία και πότε ζητείται έτσι, για την τιμή των όπλων;
Αυτό γίνεται αντιληπτό απ’ τον ίδιο τον τρόπο που επιχειρεί να σε προσεγγίσει ξανά το πρώην ταίρι σου. Γιατί προσπάθεια από προσπάθεια μπορούν να διαφέρουν καμιά φορά αισθητά. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, πως ο τρόπος προσεγγίσεις δεν είναι κάτι άλλο από ένα απλό μήνυμα. Ακόμα και σε αυτό, όμως, υπάρχουν διαβαθμίσεις. Αντιλαμβάνεσαι πως το εν λόγω άτομο πραγματικά ενδιαφέρεται ακόμη κι απ’ την έκταση του μηνύματος και φυσικά απ’ το περιεχόμενό του.
Δεν είμαστε, εννοείται, υπέρ των τύπων και κατά της ουσίας, αναμφισβήτητα το νόημα δεν κρύβεται σε αυτά, όμως απ’ την άλλη δεν μπορεί να περιμένει ανταπόκριση στέλνοντας ένα απλό, λιτό κι απέριττο «γεια». Διότι εδώ δεν ισχύει καθόλου το ότι το απλό καμιά φορά είναι το καλύτερο. Γιατί δεν είναι καν απλό, ξεπερνά τα όρια της λιτότητας και καταλήγει φτωχό. Δείχνει αδιαφορία και μοιάζει με μια τελευταία προσπάθεια που αμφιταλαντεύτηκε να κάνει και τελικά έκανε με τη σκέψη «ό,τι γίνει», χωρίς να καίγεται κιόλας.
Μια τέτοια προσπάθεια φυσικά δε γίνεται να ζητά συνέχεια κι ανταπόδοση. Όχι από υπεροψία ή αλαζονεία, αλλά γιατί ο άλλος δεν μπορεί να περιμένει πολλά όταν δεν προσφέρει τίποτα. Για να καταφέρει να σε επαναφέρει σε μια κατάσταση που εσύ ο ίδιος εγκατέλειψες, πρέπει οι κινήσεις του (ως ένδειξη επιθυμίας) να ‘ναι χίλιες φορές πιο ισχυρές απ’ τους λόγους που σας ώθησαν στο χωρισμό. Κι ένα αδιάφορο μήνυμα που μοιάζει να στάλθηκε κατά λάθος, σίγουρα δεν κουβαλά μέσα του αυτή τη δύναμη που θα σε κάνει να τα ξεχάσεις όλα και να επιστρέψεις ή έστω το ταρακούνημα για να σκεφτείς να δώσεις μία ακόμη ευκαιρία.
Η όποια κίνηση επαναπροσέγγισης του ενός, δημιουργεί ένα δίλημμα ανταπόκρισης στον άλλον. Για να μη σε βασανίζουν, όμως, τα «τι θα γινόταν αν έδινα, τελικά, μία δεύτερη ευκαιρία;» και τα «αξίζει να ξαναπροσπαθήσω;» διευκόλυνε τον εαυτό σου και θέσε έναν πήχη, κάποια όρια. Αναρωτήσου αν ο άλλος αληθινά και νηφάλια προσπαθεί να σε ξανακερδίσει γιατί όντως σε θέλει στη ζωή του και μη στηρίξεις μια επανασύνδεση σε μια στιγμή αδυναμίας του πρώην συντρόφου σου ή στην ικανοποίηση του εγωισμού του.
Άλλωστε, πάντοτε σε αυτές τις καταστάσεις υπάρχει ο πιο ευάλωτος σε τέτοιου είδους πισωγυρίσματα, που πολλές φορές αποδεικνύονται τραγικά λάθος επιλογές. Δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος που κάθε φορά που φτάνει στο τέρμα και ξεκινά ξανά, γίνεται και πιο δύσκολο να τον σταματήσεις. Αν, λοιπόν, πρόκειται για την πρώτη φορά που επιχειρείτε αυτήν την επανασύνδεση, σκέψου το πολύ καλά, διότι η δεύτερη ευκαιρία εύκολα γίνεται και τρίτη και τέταρτη, μόνο που πια δεν έχει μείνει ουσιαστικά τίποτα για να σωθεί κι εσείς απλά αναλώνεστε, από συνήθεια και δειλία να προχωρήσετε.
Υπάρχουν, βέβαια, κι οι ελάχιστες περιπτώσεις που η επανασύνδεση πραγματικά πετυχαίνει, είναι όμως τόσο σπάνιες που αποτελούν στα αλήθεια εξαιρέσεις. Συχνά οι άνθρωποι εθελοτυφλούμε για χάρη διαφόρων συναισθηματικών αδυναμιών, όμως δεν κάνουμε τίποτε άλλο παρά να γεμίζουμε επιφανειακά το συναισθηματικό κενό με λάθος υλικό, κάτι που θα φανεί και πάλι στη συνέχεια, φέρνοντάς μας για άλλη μια φορά στην αφετηρία ενός ήδη ολοκληρωμένου κύκλου.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη