Η οικοδόμηση της αξιοπρέπειας, της αυτοπεποίθησης και της αυτοκυριαρχίας είναι μια δύσκολη και χρονοβόρα υπόθεση. Έρχεται μέσα από σκληρή δουλειά και προσήλωση. Μπορεί πρωταγωνιστικό ρόλο να παίζουν οι εξωτερικοί παράγοντες, αλλά τον κυρίαρχο τον έχει η εσωτερικότητά σου. Εκεί μέσα γίνονται όλες οι απαραίτητες διεργασίες, ώστε να εξελιχθούν και να δυναμώσουν. Όσο κι αν έχεις παλέψει γι’ αυτές, υπάρχει ένας αόρατος εχθρός που τις υπονομεύει. Κι αυτός δεν είναι άλλος από μερικές καθημερινές συνήθειες που επαναλαμβάνεις, δίχως να τις καταλαβαίνεις.
1. Η αντίληψη πως μπορείς ν´ αλλάξεις εκείνους που βρίσκονται στον περίγυρό σου
Κι αυτό για να έρθουν πιο κοντά στον χαρακτήρα σου. Είναι αναπόφευκτο πως εκεί εξω θα υπάρχουν και κάποιοι που δε θα ταιριάζετε. Με το να σπαταλάς χρόνο προσπαθώντας να πείσεις τον εαυτό σου πως είναι ωφέλιμο να τους δίνεις συνεχώς ευκαιρίες να δείξουν κάτι που δεν είναι, χάνεις αυτούς που αξίζουν να βρίσκονται δίπλα σου. Το να ταιριάξεις με κάποιον πρόκειται για κάτι πολύτιμο και μοναδικό. Και πάντα έτσι πρέπει να το αντιμετωπίζεις. Ανθρώπινο είναι να γίνουν και επιλογές ατόμων που οι κόσμοι σας δεν μπορούν να συναντηθούν πουθενά. Το πρόβλημα έγκειται στο να επιμένεις ν´ αλλάξεις κάποιον. Υποσυνείδητα γνωρίζεις πως δε γίνεται και δεν έχει να σου προσφέρει τίποτα.
2. Το ν’ απολογείσαι συνεχώς
Σίγουρα το να ζητάς συγνώμη δείχνει πως είσαι ένας άνθρωπος που διέπεται από συμπόνοια κι ενσυναίσθηση. Όμως, όταν το κάνεις και γνωρίζεις πως δε φταις, δημιουργεί μια αίσθηση κατωτερότητας. Θα υπάρξουν αρκετοί που θα το εκμεταλλευτούν θέλοντας να σου επιβληθούν. Οι προσπάθειές τους ευοδώνονται και το αποτέλεσμα αυτού είναι να νιώθεις τύψεις ακόμη και για τα πιο απλά πράγματα. Η «συγνώμη» είναι μια σημαντική κι απαραίτητη λέξη. Να τη λες μόνο όταν δικαιολογείται πραγματικά.
3. Το αδιάλειπτο κυνήγι της ευτυχίας
Πολλοί άνθρωποι θεωρούν πως είναι ένα τρόπαιο που όταν το κατακτήσουν θα το περιφέρουν από εδώ κι από εκεί και θα το επιδεικνύουν στους άλλους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να ζουν σε μια πλάνη που ενδέχεται να γίνει εμμονή. Η ευτυχία δεν είναι τίποτα άλλο απ´ το να νιώθεις ευγνώμων γι’ αυτά που υπάρχουν ήδη στη ζωή σου. Οτιδήποτε που με κόπο απέκτησες και κάπου στην πορεία τα θεώρησες δεδομένα. Σίγουρα πρέπει να βάζεις καθημερινά στόχους. Το κυριότερο, ωστόσο, είναι να δώσεις τη δέουσα προσοχή σε όλες εκείνες τις μικρές χαρούμενες στιγμές που βιώνεις τώρα.
4. Αμελείς την πνευματική σχέση που πρέπει να χτίζεις καθημερινά με τον εαυτό σου
Έχει ζωτική σημασία ν´ ακούς και να εξελίσσεις τον εσωτερικό σου κόσμο. Η αμέλειά του συχνά μειώνει την οξυδέρκειά σου, επειδή δεν μπορείς να βρεις τι πραγματικά ζητάς απ´ τη ζωή σου. Η ενίσχυση του διαλόγου με το μέσα σου σε βοηθάει να δημιουργήσεις μια δυναμική που θα σε πηγαίνει πάντα ένα βήμα παραπέρα. Το να αφιερώνεις χρόνο σ´ αυτή, σου επιτρέπει να συνδεθείς άμεσα με τη νοητική και συναισθηματική ευεξία και ν´ αντιμετωπίζεις επιτυχώς τα διάφορα προβλήματα. Σύμφωνοι, το ν´ ασχολείσαι με το σώμα σου είναι απαραίτητο για λόγους υγείας. Αυτό από μόνο του δεν αρκεί, διότι μεγάλο ρόλο παίζει κι η ψυχική σου υγεία. Είσαι πολλά περισσότερα από ένα σώμα.
