Τα κουλτουριάρικα φιλαράκια μας

Η παρέα, ως μια μορφή κοινωνικού συνόλου κι αυτή, περιέχει άτομα διαφόρων ταχυτήτων, καμιά φορά τελείως αταίριαστα (φαινομενικά) μεταξύ τους. Κι αυτή είναι κι η δύναμή τους.

Άλλος έχει κάθε φορά να μας προτείνει το ιδανικό μαγαζί, άλλον θα συμβουλευτούμε για τις στιλιστικές μας επιλογές, με άλλον θα δούμε θρίλερ κι άλλον θα σκεφτούμε μόλις  χαλάσει το laptop ή χρειαστεί κάποιο update. Είναι, όμως, κι εκείνος που για όλα αυτά έχει μια γνώμη, την οποία πάντοτε στηρίζει κάπου.

Δε μιλώ, λοιπόν, για τον κλασικό ξερόλα της παρέας που είναι υπέρ του δέοντος ενημερωμένος πάνω σε ένα-δύο θέματα που αρέσκεται, αλλά για εκείνον που γνωρίζει σχεδόν τα πάντα κι ό,τι κάνει και λέει, ίσως λίγο αλαζονικά, κρύβει όντως σοφία.

Σίγουρα στις συζητήσεις σε κάνει να θέλεις να διαφωνήσεις μαζί του μόνο και μόνο για τη γοητεία του διαλόγου και για να αισθανθείς μια περηφάνια βρίσκοντας επιχειρήματα που είναι ικανά να αντικρούσουν τα δικά του, αν και μέσα σου ξέρεις καλά απ’ την αρχή πως η κόντρα μαζί του είναι χαμένη μάχη.

Αυτός ο φίλος, λοιπόν, καλώς ή κακώς θα είναι η πρώτη σου σκέψη σε οτιδήποτε δυσνόητο στην καθημερινότητά σου, κάτι σαν το προσωπικό σου wikipedia, που εμπιστεύεσαι τυφλά. Ταυτόχρονα αυτά τα άτομα είναι συνήθως και τρομερά εχέμυθα. Έτσι, δε σκέφτεσαι λεπτό να τους εξομολογηθείς ένα ζήτημα προσωπικό, εμπιστευτικό, που σε ταλαιπωρεί και περιμένει να λυθεί.

Είναι πνευματική και ψυχολογική υποστήριξη μαζί και δε διστάζει να σε βοηθήσει έμπρακτα όταν πρόκειται για κάποιο σοβαρό θέμα που σε απασχολεί. Αυτή είναι η κύρια διαφορά του με τον κλασικό φίλο, δε θα δώσει μόνος του τη λύση, αλλά θα σε κάνει να προβληματιστείς, να αμφισβητήσεις κι εν τέλει να καταλήξεις κάπου. Μπορεί να δείχνει πως αδιαφορεί ή σνομπάρει τα λιγότερο σοβαρά θέματα της καθημερινότητας, να μην τον συγκινούν, όμως όταν προκύπτει πρόβλημα είναι πάντοτε εκεί.

Είναι λίγο πιο απόμακρος κι επιλεκτικός, αποφεύγει τα συνηθισμένα κι είναι πιο πιθανό να βρεθείτε αν κανονίσετε κάποια συνάντηση στο σπίτι (ιδανικά με καλό κρασί και φιλοσοφικές συζητήσεις) ή για να δείτε καμιά ταινία (προφανώς κουλτουριάρικη), παρά για άγριο clubbing και καφέ με τις ώρες, πόσο μάλλον για βόλτες στα μαγαζιά, που τα θεωρεί κάπως χάσιμο χρόνου. Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι ακριβώς σπιτόγατος, απλά ψάχνει το κάτι παραπάνω, σου δίνει εξάλλου την εντύπωση πως είναι μέσα σε όλα.

Καλό θα ήταν να τον συμβουλεύεσαι περισσότερο και να μαθαίνεις απ’ τις προτεραιότητες που έχει θέσει στη ζωή του. Όχι φυσικά να ακολουθήσεις πιστά την ιδιοσυγκρασία κάποιου άλλου, όμως να κρατάς απ’ τους ανθρώπους τα θετικά ερεθίσματα που σου προσφέρουν.

Ο πιο ψαγμένος φίλος μας, αυτός που αγαπάει τα βιβλία και ξέρει από καλή ζωή, δεν αναλώνεται από ‘δω κι από ‘κει και ζητά παντού την ποιότητα, έχει μάθει να δίνει αξία σε όσα μετρούν κι όλα τα άλλα να τα αγνοεί. Όχι πως κι αυτός είναι κανένας αλάθητος, όμως εμπιστευόμαστε την ωριμότητα και το κριτήριό του και μόνο καλό θα μας έκανε αν ακολουθούσαμε τη φιλοσοφία του.

Ιδιαιτέρως ωφέλιμο θα ήταν, λοιπόν, να μάθουμε στη ζωή μας να ενστερνιζόμαστε τα καλά στοιχεία όσων συναναστρεφόμαστε. Όσο πιο διαφορετικός κάποιος από εμάς. τόσο πιο ενδιαφέρουσα συναναστροφή. Τόσα περισσότερα έχουμε να μάθουμε από αυτόν, πράγματα να μιμηθούμε, άλλα ως παράδειγμα προς αποφυγή, πράγματα που ίσως ταυτιστούμε και τότε αντιληφθούμε πως θέλουμε να διορθώσουμε. Επομένως μην αποκλείεις και μην υποτιμάς κανέναν.

Οι άνθρωποι, άλλωστε, δημιουργούν δεσμούς είτε ερωτικούς είτε φιλικούς για να συμπληρώσουν σαν παζλ τα ελαττώματά τους και τις αδυναμίες τους, τις ελλείψεις και τις ανάγκες τους. Και κανένα κομμάτι παζλ δεν αντιστοιχεί μόνον σε ένα άλλο.