Λογικά, στην εποχή που διανύουμε, έχουμε ακούσει πολλές φορές τον όρο «μινιμαλισμός». Σαφέστατα, μερικοί ίσως έχουν και μια ιδέα για το τι ακριβώς αντιπροσωπεύει η έννοια αυτή, αλλά πόσοι από εμάς εφαρμόζουν αυτήν την πρακτική στην καθημερινότητά τους; Και, άραγε, πόσοι μπορούμε πραγματικά, να αντιληφθούμε τα θετικά οφέλη που έχει να προσφέρει σε μας τους ίδιους;
Ο μινιμαλισμός, λοιπόν, αντιπροσωπεύει τη λιτότητα στη ζωή μας. Την αναγνώριση και την απομάκρυνση όλων εκείνων των περιττών (πραγμάτων και συναναστροφών). Τη συνειδητοποίηση ότι πολλά από όλα εκείνα που μας περιβάλλουν, ή απασχολούν το κεφάλι μας, είναι ανούσια. Κι αυτό δεν αφορά αποκλειστικά και μόνο τα υλικά αγαθά. Αφορά και τις σκέψεις μας και καθετί που ενδεχομένως παιδεύει το μυαλό μας, και μας επιβαρύνει με περίσσιο άγχος κι επιπλέον νευρικότητα. Σχετίζεται με τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε κι αντιδράμε στις καταστάσεις γύρω μας.
Ας τα πάρουμε απ’ την αρχή, όμως. Το πιο απλό ίσως γεγονός με το οποίο ταυτιζόμαστε πολλοί είναι το shopping therapy. Για πολλούς από εμάς μοιάζει ανακουφιστικό, αλλά, αν το σκεφτείς καλύτερα, η χαρά που προσφέρει είναι προσωρινή. Η παρηγοριά είναι στιγμιαία, και πολύ σύντομα επιστρέφεις στην αρχική ψυχολογική κατάστασή σου, μόνο που τώρα, μέσα σε όλα αυτά, έχεις κι ένα χαμηλωμένο budget να υπολογίσεις, συν ένα χάος στην ντουλάπα σου να οργανώσεις.
Ακόμη κι η διακόσμηση του σπιτιού σου μπορεί να χαρακτηριστεί μίνιμαλ. Δεν είναι απαραίτητες οι υπερβολές, κι όλα εκείνα τα αντικείμενα που υπερφορτώνουν τους χώρους. Ο μινιμαλισμός, άλλωστε, δε συνεπάγεται τη φτώχεια. Λέει, απλά, όχι στην υπερβολή! Αντιπροσωπεύει την ουσία των πραγμάτων, αποβάλλοντας ταυτόχρονα όλες εκείνες τις περιττές «ανάγκες» -που εμείς αποκαλούμε έτσι, ενώ στην ουσία είναι απλά πολυτέλειες κι η δική μας ακόρεστη επιθυμία για περισσότερα πράγματα. Δε μας περιορίζει, απεναντίας, μας βοηθά να κρατήσουμε την ουσία, που είναι τόσο απλή, ώστε μόλις την κατανοήσει κανείς, θα δει πόσο εύκολο είναι να υπάρχει και να λειτουργεί, πιο ελεύθερος κι ανάλαφρος πλέον.
Ο μινιμαλισμός ασκεί την επιρροή του και στο πνευματικό κομμάτι μας. Μας διδάσκει πώς να βάζουμε φραγμούς κι όρια σε πράγματα που μας απασχολούν, και τα οποία είναι ανούσια, μειώνει τα επίπεδα του στρες και βάζει τάξη στο χάος που επικρατεί το κεφάλι μας. Γι’ αυτό, άλλωστε, τον συνιστούν κι οι ψυχολόγοι σαν λύση, και τον παρουσιάζουν ως έναν απ’ τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να μειώσουμε την έντονη πίεση και το άγχος που πολύ συχνά μας καταβάλλουν.
Επιπλέον, υιοθετώντας αυτόν τον τρόπο ζωής, μαθαίνεις να βάζεις ακόμα και τους στόχους σου σε μια προτεραιότητα. Φυσικά κι όλοι θέλουμε να πετύχουμε, θέλουμε να καταφέρουμε εκατομμύρια πράγματα. Μερικοί θέτουμε τον πήχη τόσο ψηλά, που συχνά απογοητευόμαστε απ’ τον ίδιο μας τον εαυτό. Διότι προσπαθώντας να επιτύχεις σε πολλά πράγματα ταυτόχρονα, το μόνο που κατορθώνεις είναι να πιέζεσαι και να αγχώνεσαι, γιατί προφανώς ο χρόνος δε σου φτάνει. Ο μινιμαλισμός όμως, θα σε διδάξει τον τρόπο να θέτεις ένα στόχο κάθε φορά, ξεκινώντας από εκείνον που είναι, στ’ αλήθεια, απαραίτητος για τη φάση της ζωής σου την οποία διανύεις.
Μέσα από όλο αυτό το concept του μινιμαλισμού, μαθαίνεις να αποβάλλεις τα στοιχεία εκείνα που δεν είναι χρήσιμα, και να κρατάς κοντά σου μόνο εκείνα που σου προσφέρουν συναισθήματα χαράς κι ικανοποίησης. Σταματάς να αναλύεις τα πράγματα στον μέγιστο βαθμό, κι αρκείσαι σε αυτά για τα οποία είσαι σίγουρος, αυτά που ξέρεις ότι καλύπτουν τις ανάγκες σου. Δεν προτρέχεις και προπάντων δεν πιέζεις τον εαυτό σου για να τα προλάβεις όλα. Δεν πρέπει να αγχώνεσαι για να αποκτήσεις πράγματα που δεν έχεις στην κατοχή σου, και τα οποία δε χρειάζεται καν να έχεις, εφόσον δεν είναι αναγκαία, άσχετα με το αν τείνουν να φαντάζουν απαραίτητα στην εποχή που ζούμε.
Συνάπτεις σχέσεις υγιείς, με πρόσωπα που σε περιβάλλουν καθημερινά, και που από επιλογή βρίσκονται δίπλα σου. Δεν αναλώνεσαι σε σχέσεις διαδικτύου και σε άτομα που δεν έχουν κάτι περισσότερο να σου προσφέρουν. Κρατάς κοντά σου εκείνους για τους οποίους δε χρειάζεται καθόλου να παλέψεις για να βρίσκονται δίπλα σου, κι οι όποιοι σίγουρα δεν αποτελούν ακόμη μια πηγή άγχους. Αντιθέτως, έχουν τον τρόπο να διώχνουν την πίεση που αισθάνεσαι μακριά.
Ο μινιμαλισμός σου δίνει την ευκαιρία και τη δυνατότητα να αναγνωρίσεις και να επιλέξεις από μόνος σου τι είναι σημαντικό, και τι χρειάζεται να ‘χεις στη ζωή σου. Έχεις την επιλογή να κάνεις στην άκρη όλα εκείνα που είναι δευτερεύοντα για ‘σένα, και με αυτόν τον τρόπο να αποβάλεις μεγάλες ποσότητες άγχους που βρίσκονται, δίχως να τις αναγνωρίζεις, κρυμμένες στο μυαλό σου.
Δίνεις προτεραιότητα στο σώμα και τον νου, διατηρώντας τα σε γαλήνη κι ηρεμία, κι εστιάζεις στο πώς να ζεις την κάθε στιγμή. Γιατί κάθε στιγμή είναι σίγουρα μοναδική, και δεν αξίζει καθόλου να τρελαίνεσαι για πράγματα που αύριο δε θα απασχολούν ούτε στο ελάχιστο το όμορφο κεφάλι σου.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη