Δε θα αλλάξει μόνο επειδή πιέζεις να το κάνει

Μια άκρως ειδυλλιακή σχέση θα ήταν να ταιριάζεις σε όλα με τον άνθρωπό σου μπορώντας άνετα να συνυπάρχετε αρμονικά χωρίς συγκρούσεις και τσακωμούς. Αυτό όμως, ίσως να πρόδιδε πως κάτι δεν πάει καλά. Η υπερβολική ηρεμία, μπορεί να υποδηλώνει συνήθως κάτι το αφύσικο. Γιατί είναι σχεδόν αδύνατον να μην υπάρξουν προστριβές, όταν αναφερόμαστε σε μια κοινή δράση δύο διαφορετικών ανθρώπων. Δύο ατόμων, που τα «Θέλω» τους διαφέρουν σε σχετικό βαθμό, οι συνήθειές τους, επίσης, είναι διαφορετικές κι ο τρόπος σκέψης τους πηγάζει από την ξεχωριστή εμπειρία που έχει αποκτήσει ο καθένας τους. Η γραμμή, όμως, που διαχωρίζει το συμβιβασμό με την ολοκληρωτική αλλαγή και καταπίεση, είναι υπερβολικά πολύ λεπτή. Κι όταν ο ένας διακριτικά επιβάλλει τις αλλαγές που επιθυμεί να δει στον άλλον, για να διατηρήσει την ηρεμία στη σχέση του, ο δεύτερος κάποια στιγμή θα πιεστεί, θα ακουστεί εκείνο το μεγάλο «Μπαμ!» και θα τιναχθούν και τα τελευταία απομεινάρια της σχέσης αυτής στον αέρα. Κι ο κρότος θα είναι εκκωφαντικός.

Πριν δημιουργήσεις ένα δεσμό με έναν άνθρωπο και πριν καλά-καλά αρχίσεις να τον μαθαίνεις, υπάρχουν κάποια στοιχεία που δε μένουν κρυφά. Κάποια χαρακτηριστικά και κάποια κουσούρια ενδεχομένως, που μελλοντικά παραμένουν αμετάβλητα. Εφόσον αυτά σε ενοχλήσουν από την αρχή και κάνεις πως τα παραβλέπεις, να είσαι σίγουρος πως θα βρεθούν πάλι μπροστά σου κι αυτή τη φορά θα ριζώσουν στο δρόμο σου, κάνοντας τη προσπάθειά σου δυσκολότερη στο να τα παραβλέψεις.

Τα «Θέλω» σου, για παράδειγμα, στην εμφάνιση του ανθρώπου που στέκει δίπλα σου, οι απαιτήσεις σου για το ντύσιμό του, το αν προτιμάς να περιποιείται διαρκώς ή αντίθετα αν σε ενοχλεί η έντονη προσπάθειά του να δείχνει περιποιημένος, είναι ένας λόγος που μπορεί να σου προκαλέσει εκνευρισμό, αν εσύ ανήκεις στο άλλο άκρο. Το πρώτο βήμα είναι απλώς να αποδεχτείς τον άνθρωπό σου όπως ακριβώς είναι, γιατί έτσι αρχικά τον γνώρισες. Αν ωστόσο σε ενοχλεί σε βαθμό που να ζητάς την ολοκληρωτική αλλαγή του, η απαίτησή σου μπορεί να ασκήσει την πρώτη πίεση και γκρίνια στη σχέση σου.

 Ο χρόνος που αφιερώνει ο καθένας στη σχέση του, αλλά και στην προσωπική του ζωή είναι επίσης μια ακόμη αιτία τσακωμού. Οι περισσότεροι μοιράζουν το χρόνο τους ανάμεσα σε φίλους και σε σχέση, αλλά η μοιρασιά που κάνουν διαφέρει για τον καθένα. Το τι ορίζει ο καθένας ως αρκετό χρόνο για να προσφέρει στο σύντροφό του, έχει μεγάλη απόκλιση κι  από τα πιστεύω του ίδιου του συντρόφου του, κι αν αυτό δεν συμπίπτει μερικώς και για τα δύο μέλη της σχέσης, θα υπάρξει αναμφίβολα κάποια σύγκρουση μελλοντικά. Αφενός ο ένας δε θα είναι ικανοποιημένος από το χρόνο που του δίνει το ταίρι του, αφετέρου ο άλλος θα καταπιέζεται για να δώσει περισσότερο από αυτό που θεωρεί ο ίδιος αρκετό.

Ακόμη και σε βαθύτερα ζητήματα που προκύπτουν μελλοντικά κατά τη διάρκεια μιας σχέσης και μπορεί να αφορούν μια συγκατοίκηση, ή τον επαγγελματικό προσανατολισμό, θα υπάρχουν διαφορετικές πεποιθήσεις κι απαιτήσεις. Η επιθυμία του ενός να μείνει στο ίδιο σπίτι με το σύντροφό του, τη στιγμή που ο άνθρωπός του το εκλαμβάνει ως πίεση, είναι μια αιτία που απαιτεί τη μία πλευρά να αλλάξει τον τρόπο σκέψης της. Η επαγγελματική ευκαιρία που παρουσιάζεται κι επιβάλλει στον έναν από τους δύο να φύγει από τη μέχρι τότε μόνιμη κατοικία του, προϋποθέτει την οικειοθελή θυσία του άλλου ή το αντίστροφο.

Από τον τρόπο που μαγειρεύεις, μέχρι και τον τρόπο που κοιμάσαι, μπορεί να υπάρξει ένας λόγος που θα προκαλέσει μια αλλαγή, που σε σένα θα επιφέρει μια μικρή ή μεγάλη πίεση, προκειμένου να προσαρμοστείς στα νέα δεδομένα. Από τα καρυκεύματα που χρησιμοποιείς στο φαγητό σου, μέχρι και την αγκαλιά που ζητάς στον ύπνο ή την επιθυμία σου να κοιμάσαι ήρεμα από τη δική σου πλευρά στο κρεβάτι. 

Είναι, δυστυχώς, αναμφισβήτητο. Θα υπάρξουν στιγμές που θα πρέπει να συμβιβαστείς με αυτά που σου δίνει ο άλλος, και να αγνοήσεις εκείνα που ζητάς εσύ. Οφείλεις να αλλάξεις στοιχεία του χαρακτήρα σου, ή να τα διατηρήσεις αλώβητα με σκοπό  να εξισορροπήσεις την αρμονία στη συνύπαρξή σας. Θυσίες θα υπάρξουν και πρέπει άλλωστε να υπάρχουν, αλλά ενίοτε πρέπει να μπαίνουν και όρια. Αν η αλλαγή που καλείσαι να κάνεις, σε πιέζει και σε τρώει στο μεσοδιάστημα, δεν είναι πάντα για καλό. Στο κάτω-κάτω κανείς δεν είπε πως οι σχέσεις είναι εύκολες. Κάθε θυσία και υποχώρηση πρέπει να γίνεται από αμφότερους (τους συντρόφους). 

Κάθε σχέση εμπεριέχει μικρούς συμβιβασμούς. Αν δε διορθώσεις ό,τι σε ενοχλεί κάπου το πράμα θα λασκάρει, η σχέση θα μπλοκάρει και δε θα υπάρχει περιθώριο για να πάει παρακάτω. Οφείλουν και οι δύο πλευρές να διορθώνουν διαρκώς τα στοιχεία αυτά που δυσαρεστούν το σύντροφό τους.  Απλώς δεν πρέπει να ξεχνάς πως οι υποχωρήσεις που επιλέγουμε να κάνουμε προϋποθέτουν να μην χάνουμε και τον εαυτό μας κάπου στη πορεία.