Δε σε ξεχνούν όσοι στιγμάτισες

Η ζωή είναι όμορφη, αλλά μπορεί να γίνει και σκληρή. Θα βρεθούν στον δρόμο σου άνθρωποι που έχουν να αντιμετωπίσουν την αποτυχία, την αμφιβολία, τον πόνο και την προδοσία. Αμφισβητούν τα πάντα και χρειάζονται κάποιον που θα επαναφέρει το χαμόγελο στο πρόσωπό τους.

Δε θα σου κοστίσει απολύτως τίποτα να ‘σαι εσύ αυτός που θα το κάνει. Αντιθέτως, θα νιώσεις κι εσύ καλύτερα. Ένα αίσθημα πληρότητας θα σε κατακλύσει κάνοντας απλά πράγματα. Ξέρεις πόσο σημαντικό είναι να νιώθει κάποιος ότι εκεί έξω υπάρχει κάποιος που θα καταφέρνει να τον ακούει, δίχως να τον κρίνει; Γεννιέται μέσα του η υπόσχεση της ασφάλειας. Οι ενδόμυχες σκέψεις του παύσουν να τον πνίγουν.

Ένα αστείο που θα πεις εκείνη τη στιγμή ίσως να ‘ναι κι η λύτρωσή του. Μια αγκαλιά έχει τη δύναμη να γίνει το εφαλτήριο για να λυθεί ένα πρόβλημα. Ένα κομπλιμέντο θα βγάλει προς τα έξω μια ξεχασμένη πτυχή, που θα τον βοηθήσει να δει πόσα πολύτιμα συναισθήματα κρύβονται μέσα του ξεχασμένα. Η απλότητα των στιγμών χαρίζει και τους πιο αξεπέραστους ενθουσιασμούς.

Κι όμως, δεν είναι δύσκολο να μείνεις αξέχαστος σ’ έναν άνθρωπο. Αρκεί ν’ αφήσεις στην άκρη οτιδήποτε μπορεί να σε ξεγελάσει. Να ‘σαι προετοιμασμένος πως θα επηρεαστείς κι εσύ από όλη αυτή την κατάσταση. Αλλά να σκέφτεσαι τη διαδρομή κι όχι τον προορισμό.

Γι’ αυτό κι είναι σημαντικό να βρίσκεις το χρώμα σ’ έναν ασπρόμαυρο κόσμο. Τα υλικά αγαθά έρχονται και παρέρχονται. Είναι αδύνατο να κάνουν κάποιον ευτυχισμένο για πάντα. Κι εσύ που έμαθες να προσφέρεις απλόχερα τον καλό σου εαυτό σ’ εκείνους που το ‘χουν ανάγκη, στο τέλος θα γίνεις συναισθηματικά πάμπλουτος. Κι η ευτυχία θα σε ακολουθεί σε κάθε σου βήμα.

Απ’ την άλλη πλευρά, αλησμόνητος θα μείνεις και σε όλους όσους πλήγωσες. Κι εδώ τα πράγματα αλλάζουν δραματικά. Ξέρω πως τώρα θα πεις ότι χρειάστηκε να το κάνεις, ώστε να διαφυλάξεις τη γαλήνη σου, κι είναι προτιμότερο κάποτε να γινόμαστε κακοί απ’ το να ‘μαστε τα αιώνια θύματα.

Οι εφαπτόμενες πραγματικότητες που δεν αφήνουν τον άνθρωπο να βρει την ισορροπία μεταξύ συναισθήματος και λογικής είναι κι η μάστιγα της εποχής μας. Αφήνουν το εγώ να κυριαρχεί παντού, μην υπολογίζοντας τις επιπτώσεις. Η φαινομενικά σωτήρια απάθεια έχει τα αντίθετα αποτελέσματα απ’ τα προσδοκώμενα.

Ρίξε μια ματιά γύρω σου ή ακόμη καλύτερα κάνε μια ενδοσκόπηση στον εσωτερικό σου κόσμο. Βγάλε για λίγο τα γυαλιά της προσωπικής σου δικαιοσύνης και δες ποιοι, πραγματικά, άξιζαν να τους φερθείς άσχημα. Φυσικά θα υπάρχουν και μερικοί που σ’ έφτασαν στα όριά σου, κανείς δεν αντιλέγει. Δεν ήταν όλοι, ωστόσο, λάθος.

Σ’ αυτούς που δεν το άξιζαν, θα σ’ αρέσει που θα σε θυμούνται πάντα ως τον άνθρωπο που τους άφησε ουλές στην ψυχή; Σίγουρα όχι. Μην ψάχνεις από κάπου να κρατηθείς, δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Ίσως αυτό να μη φαίνεται βραχυπρόθεσμα, αλλά σε βάθος χρόνου, κι ειδικά όταν βρεθείς στη θέση τους, τότε θα μπεις στο νόημα των λαθών σου. Σίγουρα θα κάνουμε πολλά για να διδαχτούμε. Το θέμα είναι να μην επαναλαμβάνουμε εκείνα που αποδεδειγμένα βλάπτουν εμάς και τους γύρω μας.

Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, πως οι διάφορες καταστάσεις στη ζωή έχουν διπλή ανάγνωση. Επιβάλλεται να οπλιστείς με αντικειμενικότητα, να εξελίξεις τη συναισθηματική νοημοσύνη σου και ν’ ανακαλύψεις την ουσία πίσω απ’ την κάθε κίνησή σου.

Έχεις το κάθε δικαίωμα να υπερασπίζεσαι τις επιλογές σου. Αυτό δε σου δίνει και την αξίωση να παραπονιέσαι μετά. Φρόντισε να σκέφτεσαι πέρα απ’ τα στερεότυπα που σου επιβάλλουν κι άφηνε την ευφυΐα σου να σε καθοδηγεί.

Καλώς ή κακώς, σ’ αυτόν τον κόσμο δεν είμαστε μόνοι, επομένως έχει μεγάλη σημασία το πώς θα συμπεριφερθείς στους συνανθρώπους σου, και κυρίως το πώς θα σ’ έχουν στις σκέψεις τους και στις μνήμες τους. Στο δικό σου χέρι είναι. Μην το ξεχνάς.