5. Δίνεις μεγαλύτερη αξία απ´ ό,τι πρέπει στην κριτική των άλλων για σένα
Ίσως, η πιο συνηθισμένη όψη της κριτικής είναι το γεγονός πως οι άνθρωποι επικρίνουν στους άλλους αυτά που δεν έχουν καταφέρει οι ίδιοι. Κάποιος που πραγματικά θέλει να σταθεί δίπλα σου, θα σ´ ακούσει πρώτα, θα σε κατανοήσει κι ύστερα θα σου πει τη γνώμη του. Δε θα σου επιβάλει τίποτα, δε θα σε κρίνει, δε θα σε κάνει να νιώσεις μειονεκτικά. Υπάρχουν κι αυτοί που έχουν βρει τα «κουμπιά» σου και τα εκμεταλλεύονται εις βάρος σου. Παρόλο που μπορούν να σε βοηθήσουν ν´ αναγνωρίσεις μερικές άγνωστες πτυχές σου, θα ´ταν φρόνιμο να τους απομακρύνεις και να εστιάσεις μόνο εκεί που θα ωφεληθείς.
6. Αγνοείς τη διαίσθησή σου
Κάθε φορά που υπάρχει μια αναταραχή ή ένα δίλημμα ή μια ανεξήγητη σιωπή στο μυαλό σου, είναι μια πρόκληση να εισχωρήσεις στη διαίσθησή σου και να εξετάσεις τι έχει να σου πει. Η φωνή της δυνατή κι εκκωφαντική. Κι αυτό γίνεται, για να σου δείξει πως αποτελεί σημαντικό στοιχείο της ύπαρξής σου. Συχνά, προσαρμόζεσαι μόνο σ´ αυτά που βλέπεις κι όχι σ´ αυτά που παρατηρείς. Ο συνδυασμός του ορθολογισμού και της διαισθητικής ματιάς μπορούν να γίνουν το εφαλτήριο για κάτι σπουδαίο. Και σίγουρα, ευνοούν την απόκτηση μιας ιδεώδους προοπτικής.
7. Προσκόλληση στη δραματοποίηση καταστάσεων
Υπάρχουν στιγμές που σε εξιτάρει να μπεις βαθιά σε μια κατάσταση όπου θα χρειαστεί να τη δραματοποιήσεις. Αυτό, ωστόσο, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αρνητικότητα. Η αποδοχή μιας απαισιόδοξης κατάστασης σου στερεί φαιά ουσία κι ενέργεια. Το να αισθάνεσαι χαρούμενος ή λυπημένος είναι μια επιλογή. Η ζωή είναι τέτοια που πολλές φορές δεν εξαρτάται μόνο από σένα, θα μου πεις. Και θα ´ναι απόλυτα σωστό. Το θέμα είναι να ξεχωρίζεις ποιες προ(σ)καλείς εσύ και ποιες όχι. Πρόκειται για κάτι εξαιρετικά όμορφο το να έρχεσαι πιο κοντά σε δραστηριότητες και συνομιλίες που έχουν θετικό κι ουσιαστικό αντίκτυπο.
8. Επανεπενδύεις σ´ ένα λάθος
Τα σφάλματα υπάρχουν για να μας κάνουν σοφότερους κι ενίοτε εξυπνότερους. Αυτό συμβαίνει μόνο μια φορά, όμως. Το να επαναλαμβάνεις το ίδιο λάθος τραυματίζει την αξιοπρέπειά σου. Σε οδηγεί σε έναν λαβύρινθο σκέψεων. Για να βγεις από εκεί θα δεινοπαθήσεις. Και δεν είναι σίγουρο πως θα τα καταφέρεις. Το να τ´ απορρίπτεις είναι το πρώτο βήμα για τη σωστή κατεύθυνση. Ενισχύει την αυτοπεποίθησή σου, δίνοντάς σου θάρρος, αναζωογόνηση και σοφία. Στο τέλος, παρουσιάζει μπροστά σου ευκαιρίες που θα ελαχιστοποιούν το όποιο ρίσκο αποτυχίας.
Συντάκτης: Δημήτρης Μπότης
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
