Μέσα καλοκαιριού κι ένα απόγευμα Παρασκευής είναι μαζεμένη όλη η παρέα για να κανονιστεί μια εξόρμηση σε κάποιο νησί το Σαββατοκύριακο. Ξέφρενα πάρτι στα μπιτσόμπαρα, ποτά, κραιπάλες μονοπωλούν τη συζήτηση. Το γνωστό σκηνικό με πρωινά σε παραλίες γεμάτες από ανθρώπους ριγμένους σε ξύλινες ξαπλώστρες. Αφημένα κορμιά στην αγκαλιά του θαλασσινού αέρα και των καυτών μεσημεριανών ηλιακών ακτινών.

Ερωτευμένα ζευγάρια να γυρνούν τις απογευματινές ώρες ψάχνοντας την κατάλληλη θέση για να απολαύσουν το ηλιοβασίλεμα. Ενοχλητικοί τύποι με τις ρακέτες να σου σπάνε τα νεύρα. Ξεφάντωμα τη νύχτα μέχρι τελικής πτώσης. Ωραία όλα αυτά, αλλά κάτι σε χαλάει. Τα έχεις ζήσει και θα τα ξαναζήσεις πολλές φορές. Βάζεις τον εαυτό σου στη διαδικασία να σκεφτεί, να κάνει κάτι το διαφορετικό.

Με το βλέμμα σου προσπαθείς να διαβάσεις τη σκέψη του ανθρώπου σου. Φαίνεται να μην έχει διάθεση να συμμετέχει στην κουβέντα, δείχνει να σκέφτεται το ίδιο με ‘σένα. Βρίσκετε μια καλή δικαιολογία, ανανεώνετε το ραντεβού σας με τους υπολοίπους για κάποια άλλη στιγμή και φεύγετε.

Στα ξαφνικά, τελείως απρογραμμάτιστα είναι η κατάλληλη ευκαιρία να πραγματοποιηθεί εκείνο που με το μυαλό σου έχεις σχεδιάσει καιρό τώρα, αλλά συνεχώς το ανέβαλες. Κάτι πιο ρομαντικό, κάτι πιο έντονο, ιδιαίτερο, ξεχωριστό απ’ τα συνηθισμένα. Αλήθεια, έχουμε πολύ καιρό να κάνουμε κάτι τέτοιο, σκέφτεσαι σιωπηλά. Απλά κι απέριττα, ούτε άγχος να βρεις ξενοδοχείο, ούτε να ψάχνεις ημερομηνίες για να κλείσεις εισιτήρια, ούτε προφάσεις για να μη γίνει. Δε χρειάζεσαι αποσκευές και κυρίως σπας τη ρουτίνα. Αναζωογονείς τη σχέση σου.

Περνάτε από ένα συνοικιακό mini market να αγοράσετε τα απαραίτητα. Πλέον όλοι οι δρόμοι οδηγούν σε μια ερημική παραλία όπου εσύ κι ο άνθρωπός σου βρίσκεστε κάτω απ’ τον έναστρο ουρανό. Το μοναδικό φως είναι η αντανάκλαση του φεγγαριού πάνω στα ήρεμα νερά της. Τα φώτα της πόλης μακρινά, σχεδόν αθέατα. Ένα ρομαντικό δείπνο χωρίς ιδιαίτερες πολυτέλειες, ο ήχος της θάλασσας παρέα με αγαπημένα τραγούδια μιας άλλης εποχής ακούγονται από ένα παλιό ξεχασμένο κασετοφωνάκι, γίνονται η αφορμή ώστε να απογειωθούν οι αισθήσεις.

Οι πατημασιές σας, οδηγούν στη θάλασσα και τα ίχνη επάνω στην άμμο δείχνουν τον προορισμό. Παιχνίδι μέσα στη θάλασσα σαν μικρά παιδιά και κυνηγητό καθώς θα βγαίνετε. Ένα χαμόγελο σου χαρίζει όλο τον κόσμο και παγώνει την αίσθηση του χρόνου. Ξένοιαστες στιγμές μακριά απ’ τα αδιάκριτα βλέμματα, με κλειστά τα κινητά, βηματίζοντας αγκαλιασμένοι κατά μήκος της παραλίας, αφημένοι να μιλάτε για τα όνειρα που κάνετε για το μέλλον, για ό,τι αφήσατε πίσω, για ό,τι σας τυράννησε όλο το χειμώνα, για πράγματα που πρώτη φορά εκμυστηρεύεστε ο ένας στον άλλον.

Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που απ’ το κασετοφωνάκι θα ακουστεί εκείνο το τραγούδι που θα μιλάει για εσάς. Δεν έχει σημασία αν το έχεις ξανακούσει, σημασία έχουν η μελωδία κι οι στίχοι για τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου. Κάθε στίχος του γίνεται η αφορμή να ανακαλύπτεις πράγματα, σου δίνουν την δυνατότητα να αισθάνεσαι σαν να γνωρίζεστε ξανά απ’ την αρχή.

Το τέλος της νύχτας θα σας βρει να κάνετε έρωτα με πάθος, να αφιερώνει ο ένας στον άλλον το είναι του. Καθώς η αυγή θα κάνει την εμφάνισή της, μένει η υπόσχεση να έρθουμε σ’ αυτήν την παραλία όσο πιο σύντομα γίνεται πάλι.  Πού ξέρεις; Η ιστορία έχει αποδείξει ότι κάθε αληθινό, μένει για πάντα.

Απολαμβάνεις κάθε δευτερόλεπτο που σου προσφέρει αυτή η καλοκαιρινή νύχτα και κάνεις πραγματικότητα ό,τι ονειρεύεσαι. Ζεις γι’ αυτά που καίνε την ψυχή σου, γι’ αυτά που ξεσηκώνουν μυαλό και καρδιά.

Το μόνο σίγουρο είναι πως η ιστορία που βίωσες εκείνο το βράδυ βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα.  Απλό σενάριο, ιδανικό σκηνικό με μόνο δυο πρωταγωνιστές. Εσύ κι ο άνθρωπός σου. Αξίες ανεκτίμητες και χαραγμένες για πάντα στη μνήμη σας. Τελικά έχουν δίκιο όσοι λένε ότι οι απλές καταστάσεις είναι κι οι καλύτερες κάποιες φορές.

Συντάκτης: Δημήτρης Μπότης
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη