Θα ‘χεις ακούσει, έστω και φευγαλέα, να γίνεται λόγος για σύνδρομα όπως το “Takotsubo” ή αλλιώς «Σύνδρομο της ραγισμένης καρδιάς», το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» κι άλλα πολλά που ‘χουν πλέον επίσημη ονομασία κι ορολογία. Όσο περίεργα κι αν σου ακούγονται όμως, θα εκπλαγείς μόλις διαπιστώσεις ότι επηρεάζουν τον έξω κόσμο.
Αντίστοιχα, λοιπόν, σε ένα ανεπίσημο επίπεδο βέβαια, θα δεις ότι γεννιέται ακόμη ένα σύνδρομο που συχνά αναφέρεται σε συζητήσεις ανάμεσα σε παρέες, κουβέντες μεταξύ δύο κολλητών ή ακόμη και δύο συντρόφων. Πρόκειται –σε εντελώς ερασιτεχνική ορολογία– για το «Σύνδρομο των δέκα συντρόφων». Είναι ένα φαινόμενο, όμως, που συχνά-πυκνά διαδραματίζεται στο μυαλό ενός ατόμου κι ίσως μερικές φορές του δημιουργεί ανησυχίες, φοβίες κι άγχος.
Όλοι κάποια στιγμή ξεκινάμε τη δική μας διαδρομή προς τη σεξουαλική αναζήτηση, κι ανάλογα με το πότε αισθανόμαστε έτοιμοι γι’ αυτό, βυθιζόμαστε σ’ ένα ταξίδι με προορισμό την ηδονή και την ευχαρίστηση. Αρχικά, το μυαλό ίσως είναι περισσότερο επιπόλαιο και παρορμητικό. Αντίθετα, για κάποιους, μπορεί να ‘ναι πιο διστακτικό κι αναλυτικό. Αυτό σίγουρα διαφέρει από άτομο σε άτομο κι ο τρόπος που αντιλαμβάνεται κανείς τη σαρκική επαφή, ποικίλει.
Κάποιοι ίσως θεωρούν πως λειτουργεί ως μέσο διαφυγής και καταφεύγουν σε αυτή από ανάγκη. Ίσως στο μυαλό τους να αντιμετωπίζουν το σεξ σαν να ‘ναι κάτι ασήμαντο και γι’ αυτόν τον λόγο αποφεύγουν να το αναλύσουν σε μεγάλο βαθμό. Για μερικούς έχει μεγάλη βαρύτητα κι αυτό το θέμα χρήζει ανάλυσης στο μυαλό τους πριν κάνουν ένα βήμα παραπέρα. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, δεν είναι λίγοι εκείνοι που κάποια στιγμή τους καταβάλλει μια κρίση μόλις συνειδητοποιήσουν ότι ο αριθμός των σεξουαλικών τους συντρόφων αγγίζει τη δεκάδα ή απέχει πολύ ακόμα από αυτήν!
Όταν απευθύνεται στο πρόσωπό σου η ερώτηση «Πόσους σεξουαλικούς συντρόφους είχες;», μπορεί να ‘χεις αισθανθεί μια αμηχανία να σε διαπερνά. Ίσως μάλιστα να έχεις κάνει σχετικές συζητήσει με την παρέα για το αποδεκτό όριο των σεξουαλικών συντρόφων, τι θεωρείται μεγάλος αριθμός και τι μικρός. Οι απαντήσεις, βέβαια, που θα λάβεις, θα ‘ναι ή του ύψους ή του βάθους και μπορεί ποτέ να μη σε κάνουν να αισθανθείς καλύτερα. Ανάλογα πάντα με τον άνθρωπο που ‘χεις απέναντί σου, θα μπορούσες να χαρακτηριστείς από άπειρος και με μηδαμινή εμπειρία, μέχρι επιπόλαιος και βιαστικός ή χωρίς κριτήρια.
Βλέπεις, ο αριθμός των σεξουαλικών συντρόφων σημαίνει για τον καθένα κάτι διαφορετικό. Υπάρχει εκείνη η κατηγορία των ανθρώπων που ίσως το βλέπουν σαν πρόκληση, θεωρώντας πως το να ξεπεράσεις τους δέκα συντρόφους, αυτομάτως σου παρέχεται και κάποια αξιόλογη εμπειρία στον σεξουαλικό τομέα. Για ‘κείνους, ο κάθε σύντροφος έχει κάτι διαφορετικό να τους διδάξει κι ο σκοπός τους είναι να ζήσουν την κάθε στιγμή, συλλέγοντας όσο το δυνατόν περισσότερα μαθήματα. Δεν έχουν ενδοιασμούς, ούτε ταμπού και δρουν καθαρά με οδηγό την επιθυμία τους.
