Υπάρχουν κάποια πράγματα που θεωρούνται δεδομένα. Όπως το ότι όταν πας στο νοσοκομείο, το μεγαλύτερο άγχος σου θα έπρεπε να είναι η υγεία σου, όχι αν θα γίνεις ψητός πριν προλάβει να σε δει γιατρός. Κι όμως, στη χώρα όπου οι προειδοποιήσεις είναι σαν να γράφονται σε αόρατο μελάνι, οι εργαζόμενοι στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας χτυπούσαν το καμπανάκι του κινδύνου εδώ και καιρό για την έλλειψη πυρασφάλειας. Και κανείς δεν άκουγε. Μέχρι που το νοσοκομείο αποφάσισε να επιβεβαιώσει τις ανησυχίες τους με τον πιο θεαματικό τρόπο. Φωτιά!
«Είχαμε προειδοποιήσει – Κανείς δεν άκουσε»
Η πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων, Μαίρη Αγρογιάννη, δήλωσε ότι το νοσοκομείο δε διέθετε επαρκή μέσα πυρόσβεσης, όπως μάνικες, ενώ το σύστημα πυρανίχνευσης και πυρασφάλειας είχε σοβαρά προβλήματα. Όταν ξέσπασε η φωτιά στο -2 υπόγειο του κτιρίου, όπου φυλάσσονταν χαρτοκιβώτια και μηχανήματα, το προσωπικό αντέδρασε άμεσα, εκκενώνοντας τους ασθενείς από τα επείγοντα περιστατικά (ΤΕΠ) και μεταφέροντάς τους σε διπλανές αίθουσες. Κάποιοι από αυτούς πιθανόν να χρειαστεί να διακομιστούν σε άλλα νοσοκομεία.
«Δυστυχώς, επιβεβαιώθηκε ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος στη λειτουργία του νοσοκομείου. Δεν υπήρχαν μάνικες και το σύστημα πυρασφάλειας ήταν προβληματικό. Παρ’ όλα αυτά, κανείς δεν έκανε τίποτα.»
«Δεν υπάρχουν μάνικες κατάσβεσης, το σύστημα πυρανίχνευσης είναι προβληματικό», έλεγαν. «Υπερβάλλετε», απαντούσαν. Και τώρα; Τώρα τρέχουν να εκκενώσουν ασθενείς και να αποδείξουν ότι κανείς δεν κινδύνεψε. Στην Ελλάδα, όμως, δε διορθώνουμε τα προβλήματα πριν συμβούν· περιμένουμε πρώτα να γίνει η στραβή και μετά προσποιούμαστε ότι πέσαμε από τα σύννεφα. Το πιο τραγικό είναι ότι αυτό δεν αποτελεί καν είδηση. Είναι απλώς μια ακόμα μέρα στο ελληνικό σύστημα υγείας, λες και το να σέρνεις ένα φορείο μέσα στον καπνό είναι μια συνηθισμένη μέρα στα νοσοκομείο. Μέχρι την επόμενη φωτιά, ή κατάρρευση, ή ό,τι άλλο αποφασίσει το «δε βαριέσαι» να μας σερβίρει. Και φυσικά, σε λίγες μέρες κανείς δε θα θυμάται τίποτα. Θα βγει ένας αρμόδιος, θα πετάξει μια δικαιολογία και θα συνεχίσουμε σαν να μη συνέβη ποτέ. Μέχρι να ξανασυμβεί.
Η κ. Αγρογιάννη άσκησε κριτική στον υπουργό Υγείας, Άδωνι Γεωργιάδη, κατηγορώντας τον ότι αγνοεί τις προειδοποιήσεις των σωματείων και ειρωνεύεται τις καταγγελίες τους:
«Μας φαίνεται παράξενο που ο υπουργός δε» δέχεται να ακούσει τις καταγγελίες μας. Είχαμε επισημάνει το πρόβλημα για αυτόν τον χώρο, αλλά εκείνος μας αμφισβήτησε και μας είπε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Σύμφωνα με την Πυροσβεστική, η φωτιά εκδηλώθηκε γύρω στις 21:45, αλλά δεν επεκτάθηκε σε άλλους ορόφους ούτε υπήρξε άμεσος κίνδυνος για τους ασθενείς. Στο σημείο έσπευσαν 21 πυροσβέστες με 7 οχήματα και ειδικό βραχιονοφόρο όχημα, ενώ συνδρομή παρείχαν και εθελοντές. Ο υπουργός Υγείας, από την άλλη, που επισκέφτηκε το νοσοκομείο, δήλωσε ότι η φωτιά ξέσπασε σε διάδρομο με παλιά έγγραφα και ακτινογραφίες και πως η αιτία της βρίσκεται υπό διερεύνηση από το Ανακριτικό Τμήμα της Πυροσβεστικής.
«Ουδείς ασθενής κινδύνευσε. Εκκενώσαμε προληπτικά έναν χώρο στα ΤΕΠ για την αποφυγή της κάπνας. Το νοσοκομείο θα επανέλθει άμεσα σε πλήρη λειτουργία.»
Κι ενώ όλα βαίνουν καλώς κατά τους επικεφαλής, το ακτινολογικό τμήμα έχει τεθεί προσωρινά εκτός λειτουργίας, ενώ τα νέα περιστατικά μεταφέρονται σε άλλα νοσοκομεία.
Αν κάτι μας δίδαξαν τα Τέμπη, είναι πως όταν οι προειδοποιήσεις, οι διαμαρτυρίες και οι καταγγελίες αντιμετωπίζονται με απαξίωση, κάποια στιγμή θα γίνει το κακό. Τότε δεν υπήρχε τηλεδιοίκηση στα τρένα, τώρα δεν υπάρχει πυρασφάλεια στα νοσοκομεία. Και η χώρα προχωράει, πάντα με ένα μνημόσυνο διαφορά.
Συντάκτης: Ροδάνθη Πατρώνα
