Χαίρομαι απίστευτα όταν ένα ζευγάρι γνωστών ή φίλων αποφασίζει να κάνει το μεγάλο βήμα και να συγκατοικήσει. Θεωρώ πως είναι το επιστέγασμα του έρωτά τους αλλά και η μεγαλύτερη δοκιμασία που καλείται ένα ζευγάρι να περάσει.
Εντάξει λίγο πολύ γνωρίζετε ο ένας τον άλλο, αλλιώς δε θα προχωρούσατε σε αυτό το βήμα. Ξέρετε τα γούστα και τις αντιπάθειές σας, απλά τώρα θα τα αντιμετωπίσετε face to face και σε καθημερινή βάση. Και δε θα είναι τόσο χαριτωμένα.
Ας θίξουμε τρία βασικά θέματα. Τα υπόλοιπα ανακαλύψτε τα μόνοι σας.
Το φαγητό. Αν εκείνη είναι καλή νοικοκυρά, έχει άπλετο χρόνο και μαγειρεύει στον πασά ό,τι θέλει για να τον ευχαριστήσει, συνήθως δεν έχουμε προβλήματα. Αν όμως εκείνη είναι του στυλ «όλα στον ατμό» γιατί προσέχει την σιλουέτα της, ενώ εκείνος φέρνει περιχαρής το χωριάτικο λουκάνικο μπαίνοντας στο σπίτι, μαζί με μισό κιλό παϊδάκια, φωνάζοντας «τι του ‘φερα του μωρού μου σήμερα;» έχουμε πρόβλημα Χιούστον!
Θέλοντας να βοηθήσουμε την κατάσταση, θα σας πω, πως η λύση είναι κάπου στη μέση. Λίγες περισσότερες σαλάτες για τον κύριο και καμιά ατασθαλία πού και πού για την κυρία μπορούν να σώσουν το κεφάλαιο φαγητό. Άλλωστε με τον καιρό, θα ανακαλύψετε πως το φαγητό είναι μια ιεροτελεστία των δύο σας και το κομμάτι των προτιμήσεων θα αντικατασταθεί από το κομμάτι του μοιράσματος.
Άλλο ένα βασικό θέμα είναι οι προτιμήσεις στις ταινίες. Μπορεί εσύ να του έλεγες πόσο συγκινητικό είναι να βλέπεις το Ημερολόγιο τρώγοντας σοκολάτες, κι εκείνος να κορόιδευε ή και να έδειχνε μια κάποια συμπόνια, χωρίς φυσικά να καταλαβαίνει, αλλά τώρα θα το έχει live ο άνθρωπος. Σκέψου να μπει στο σπίτι και να σε δει να σπαράζεις στο κλάμα δίχως αιτία. Η αντρική του φύση θα θέλει, είτε να σε προστατέψει από το κακό που σε βρήκε, είτε θα αδιαφορήσει πλήρως, με μια ροπή προς το δεύτερο.
Όχι δε θα σε καταλάβει και όχι μη του κρατήσεις μούτρα γι’ αυτό.
Αντίστοιχα κι εσύ πρέπει να δείξεις μιά κατανόηση που τρελαίνεται για οτιδήποτε περιλαμβάνει πιστολίδι. Ναι υπάρχει πάντα η πιθανότητα να σηκωθείς απο το κρεβάτι για νερό και να τον δεις να κάνει οτι κρατάει πιστόλι με κάποιο αντικείμενο και πυροβολεί τους κακούς, βλέποντας το «Die Hard, δεν πεθαίνει ποτέ αυτός Νο 13». Στάσου ψύχραιμη και απλά προσπέρασε τη στιγμή.
Και γι’ αυτό υπάρχει λύση. Δεν χρειάζεται κανένα άκρο. Ούτε να πέσετε σε κατάθλιψη, ούτε να ξυπνήσουν τα αιμοβόρικα σας ένστικτα. Μπορείτε κάλλιστα να βλέπετε μαζί κοινωνικές ταινίες που σας αφορούν και τους δύο, κωμωδίες για να χαλαρώσετε από μια δύσκολη μέρα και φυσικά ταινίες τρόμου οπού εκείνος θα είναι ο προστάτης κάθε φορά που εσύ θα χώνεσαι στην αγκαλιά του από φόβο. Πιάνει και στους καυγάδες ως κολπάκι για να τα ξαναβρείτε.
