Γιατί επιμένεις ν΄αναλαμβάνεις περισσότερα απ' όσα μπορείς;

Στη ζωή θα βρεθείς αντιμέτωπος με πολλές δοκιμασίες. Μέσα από αυτές θα κερδίσεις, θα χάσεις, θα μάθεις και θ´ αντιληφθείς -έστω κι αργά κάποιες φορές- τη σπουδαιότητα της παρουσίας σου σ’ αυτόν τον κόσμο ή θα επιλέξεις να παραμείνεις ένα απλό πιόνι των προσδοκιών σου.

Μέσα σε όλα αυτά δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από το να πιστεύεις και να μορφώνεσαι απ´  τις δυνατότητές σου. Η πίστη σου χαρίζει βαθιά προσέγγιση και σημαντική προοπτική, για να κάνεις τα βήματα που απαιτούνται, ώστε να φτάσεις στην επίτευξή των στόχων σου. Παραμένει κοντά σου ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν ασαφή κι αβέβαια.

Μοιάζει μ´ ένα ταξίδι, σ´ ένα μέρος που επισκέπτεσαι για πρώτη φορά. Η ανυπομονησία παρέα με την προσοχή που πρέπει να επιδείξεις, σε βγάζουν στο μονοπάτι της αποφασιστικότητας. Πρόκειται να προετοιμάσεις και να εκπαιδεύσεις τον εαυτό σου, δίνοντάς του τα απαραίτητα εφόδια, για ν’ αποφύγει όσο είναι δυνατό τις κακοτοπιές που ενδεχομένως θα προκύψουν. Μπορεί να φαίνεται δύσκολο, ωστόσο αυτή είναι μια πράξη για να κερδίσεις το σεβασμό των συνανθρώπων σου, ώστε να μη σε αποθαρρύνουν, να σε στηρίξουν και να σε βοηθήσουν. Δείχνοντας εμπιστοσύνη στις αξίες και στα ιδανικά σου σημαίνει πως έχεις σκοπό να κάνεις τα πράγματα να λειτουργούν προς το καλύτερο. Πρόκειται για την αφομοίωση της γνώσης  και την επίτευξη μεγαλύτερης εμπειρίας, καθώς προχωράς.

Εδώ χρειάζεται κι η γενναιότητα. Μαθαίνεις ότι ακόμα κι αν κανένας άλλος δεν πιστεύει σε σένα, θα συνεχίσεις να επενδύεις στις αρετές σου. Η μαγική στιγμή της σύνδεσης των ονείρων με την πραγματικότητα. Το να βλέπεις τον εαυτό σου στον καθρέπτη το πρωί όταν ξυπνάς, ψιθυρίζοντάς του ότι μπορεί να τα καταφέρει. Να εμπιστευτεί αληθινά και χωρίς φανφάρες που αποσκοπούν απλώς και μόνο στον εντυπωσιασμό. Κι αυτό συμβαίνει επειδή δεν είναι λίγες οι φορές που θέλεις να τους ευχαριστήσεις όλους.

Αυτό δεν μπορεί να συμβεί. Πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που δεν εκτιμούν τίποτα και κοιτάζουν αποκλειστικά και μόνο το δικό τους συμφέρον. Γιατί, λοιπόν, να ψάχνεις την ικανοποίηση των συγκεκριμένων ανθρώπων λέγοντας αυτά που δεν είσαι ικανός να πραγματοποιήσεις ολοκληρωτικά, απ´το να επικεντρωθείς αποκλειστικά σε αυτούς που έχουν ρεαλιστικές προσδοκίες από εσένα; Δεν είναι χάσιμο χρόνου το να επιμένεις να φορτώνεις με έπαρση τις δυνατότητές σου; Και στην τελική, τι έχεις να κερδίσεις όταν χάσεις τη δυναμική σου; Επειδή σίγουρα θα βρεθείς κάποια στιγμή μπροστά σ´ αυτό που έλεγες, αλλά ποτέ δεν κατάφερες να δημιουργήσεις.

Και τότε, η κρίση σου δε θα ´ναι αποτέλεσμα αυτοαξιολόγησης, αλλά εγωκεντρικότητας. Αφαιρείς από την καθημερινότητά σου την πατρότητα των πεποιθήσεών σου. Περνάς προς τα έξω το μήνυμα ότι εξαρτάσαι μόνο από μια ψευδή εικόνα κι αρνείσαι την ευκαιρία της κίνησης να εξελιχθείς, για μια αποφασιστική πορεία που όλοι θέλουν κι επιθυμούν -γιατί για ν´ αντικρίσεις τη μοναδικότητά που όλοι αναζητούν, πρέπει να στηρίζεται κυρίως στη σεμνότητα και την ταπεινότητα, αποκλείοντας τις ανεδαφικές υποσχέσεις. Οι ανακολουθίες θα σε απορρίψουν πριν καν το καταλάβεις κι αυτό δε θα ´ναι απλώς ένα σκληρό μάθημα, αλλά μπορεί ν´ αποδειχθεί και καταστροφικό για τη μετέπειτα πορεία σου. Πρώτα για την ανθρώπινη υπόσταση και συνείδησή σου κι ύστερα για την κοινωνική κι επαγγελματική πορεία σου.

Η ουσιαστική ματιά στις δυνατότητές σου αποσκοπεί στην ενδυνάμωση του χαρακτήρα σου, χωρίς να δίνεις ιδιαίτερη σημασία στις ψευδεπίγραφες ανακοινώσεις του ενθουσιασμού κι απορροφά όλα τα κακά σχόλια, χρησιμοποιώντας τις καλές πτυχές σου, για να απορροφήσουν κάθε επώδυνη εμπειρία.

Άρα είναι επιτακτική η ανάγκη της αυτογνωσίας. Να ξεχωρίσεις και να βάλεις μια τάξη στις επιθυμίες σου, αφήνοντας εκτός καθετί που αποδεδειγμένα δε δύναται να σε ωφελήσει. Ουδείς συμπάθησε κι ενέκρινε τις κινήσεις ενός ανθρώπου που είναι εθισμένος στην παραπλάνηση και στη ματαιοδοξία. Ο χρόνος τ´ αποκαλύπτει όλα κι ο αδέκαστος κριτής των σημαντικών πραγμάτων είναι η διάρκεια. Δείχνει ποιος είναι ικανός και ποιος όχι, φροντίζοντας να επιβραβεύσει ή ν´ απαξιώσει.