Για κάποιους οι ερωτικές σχέσεις αποτελούν περίπλοκο ζήτημα, ενώ για άλλους η διαχείρισή τους είναι λίγο πιο ξεκάθαρη. Κατά κανόνα, όμως, όταν μια νέα σχέση αρχίζει να δημιουργείται, η παλαιότερη οφείλει ν’ αποχωρεί από τη σκηνή. Ωστόσο, μερικές προηγούμενες σχέσεις επιμένουν πεισματικά στο παρασκήνιο κι έτσι μένουν τα χνάρια τους να αιωρούνται μέσα σ’ ένα δωμάτιο, το οποίο, όμως, στεγάζει τώρα έναν νέο συνδυασμό συντρόφων.
Το δίλημμα προκύπτει όταν μια κατά τ’ άλλα πρώην ερωτική σχέση, έχει μετατραπεί ως δια μαγείας σε φιλική, με σκοπό να εξασφαλίσει την επιβίωσή της, αλλά συγκρούεται ταυτόχρονα με τη νεότερη που γεννιέται, η οποία δε γνωρίζει ή αδυνατεί να κατανοήσει τη νέα φύση της πρώην σχέσης. Γι’ αυτό θα πρέπει το άτομο που αποτελεί τον συνδετικό κρίκο μεταξύ αυτών των δυο σχέσεων, να είναι ειλικρινής με τον εαυτό του, πριν αποφασίσει την ολοκληρωτική διακοπή ή όχι μιας πρώην σχέσης του.
Υπάρχουν τρεις βασικές κατηγοριοποιήσεις προσωπικότητας, που προκύπτουν βάσει των πιο κοινών πεποιθήσεων που υπάρχουν. Η πρώτη, αφορά εκείνους τους ανθρώπους που είναι εντελώς κάθετοι κι αρνούνται ν’ αποδεχτούν την οποιαδήποτε πιθανή σχέση μεταξύ δύο πρώην. Είναι εκείνοι, που σχέσεις οι οποίες έχουν λήξει, τις τοποθετούν στο ίδιο τσουβάλι κι οτιδήποτε άλλο αποτελεί περίσσια πληροφορία γι’ αυτούς. Στο άκουσμα μιας νέας σχέσης, τερματίζουν δίχως δεύτερη σκέψη την παλαιότερη, ακόμα κι αν αυτή είχε από καιρό επαναπροσδιοριστεί φιλική.
Η δεύτερη κατηγορία αποτελείται από εκείνους, που η διατήρηση επαφών με πρώην -ταυτόχρονα με την ύπαρξη νυν- τους βρίσκει σύμφωνους. Σέβονται τις προηγούμενες σχέσεις τους και δε δέχονται συζήτηση επί του θέματος του αν θα συνεχιστεί η επαφή. Η ενόχληση μάλιστα του νυν προσώπου κι η άρνησή του για την αποδοχή μιας τέτοιας επαφής, εκλαμβάνεται συνήθως ως προσπάθεια επιβολής ελέγχου στις πεποιθήσεις τους.
Η τρίτη κατηγορία περιλαμβάνει εκείνους που αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στις δυο παραπάνω κατηγορίες. Προσπαθώντας ν’ αποφασίσουν αν θα αποδέχονταν κι οι ίδιοι το ταίρι τους να διατηρεί σχέσεις με πρώην σύντροφο, θέτουν στο μυαλό τους κάποιες προϋποθέσεις. Προϋποθέσεις, τις οποίες αξίζει να λάβουμε υπόψιν, αν θέλουμε να προσεγγίσουμε λίγο πιο εξονυχιστικά ένα τέτοιο ζήτημα.
Αρχικά, παίζει ρόλο το πόσο καιρό διήρκεσε η πρώην σχέση. Αν επρόκειτο για κάτι εντελώς εφήμερο, πιθανότατα να μην έχει καμία αξία η επικοινωνία μεταξύ των δυο πρώην. Συνεπώς κι η ύπαρξη κάποιας σχέσης μεταξύ τους, δε θα ήταν αποδεκτή, καθώς το μόνο που ίσως θα τους έδενε, θα ήταν μια ανάμνηση καθαρά σεξουαλική. Κι αυτό δεν επηρεάζει ιδιαίτερα θετικά μια νέα σχέση που μόλις τώρα ξεκινά να ανθίζει.
Επιπλέον, αν η πρώην σχέση είχε μικρή διάρκεια ζωής και στη συνέχεια διαλύθηκε, θα ήταν επόμενο να χαθεί οποιαδήποτε σύνδεση μαζί της. Η διατήρηση της επικοινωνίας με πρώην, κάτω από αυτές τις συνθήκες, θα ήταν ίσως μη αποδεκτή, καθώς εγείρεται το ερώτημα γιατί δυο άνθρωποι να συνεχίζουν να μοιράζονται στιγμές μαζί, ενώ υπήρξε στο παρελθόν ερωτική χημεία μεταξύ τους. Μαζί, ίσως, να είναι κι ένας συνδυασμός που μπορεί ακόμη να δημιουργήσει πυρκαγιές. Και τέτοιες πυρκαγιές κινδυνεύουν να εκμηδενίσουν οποιαδήποτε νέα σχέση κάνει δειλά την εμφάνισή της. Εκτός κι αν αποφάσισαν ότι δεν ταιριάζουν ερωτικά και παρέμειναν φίλοι, τότε είναι στην κρίση του καθενός το αν θ’ αποδεχτεί τη φιλία μεταξύ δυο ανθρώπων, που έχουν ζήσει στο παρελθόν και γυμνές σκηνές μαζί.
Στην περίπτωση που η πρώην σχέση μετράει χρόνια συμβίωσης, το αν είναι αποδεκτό ή όχι να υπάρχει μετέπειτα επικοινωνία, αποτελεί εμφανώς ένα πιο περίπλοκο ζήτημα. Υπάρχουν σχέσεις που μετράνε χρόνια, έχουν κάνει τον κύκλο τους και πραγματικά κάθε ερωτικό συναίσθημα έχει εξασθενήσει, επιτρέποντας μ’ αυτόν τον τρόπο την ύπαρξη ανθρώπινης επικοινωνίας. Από την άλλη όμως, υπάρχουν μακροχρόνιες σχέσεις, όπου η ιστορία τους κρύβει έντονα συναισθήματα, τα οποία δεν εξασθενούν με την πάροδο του χρόνου. Απεναντίας ενισχύονται με την επικοινωνία.
Μια ακόμη προϋπόθεση αποτελεί κι ο λόγος του χωρισμού. Σίγουρα, αλλάζει έστω και λίγο η στάση του νεοφερμένου στη σχέση, ως προς την ύπαρξη της επικοινωνίας του συντρόφου του με μια πρώην σχέση. Αλλιώς θα συμπεριφερθεί κανείς, όταν γνωρίζει πως ο χωρισμός από μια παλιά σχέση ήταν επιλογή του συντρόφου του, κι αλλιώς εάν ο χωρισμός υπήρξε απόφαση αντίθετη με τη δική του επιλογή. Ομοίως, έχει μεγάλη βαρύτητα το αν χώρισαν από κοινή επιλογή ή αντίθετα, αν ο χωρισμός δεν ήταν απόφαση κανενός, αλλά συγκυρίες όπως η απόσταση, τους οδήγησαν εκεί. Γιατί σε μια τέτοια περίπτωση, τα αισθήματα ακόμη υπάρχουν κι είναι θέμα χρόνου κι απόστασης να τα ξανά αναβιώσουν.
Παρομοίως, μετράει το ποιος αποζητά πιο συχνά την επικοινωνία με τον πρώην. Το άτομο που έχει δημιουργήσει τη νέα σχέση ή το πρώην πρόσωπο; Και πόσο συχνή είναι αυτή η επικοινωνία; Το να μιλάνε κάθε μέρα ή κάθε εβδομάδα σίγουρα δεν είναι τόσο ευχάριστο για μια νέα σχέση. Αντιθέτως, οι ευχές τέσσερις φορές τον χρόνο, είναι ανθρώπινο κι αποδεκτό να δίνονται μεταξύ δυο ανθρώπων που χώρισαν τους δρόμους τους, δίχως να είναι μαλωμένοι.
Σε γενικές γραμμές το να είσαι εκείνος που διατηρεί επαφές με κάποιον πρώην, δεν είναι το δύσκολο κομμάτι. Το ζόρικο είναι να είσαι το νεοφερμένο άτομο, που επιθυμεί να δημιουργήσει μια νέα σχέση, αλλά ταυτόχρονα προσπαθεί να λύσει γρίφους γύρω από μια παλαιότερη που είχε ο σύντροφός του κι η οποία φαίνεται να δίνει ακόμα αισθητά το παρόν. Καλώς ή κακώς, όλοι λίγο ή πολύ έζησαν έναν έρωτα στο πρόσωπο ενός άλλου ανθρώπου πριν από εμάς. Ίσως χρειαστεί να κάνει κανείς μια οπισθοχώρηση σε κάποιες περιπτώσεις. Το πότε θα γίνει αυτή, όμως, εξαρτάται από την αλήθεια που κρύβεται πίσω από κάθε παρελθοντική ιστορία. Και θα πρέπει να είναι μια αλήθεια, η οποία δε θα μας κάνει να αισθανόμαστε άβολα ούτε δεύτεροι στη γραμμή τερματισμού.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Γεωργία Κανδηλανάπτη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