Τελευταίο μα εξαιρετικά σημαντικό. Το γούστο σας στη μουσική.
Εδώ θα με βρείτε λίγο πιο απόλυτη και θα εξηγήσω αμέσως το γιατί. Η μουσική παιδεία διαμορφώνεται με τα χρόνια και καθορίζει πολλά κομμάτια της ζωής μας. Είναι τρόπος ζωής και καθοριστικός παράγοντας του χαρακτήρα μας.
Δηλαδή δε γίνεται εσύ να ακούς Παντελίδη κι αυτός Jim Morrison και να τα βρείτε κάπου στη μέση. Ούτε να ακούς εσύ έντεχνο-ροκ κι εκείνος ψυχεδελική τρανς και να ταιριάξει η συγκατοίκηση. Πρόσεξέ με, είναι βασικό κομμάτι. Όταν εσύ θες να πας στη συναυλία του Χαρούλη, εκείνος θα σου πει πως δεν γουστάρει το μαλλιά που το παίζει μουσικός, γρατζουνώντας μια κιθάρα κι εσύ θα νευριάσεις. Θα νευριάσεις γιατί ό, τι τραγούδι του αφιέρωσες σκέφτεσαι αυτόματα οτι δεν το κατάλαβε και το κορόιδεψε. Θα νευριάσεις γιατί εσύ μέσα από τα τραγούδια εκφράζεσαι κι έτσι μόλις συνειδητοποίησες πως δεν σε καταλαβαίνει.
Αντίστοιχα όταν εκείνος θα θελήσει να πάει στο πάρτι που λέγαμε και θα σε καλέσει, γιατί ναι σε θέλει μαζί του, εσύ θα νιώσεις πως δεν σου προσφέρει κάτι ένα συνονθύλευμα από θορύβους που δεν έχει καμία μελωδία, που δεν έχει στίχους και θα του πεις πως η μουσική του σου προκαλεί πονοκέφαλο. Και φυσικά θα νευριάσει, απλά δεν θα το αναλύσει τόσο όσο εσύ.
Στο συγκεκριμένο κομμάτι λοιπόν δε νομίζω πως υπάρχει μέση λύση. Πρέπει τα μουσικά γούστα να είναι παρόμοια, αν όχι εντελώς ίδια διότι είναι θέμα κουλτούρας. Αν είναι παρόμοια σίγουρα θα έχετε την τύχη να μοιράζεστε νέες γνώσεις καθώς πάντα ο ένας από τους δύο είναι πιο ψαγμένος. Συνήθως εκείνος. Και χαίρεται να σου μαθαίνει όσα δεν ξέρεις.
Αν δεν είναι, τότε μπορείτε πάντα να σπάσετε μερικά cd ο ένας του άλλου καθώς θα το διαλύετε. Προσοχή μη σπάσεις βινύλιο ή σπάνια έκδοση που δεν επανακυκλοφορεί. Θα σε σκοτώσει και θα έχει και δίκιο.
Η συγκατοίκηση έχει τα καλά και τα κακά της. Τη θεωρώ απαραίτητη για ένα ζευγάρι που βλέπει τη σχέση του σοβαρά. Και λέγοντας σοβαρά δεν εννοώ μόνο το γάμο, αλλά και το ένα βήμα παρά πάνω στο να έρθει το ζεύγος πιο κοντά. Δυσκολίες θα υπάρχουν αλλά επίσης και ομορφιές και μοιράσματα χαράς και στεναχώριας.
Αφού κάναμε τόσα σενάρια ας κάνουμε ένα τελευταίο. Εσένα ή εκείνον να γυρνάτε από τη δουλειά και να αντικρίζετε το άλλο σας μισό να σας περιμένει, στο σπίτι σας.
Ζυγίστε τώρα τις υποχωρήσεις που πρέπει να κάνετε με την χαρά αυτού του συναισθήματος και τολμήστέ το.
Συντάκτης: Βούλα Ραπτούδη