Υπάρχουν όμως κι εκείνοι που δεν επιθυμούν να ξεπεράσουν το νοητό όριο που ‘χουν βάλει στο μυαλό τους, έναν αριθμό που φαίνεται να τους δεσμεύει. Αισθάνονται τύψεις όταν εκπληρώνουν μια σεξουαλική φαντασίωση με ένα άτομο που στην πορεία φαίνεται να μην είναι διαθέσιμο για κάτι περισσότερο. Μετανιώνουν για μια πράξη που έχουν ήδη κάνει και μελετάνε την επόμενη κίνησή τους σε μεγαλύτερο βαθμό, προκειμένου να μην ξεφύγουν ξανά. Φρικάρουν με τη συνειδητοποίηση ότι ο αριθμός των σεξουαλικών τους συντρόφων αρχίζει να μεγαλώνει. Βλέπουν τη δεκάδα να ολοκληρώνεται και καταβάλλονται από τύψεις, γιατί έχουν δοθεί με τέτοια ευκολία σε άτομα που ενδεχομένως να μην το άξιζαν.
Ίσως υπάρχουν κι εκείνοι που προβληματίζονται για το πώς κανένας απ’ τους δέκα συντρόφους δε στάθηκε άξιος να αποκτήσει τον τίτλο του πιο μόνιμου συντρόφου. Απογοητεύονται κι απελπίζονται, καθώς πιστεύουν ότι κανένας απ’ τους συντρόφους που πρόκειται να ακολουθήσει δε θα προσφέρει κάτι διαφορετικό απ’ τους προηγούμενους που πέρασαν απ’ το κρεβάτι τους.
Υπάρχουν φυσικά κι αυτοί που μόλις αγγίξουν τη δεκάδα, ανεξάρτητα απ’ το αν η αναζήτησή τους είναι συναισθηματική ή καθαρά σεξουαλική, πατάνε το restart και ξεκινάνε απ’ την αρχή, χωρίς να επιτρέπουν κάτι τέτοιο να τους επηρεάσει. Είναι εκείνοι που όταν τους ρωτήσεις, θα σου πετάξουν αόριστα κάτι. Στην πραγματικότητα δε θα σου απαντήσουν καν ευθέως, καθώς μια τέτοια ερώτηση αποτελεί για ‘κείνους (δικαίως) εντελώς προσωπικό ζήτημα. Είναι οι ίδιοι που φυλάνε τις λίστες τους κρυφές μέσα τους, ίσως με δυσκολία να τις ανακαλούν και στο μυαλό τους. Σε κάθε restart πατάνε διαγραφή στον σκληρό τους δίσκο και ξεκινούν εκ νέου την αναζήτηση στον τομέα αυτόν.
Η κατάληξη σε μια συζήτηση με θέμα τον αριθμό των σεξουαλικών συντρόφων είναι τελικά κάτι υποκειμενικό. Αυτό συμβαίνει γιατί το τι είναι φυσιολογικό για τον καθένα εξαρτάται απ’ τις αξίες και τα πιστεύω που κουβαλάει μέσα του. Οι εμπειρίες που αποκτά κανείς μέσα από όλο αυτό, είτε βρίσκεται κάτω απ’ τη δεκάδα είτε την έχει συμπληρώσει ή ξεπεράσει, τον έχουν διαμορφώσει ως τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου σήμερα.
Στην τελική, ένας αριθμός είναι μόνο ένας αριθμός. Και δε θα έπρεπε να επηρεάζει σε τίποτα την αντίληψή μας για τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας, τη στιγμή που μας αποδεικνύει με τις πράξεις του την αξιοπιστία και την αξιοπρέπειά του. Ένας αριθμός, ανεξάρτητα απ’ το αν ακούγεται μειωμένος ή αυξημένος στα αφτιά του κάθε συνομιλητή –με βάση τα δικά του στάνταρ πάντα– κρύβει από πίσω του μια πολύ καλά δομημένη ιστορία, που αξίζει περισσότερο να την ακούσεις και να διδαχθείς από αυτήν, παρά να τη χρησιμοποιήσεις για να καθορίσεις ένα πρόσωπο που δίνει επάξια το παρόν στην καθημερινότητά σου.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη