«Ο κόσμος από δύο έγινε, δύο μαζί μπορούν να κάνουν τον κόσμο»
Αν και δηλώνω ρομαντικός άνθρωπος, τη «δύναμη των δύο» την εκτίμησα και την κατάλαβα όταν γνώρισα τη δύναμη της μονάδας. Όσο δελεαστική και αν φαντάζει σε κάποιους, δεν συγκρίνεται με εκείνη του μοιράσματος και των κοινών στόχων.
Ο έρωτας έχει τη δυναμική να σε γεμίζει ενέργεια. Νιώθεις παντοδύναμος, έτοιμος να τα βάλεις με κάθε αναποδιά, αποφασισμένος να κατακτήσεις τον κόσμο. Δύο άνθρωποι ερωτευμένοι μπορούν να φτιάξουν έναν κόσμο από την αρχή. Να πλάσουν το δικό τους μικρόκοσμο γεμάτο από τα όνειρα και τα σχέδια τους.
Αυτό θέλω να φτιάξουμε κι εμείς. Έναν κόσμο μόνο για εμάς και όσα αγαπάμε. Δεν χρειάζεται να είμαστε ίδιοι γι ‘αυτό, το μόνο που χρειάζεται είναι να βλέπουμε στο ίδιο σημείο. Η διαφορετικότητά μας βοηθάει στην επίτευξη του κοινού μας ονείρου. Αν οι αδυναμίες μας ταίριαζαν και στεκόμασταν βράχοι απέναντι στις ίδιες δυσκολίες, πώς θα συμπληρώναμε ο ένας τον άλλο;
Εγώ θέλω όταν λυγίζω να στέκεσαι εσύ δυνατός και να με στηρίζεις, κι αντίστοιχα όταν φοβάσαι εσύ, να γίνομαι εγώ πιο δυνατή και για τους δυο μας. Ο καθένας με τα όνειρά του, κι οι δυο μαζί το δικό μας, και να παλέψουμε γι’ αυτό μαζί. Να εξελίσσεσαι μέσα από μένα κι εγώ μέσα από εσένα.
Δεν πιστεύω ότι μια σχέση χρειάζεται σκληρό αγώνα για να κρατηθεί, αλλά μεγάλωσα και αρκετά για να έρθει η ζωή και να μου αποδείξει ότι κι η αγάπη από μόνη της δεν αρκεί.
Το μοίρασμα είναι το μυστικό. Το μοίρασμα των φόβων, των σκέψεων, των αμφιβολιών, της χαράς, των ονείρων. Η αμοιβαία στήριξη επίσης μπορεί να σώσει μια σχέση όταν απειλείται από εσωτερικούς κι εξωτερικούς δαίμονες. Άνθρωποι είμαστε και θα πέσουμε σε παγίδες, γι’ αυτό ακριβώς είναι απαραίτητο να διαφέρουμε και συγχρόνως να είμαστε ένα!
Να είμαστε ζευγάρι, δυο σε ένα, αυτό το αδιάρρηκτο, που δε θα μπορεί κανείς να εισχωρήσει και να καταστρέψει. Γι’ αυτό σου λέω, μωρό μου, μην ακούς όσους λένε ότι δεν γίνεται μέσα στα ερείπια των καιρών να χτίσεις ουσιαστικές σχέσεις και πάμε να τους αποδείξουμε το αντίθετο.
Άστους να κρύβονται πίσω από το τεράστιο εγώ τους, γιατί δε θα μπορέσουν ποτέ να κατανοήσουν τη δύναμη που φτιάχνει η ομάδα των δύο. Μαζί θα κατακτήσουμε όσα ποθήσαμε στα πιο απόκρυφα βράδια μας. Τότε που εκμυστηρευτήκαμε ο ένας στον άλλο τα όνειρα μας. Αυτά που μας ακύρωσαν άλλοι γιατί τα θεώρησαν τρελά κι απραγματοποίητα.
Θα κατακτήσουμε το χρόνο μας αγκαλιά στον καναπέ βλέποντας ταινίες, τη βραδινή μας βόλτα στη Πλάκα, τις διακοπές μας κάθε χρόνο σε διαφορετικό προορισμό του κόσμου. Θα μαγειρέψουμε αυτοσχεδιάζοντας μαζί και θα νομίζουμε ότι φτιάξαμε την πιο πρωτότυπη γκουρμεδιά. Θα κατεβάσουμε ιδέες τρελές, προλαβαίνοντας και συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλο, και θα πιστέψουμε ότι καταλήξαμε σε πατέντες που αξίζουν βραβείο Νόμπελ και που θα κάνουν το γαλαξία να παραμιλά. Κι όλα αυτά, επειδή θα τα κάνουμε μαζί.
Θα κατακτήσουμε από τα πιο μικρά ως τα πιο μεγάλα αρκεί να το θέλουμε. Κι ακόμα κι αν δεν τα καταφέρουμε να κατακτήσουμε τον κόσμο με τις ιδέες μας, γνωρίζουμε κι οι δυο ότι τα σπουδαιότερα πράγματα βρίσκονται στις μικρότερες στιγμές μας. Το έχεις ξανακούσει ότι η ευτυχία πολλαπλασιάζεται όταν διαιρείται.
«Μαζί» είναι η λέξη που κάνει τη διαφορά στα πάντα, μωρό μου. Μαζί στις ανηφόρες, κι έννοια σου, έτσι μοιράζεται το βάρος. Μαζί στις κατηφόρες κι άκου με, έτσι διπλασιάζεται η χαρά. «Μόνος ούτε στο Παράδεισο» λένε, και δεν τους λες ότι έχουν άδικο. Ο άνθρωπος δεν προορίζεται για να πορεύεται μόνος.
Έλα να φτιάξουμε τον Παράδεισό μας λοιπόν και να κατακτήσουμε τη ζωή.
Ας μας βγάλει όπου να ‘ναι, αρκεί να προχωράμε μαζί.
Κι είμαι σίγουρη ότι θα μας βγάλει κάπου όμορφα, αρκεί να μου κρατάς το χέρι στη πορεία.
Συντάκτης: Βούλα Ραπτούδη
