Όσο μεγαλώνουμε -σωματικά, συναισθηματικά, πνευματικά, νοητικά- δημιουργώντας την καριέρα μας, τα χόμπι μας, τις φιλίες μας, το κοινωνικό μας γίγνεσθαι επιδιώκουμε και την αγάπη. Μια ερωτική σχέση που θα ‘χει νόημα, σκοπό, παρόν και μέλλον, δηλαδή. Να λειτουργεί άψογα επειδή θα έχει στηριχθεί στη θεμελιώδη αρετή της συμβατότητας των δύο μελών της. Το πώς θα εμφανιστούμε σε μια σχέση έχει να κάνει με τον βαθμό ωριμότητας που έχουμε αναπτύξει. Στο «μαζί» χωράνε δύο άνθρωποι που βρίσκονται δίπλα-δίπλα από επιλογή. Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να πορεύονται δίχως εγωισμό, απερισκεψία και σκληρότητα.
Γνωρίζονται καθημερινά. Μαθαίνουν λεπτομέρειες και στηρίζονται πάνω σ’ αυτές. Τίποτα δε θα μπορέσει να μακροημερεύσει αν δεν υπάρχει η υγιής επικοινωνία, εκείνη που δεν παρουσιάζει μόνο όλα εκείνα που συμφωνούν τα δύο μέρη, αλλά θα έχει τον κυρίαρχο ρόλο κι όταν κάνουν την εμφάνισή τους οι διαφωνίες που αναπόφευκτα θα έρθουν κάποια στιγμή. Μπορεί να φαίνεται δύσκολο να μπεις σε μια άβολη συζήτηση. Όμως, αν υπάρχει αλληλοσεβασμός τότε τα δυσάρεστα συναισθήματα που ενδεχομένως και ν’ αναδυθούν στη συζήτηση δε θα φέρουν αγανάκτηση και δε θα κρύψουν ένα πρόβλημα κάτω απ’ το χαλί.
Η συνειδητοποίηση των αδύναμων και των δυνατών μας σημείων, μας ωθεί να βρίσκουμε τη χρυσή τομή. Είναι σημαντικό να υπερτερεί η πραγματικότητα κι όχι ο εγωισμός. Να κοιτάς τον άνθρωπό σου με την οπτική της ενσυναίσθησης. Δε θα σε οδηγήσει πουθενά να ρίχνεις πάντα το φταίξιμο κάπου αλλού, ενώ ενδόμυχα γνωρίζεις πως η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Φυσικά το ίδιο ισχύει και για την άλλη πλευρά που πρέπει να ενεργοποιήσει την αντικειμενική ματιά, για να συμπεριφερθεί με υπευθυνότητα. Όταν δε διακρίνεται η προοπτική των εμπειριών, των καταστάσεων, των συναισθημάτων και των γεγονότων τότε διακόπτεται η επικοινωνία και μεγαλώνει η συναισθηματική απόσταση. Όσο μεγαλύτερη η συναισθηματική απόσταση, τόσο λιγότερη είναι η οικειότητα.
Το alter ego της συναισθηματικής απόστασης, είναι η περιφρόνηση. Η οποία δηλητηριάζει τη σχέση. Αποτέλεσμα της αγανάκτησης που εμποδίζει να βρεθούν οι θετικές ιδιότητες της συντροφικότητας. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο απ’ το να νιώθεις πως δίπλα σου στέκεται ένα υπέροχο, δυνατό και τρυφερό στήριγμα. Δείχνοντάς σου πως δεν υπάρχει το τέλειο, αλλά το ιδανικό. Να σου αποδεικνύει πως όλες οι πτυχές της αγάπης είναι ικανές να οικοδομήσουν μια ζωή που αξίζει να τη γεύεσαι όπως την έχεις φανταστεί. Στην κοινή σας διαδρομή θα σε δει να πετυχαίνεις, ν’ αποτυγχάνεις, να γελάς, να λυπάσαι, ν’ ανοίγεις τους ορίζοντές σου, να κλείνεσαι στον εαυτό σου. Όλα αυτά, δηλαδή, που συμβαίνουν στην καθημερινότητα όλων μας.
Δε γίνεται να τ’ αντιλαμβάνεσαι μ’ έναν τρόπο που θα σε υποτιμά. Ούτε ν’ αντιμετωπίζεις μια ερωτική σχέση σαν μια περαστική κι εφήμερη στιγμή. Ο έρωτας είναι δέσμευση, αλλαγή, βελτίωση, οξυδέρκεια και σοφία. Αναδεικνύει όλα όσα αγαπάς μέσα σου. Εμφανίζεται συνεχώς το ορμέμφυτό του και σε μεταμορφώνει προς το καλύτερο όταν ασχολείσαι μαζί του. Και τελικά μοιράζουμε εμπιστοσύνη, διαύγεια, καλοσύνη, σταθερότητα, ασφάλεια, εκτίμηση και συμπόνια στην αγάπη, δυναμώνοντάς την ή μήπως γινόμαστε πηγή άγχους, ανασφάλειας κι αβεβαιότητας; Σ’ αυτήν την ερώτηση κρύβεται το νόημα των επιλογών μας. Γίνονται ενσυνείδητα ή επηρεάζονται κυρίως από επιφανειακούς παράγοντες;
Είναι αρκετό το πρακτικό κομμάτι για να νιώσουμε ικανοποίηση ή χρειάζεται να δώσουμε και κάτι βαθύτερο που πηγάζει απ’ τα έγκατα της ύπαρξής μας; Επιλέγουμε ή μας επιλέγουν; Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι επιλογές μας γίνονται το πεπρωμένο μας. Εμείς έχουμε τον πρώτο λόγο ως προς την αναγνώρισή του κι όχι η τύχη. Επιλέγεις σύντροφο σημαίνει πως έχεις σιγουρευτεί για το τι ακριβώς δίνεις και τι ακριβώς ζητάς. Το ένα συμπληρώνει το άλλο. Αν υπάρχει ισορροπία μεταξύ τους τότε βρίσκεσαι στον σωστό δρόμο.
Συντάκτης: Δημήτρης Μπότης
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
