Και τώρα, ας μιλήσει κάποιος για αυτά τα ψέματα που είπαμε όλοι μας για να κερδίσουμε λίγο παραπάνω κάποιον. Ή να τον κερδίσουμε σκέτο.
«Είσαι μοναδικός για εμένα. Για κανέναν δεν έχω νιώσει έτσι»
Και αν ψάξεις καλά το παρελθόν έχεις πει το ίδιο στον Κώστα, τον Μάκη. Μπορεί και σε καμιά Μαρία, αναλόγως τι ήθελες εκείνη την εποχή. Για να μη σε αδικώ κι αδικώ κι εμένα μαζί, εκείνη τη στιγμή το εννοούσες. Λογικά μιλώντας πάντα.
Αλλά ως επί το πλείστον αποτελεί ένα κατά συνθήκη ψέμα που είπες για να το πιστέψεις παραπάνω ο ίδιος, παρά αυτός που βρίσκεται απέναντί σου. Κάποια στιγμή μπορεί να το σκεφτείς και να πεις «Τι βλακείες λέω πάλι για να ρίξω;» Μα με το που σου δοθεί η ευκαιρία θα ξεφουρνίσεις δύο τρεις ρομαντικές λέξεις και όλα θα κυλήσουν μέλι γάλα.
Είναι να αναρωτιέται κανείς γιατί σε κάποιες περιόδους της ζωής μας επιλέγουμε να πούμε αυτά τα τόσο μεγάλα λόγια. Άλλος επειδή νιώθει μοναξιά και θέλει να το πιστέψει. Άλλη επειδή είναι αθεράπευτα ρομαντική και όντως το πιστεύει. Άλλος επειδή είναι μάγκας και ωραίος για να καταφέρει αυτό που θέλει. Και οι αφορμές πληθαίνουν μα το ψέμα παραμένει ίδιο.
Το αποτέλεσμα όμως παραμένει ένα και μοναδικό: Δεν είναι ο μοναδικός. Δεν είναι η μία.
Είναι μοναδικός από μόνος του ο κάθε άνθρωπος, δε χρειάζεται εμάς να του αραδιάσουμε τα μεγάλα μας λόγια. Κι εσύ, κι εγώ μοναδικοί είμαστε. Ευτυχώς. Αλλά για να λέμε και του στραβού το δίκιο, θα υπάρξουν πολλοί μοναδικοί στην ζωή μας. Το οριστικό άρθρο αποτελεί στην πλειονότητα των περιπτώσεων ένα ψέμα.
Βάζουμε τον εαυτό μας σε μία λογική, σε ένα ροζ σύννεφο, χωρίς να υπάρχει λόγος. Οι μοναδικοί μας, ίσως αργήσουν να έρθουν. Μπορεί όντως να έρχονται με χελώνα, η οποία ίσως έτυχε να χάσει και το δρόμο. Ας μην καταπιαστούμε όμως μέχρι τότε από ψεύτικες αγάπες. Και ας αφήσουμε τα μεγάλα λόγια για τον πραγματικά μεγάλο έρωτα.
Αλλά δεν αρκούμαστε μόνο σε λογύδρια περί μοναδικότητος.
«Μόνο για εσένα έχω νιώσει έτσι» Και μέσα σου δε ξέρεις ούτε εσύ τί στο καλό νιώθεις. Και θα κάνεις πράγματα, θα ξεγελάσεις το μυαλό σου μα την ορμή δεν μπορείς να την κοροϊδέψεις. Όσα πράγματα και αν πεις, όσα κι αν κάνεις για να δείξεις τρελά ερωτευμένος, το ένστικτό δε λαθεύει.
Ο μοναδικός άνθρωπος σου, είναι εκείνος που σκέφτεσαι λίγο πριν κοιμηθείς, λίγο αφού ξυπνήσεις. Νηφάλιος ή όχι. Στο τέταρτο ποτό. Και στο δωδέκατο. Είστε ή δεν είστε μαζί. Αυτός είναι. Την αλήθεια μπορείς να την τσαλακώσεις μα δεν την αλλάζεις.
Επιμέλεια Κειμένου Χριστίνας Χατζηθεοδώρου: Κατερίνα Κεχαγιά.
Συντάκτης: Χριστίνα Κουλιάτσα
