Η αγάπη ήταν, είναι και θα παραμείνει ένα απ´ το πιο ευχάριστα κεφάλαια στο βιβλίο της ζωής του καθενός μας. Άλλοι την αντιλαμβάνονται πιο επιφανειακά και πρακτικά και κάποιοι άλλοι της δίνουν μια πιο βαθιά και φιλοσοφική διάσταση. Όπως κι αν τη δεις θα διαπιστώσεις πως έχει τους δικούς της κανόνες. Το ν´ απολαύσουμε τη σύνδεση μ´ έναν άνθρωπο σεβόμενοι τα «θέλω» της έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με την επιλογή του κατάλληλου ανθρώπου.
Επειδή, είναι τελείως διαφορετικό το πρώτο σκέλος μιας σχέσης με τα αμέσως επόμενα. Στο ξεκίνημά της, τα πάντα είναι απίστευτα, υπέροχα και συναρπαστικά. Ανακαλύπτεις όλους τους τρόπους με τους οποίους καλύπτεσαι πνευματικά και σωματικά. Δε βλέπεις τίποτα άλλο πέρα απ´ αυτά που θέλεις να δεις και βάζεις στην άκρη λεπτομέρειες που στην πορεία μπορεί να γιγαντωθούν και ν´ αποδειχτούν καθοριστικές ως προς την εξέλιξή της. Δεν αρκεί να ´σαι ερωτευμένος στο σήμερα, χρειάζεται να κοιτάζεις πάντα και το αύριο.
Αυτό σημαίνει πως μπορεί ο άνθρωπός σου να κάνει ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να ´στε ευτυχισμένοι μαζί μόνο και μόνο επειδή αγκαλιάζει την ευτυχία, όμως δεν πρέπει να ξεχνάς πως θα χρειαστεί να παρθούν και πολλές δύσκολες αποφάσεις, γιατί η ολοκλήρωση και των δυο σας ως μονάδες σημαίνει πολλά περισσότερα απ´ τις δικές σας προσωπικές επιθυμίες.
Από ένα σημείο και μετά, θέλοντας και μη εισχωρείς στα πιο κρυφά κι ευαίσθητα στοιχεία του χαρακτήρα του. Εκείνα που σου δείχνουν πόσο κοντά είστε και πόσο μακριά θα φτάσετε. Αν έχετε την υπομονή και τη διάθεση ν´ αποδεχτείτε και τις ατέλειές σας. Έχει σημασία το κάθε βήμα που κάνετε μαζί. Ο κυριότερος κι ουσιαστικότερος λόγος έγκειται στην αποδοχή ή την απόρριψη εκείνων των σημείων που δείχνουν αν υπάρχει η προοπτική μιας μακροχρόνιας, ωφέλιμης κι ήρεμης συνύπαρξης.
Αν παίρνεις μόνο μια πρακτική ικανοποίηση που αφορά την υλική διάσταση της επιβίωσης, είναι μεν σημαντικό, αλλά από μόνο του δεν αρκεί. Η μίζερη ρουτίνα θα εισέλθει στην καθημερινότητά σας κι αναπόφευκτα θα έρθει και το τέλος της σχέσης. Αν, λοιπόν, έχεις εξαντλήσει όλα τα περιθώρια συνεννόησης και κατανόησης και καταλήξεις στο συμπέρασμα πως βρίσκεσαι σε κάτι που είναι μη υγιές, προκαλώντας σου δυστυχία κι αναστάτωση, ο μόνος δρόμος είναι η λύση του χωρισμού.
Αυτή είναι μια μεγάλη αλλαγή. Πολλές φορές μπροστά σε τέτοιες αλλαγές εισέρχονται στο μυαλό σου διάφορες δικαιολογίες που έχουν ως στόχο να παρατείνουν την αβεβαιότητα. Σκέφτεσαι πως ενδεχομένως να έχεις υποπέσει κι εσύ σε λάθη κι ότι χρειάζεται να καταβάλεις περισσότερη προσπάθεια, ώστε ν´ αμβλυνθούν οι επιμέρους διαφωνίες σας, μήπως και βελτιωθεί η κατάσταση. Φαντάζει όμως απίθανο, τόσο καιρό, να μην το πραγματοποίησες. Οι διαφωνίες είναι ένα φυσιολογικό κομμάτι των σχέσεων. Αν υπάρχει αλληλοσεβασμός τότε αντιμετωπίζονται κι επιλύονται, δίχως κανέναν «ηττημένο».
Μια άλλη δικαιολογία είναι ο φόβος της μοναχικότητας. Σύμφωνοι, υπάρχουν αρκετοί που δεν αντέχουν την ιδέα της. Προτιμούν να μένουν και να καταγράφουν τη μια ζημιά μετά την άλλη απ´ το να βρεθούν ξαφνικά μόνοι. Όπως, επίσης υπάρχει κι ο συλλογισμός πως από εδώ και πέρα η κάθε επόμενη εμπειρία τους με κάποιον μπορεί να ´ναι κακή.
Στην πρώτη περίπτωση, τα πράγματα δεν είναι τόσο περίπλοκα όσο φαίνονται. Εννοείται πως δεν είναι κι ό,τι καλύτερο. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί κάτι τέτοιο, αφού ο άνθρωπος «τρέφεται» μέσα απ´ τη συντροφικότητα. Την υγιή, όμως. Αυτή που έχει την ικανότητα να του προσφέρει όλα εκείνα που ενδόμυχα επιθυμεί. Δίχως εκπτώσεις και συνεχείς συμβιβασμούς. Το να μείνεις μόνος με τον εαυτό σου έχει πολλά να σου προσφέρει: Θα μπουν οι ανάγκες σου σε πρώτο πλάνο. Θα δεις τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά σου. Τι πρέπει να κρατήσεις και τι ν´ αλλάξεις. Ν´ αναθεωρήσεις και γιατί όχι ν´ αναθεωρηθείς. Άλλωστε, υπάρχουν τόσοι δίπλα σου που αποκλείεται να βιώσεις την απόλυτη μοναχικότητα.
Στη δεύτερη περίπτωση, υπάρχει μια ξεκάθαρη πραγματικότητα. Εκεί έξω υπάρχουν ξεχωριστοί και μοναδικοί τύποι ανθρώπων. Ωστόσο, μέσα απ´ τις εμπειρίες σου γίνεσαι ολοένα και σοφότερος ως προς τι θα επιλέξεις. Αν επενδύσεις ποιοτικό χρόνο με σένα, τότε θα ελαχιστοποιηθούν κι οι όποιες πιθανότητες αποτυχίας. Θ´ αποκτήσεις την ικανότητα να διακρίνεις τι κουμπώνει πάνω σου και τι όχι.
Επίσης, μια άλλη εκδοχή, ίσως κι η δυσκολότερη είναι η αγάπη που τρέφεις για το πρόσωπό του. Αγαπάς, ωστόσο; Αν ναι, τότε δε θα έφτανε όλο αυτό στο τέλμα. Θα ζούσατε μια ευτυχισμένη ζωή έχοντας ισχυρά επιχειρήματα για να την υποστηρίξεις. Ο συναισθηματισμός είναι ωφέλιμος μόνο όταν δεν υπερβαίνει τον αυτοσεβασμό. Η κύρια προτεραιότητα όλων μας είναι να κάνουμε ό,τι καλύτερο για εμάς. Επειδή είμαστε κι η πιο συναρπαστική προοπτική. Αν το υιοθετήσουμε αυτό, τότε ό,τι υπάρχει γύρω μας θ´ αξίζει και να του χαρίσουμε και τα περισσότερα κομμάτια της πολύτιμης ύπαρξής μας, αφού θα είμαστε σίγουροι πως θα βρίσκονται σε ασφαλή χέρια.
Συντάκτης: Δημήτρης Μπότης
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
