Για πολλούς ανθρώπους η πλήξη θεωρείται κάτι κακό ή αδιάφορο. Τη «βλέπουν» ως μια περιττή συναισθηματική κατάσταση και κάνουν ό,τι μπορούν για να την αποφύγουν. Πιστεύουν πως έχουν μια συναρπαστική και γεμάτη καθημερινότητα και δεν υπάρχει πουθενά χώρος γι’ αυτή. Κι όμως, είτε το θέλουμε είτε όχι είναι βέβαιο πως θα μας επισκεφτεί πολλές φορές για πολλούς και διάφορους λόγους. Είναι κομμάτι της ζωής μας. Ως ένα σημείο μπορεί ν´ αποδεχτεί κι ωφέλιμη, γιατί μέσα της κρύβει μια παραγωγική προοπτική. Δηλαδή, ενδέχεται να εμφανιστούν στο μυαλό σου σκέψεις κι επιθυμίες που δεν τους είχες δώσει ιδιαίτερη σημασία κι ενδεχομένως μερικές να ´ναι και χρήσιμες.
Στα παλαιότερα χρόνια, αυτή η διαχείρισή της ήταν πιο εύκολη. Επειδή δεν υπήρχε το διαδίκτυο. Σήμερα, τις ώρες που δεν έχεις να πραγματοποιήσεις κάτι, κοιτάζεις το κινητό σου και ξεχνιέσαι εκεί. Σίγουρα, η τεχνολογία είναι ένα πολυμορφικό εργαλείο ως προς την αναζήτηση ερωτήσεων κι απαντήσεων κι ως προς τη διασκέδαση μέσω των κοινωνικών δικτύων. Το περιεχόμενό τους, σου προσφέρει μια ευχάριστη απόδραση, βάζοντας τους συλλογισμούς σου στη «λειτουργία πτήσης». Ωστόσο, από ένα σημείο και μετά αφαιρείς πολύτιμο χρόνο σε πράγματα που δε σου προσφέρουν ουσιαστική αξία. Το να μένεις μόνος με τον εαυτό σου ανοίγει μπροστά σου νέους ορίζοντες. Κατασκευάζει μια γέφυρα μεταξύ των «θέλω» και των «μπορώ».
Και τι είναι αυτό που υποσυνείδητα δημιουργεί ένα τείχος κρύβοντάς σου όλα εκείνα που αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα και τα όνειρά σου; Οι σκέψεις σου. Αρκετά συχνά, αυτές μπορεί να σε τρομάζουν. Εισχωρούν βαθιά μέσα στ´ ανομολόγητά σου και ζητούν επίμονα να τις δεις, ώστε να βελτιωθείς και να εξελιχθείς πιο πολύ. Μόνο που αυτό έρχεται, αφού προηγουμένως έχεις κάνει εσωτερική ενδοσκόπηση. Νιώθεις πως βαριέσαι, επειδή δεν είσαι έτοιμος να θέσεις προβληματισμούς και ν´ αναζητήσεις καθαρές κι ωφέλιμες λύσεις. Ανθρώπινο είναι. Αλλά, απ´ την άλλη, χάνεις και πολύτιμες ευκαιρίες. Το να κάνεις ένα άλμα προς αυτή την κατεύθυνση δεν είναι δύσκολο. Εν μέρει, πρόκειται για κάτι απλό.
Χρειάζεται να συνδυάσεις τη δημιουργικότητα με τη πλήξη. Παίρνοντας στα χέρια σου ένα σημειωματάριο κι ένα μολύβι και ν´ αρχίσεις να γράφεις πράγματα που μοιράζεσαι συνήθως με τον εαυτό σου. Όλα εκείνα που κατά καιρούς σε απασχόλησαν και τ´ άφησες για κάποια άλλη στιγμή. Μέσα απ´ αυτή την άσκηση θα βρεις όχι μόνο τι σου λείπει, αλλά και τι έχεις κατακτήσει. Δημιουργώντας μια ιστορία όπου ο σεναριογράφος κι ο πρωταγωνιστής θα ´σαι εσύ. Αφού θ´ αφορά τη ζωή σου. Απολαμβάνοντας ό,τι σε βοηθάει και διορθώνοντας ό,τι σε ενοχλεί.
Το ν´ αφήσεις τον εαυτό σου να βαριέται κάποιες στιγμές, μπορεί ν´ αποδειχτεί ως μια απόλυτα ελπιδοφόρα εξελικτική διαδικασία. Εστιάζεις στο παρόν, παίρνοντας συνειδητές αποφάσεις. Αυτό σημαίνει πως θα σε κοιτάξεις κατάματα και θα σε δεις να μαθαίνεις, ν´ αλλάζεις, να ωριμάζεις και να γίνεσαι πιο υπεύθυνος. Ο καθένας μας ψάχνει μια αφορμή, για να κατανοήσει πιο καλά αυτά που του συμβαίνουν. Ν´ αντιληφθεί τον ρόλο του στον κόσμο (του).
Φυσικά και δε λέω ότι είναι απαραίτητο να γίνεται συνεχώς αυτό. Δε θα σου απαγορευτεί να κάνεις κι άλλα πράγματα που θα σου χαρίσουν ξεγνοιασιά ή και να μην κάνεις απολύτως τίποτα. Τα πάντα χρειάζονται, αρκεί να βάζουμε κανόνες κι όρια. Και τον κυρίαρχο ρόλο παίζει ο τρόπος που επιλέγεις να «ταξιδέψεις» και να περιπλανηθείς στην υπόστασή σου. Το να θεωρείς πως η κάθε στιγμή κι εμπειρία -από την πιο μικρή έως την πιο μεγάλη, απ´ την πιο ασήμαντη έως την πιο σημαντική- μπορεί να προσδώσει νόημα κι ουσία, τότε έχεις πραγματοποιήσει το πρώτο και σπουδαιότερο βήμα προς την ευτυχία. Όπως κι αν την έχεις φανταστεί.
Υ.Γ: Επίσης, η πλήξη είναι και μια μορφή διαλογισμού. Αν την αξιοποιήσεις κατάλληλα μπορεί να επιφέρει την πολυπόθητη εσωτερική αρμονία κι ισορροπία.
Συντάκτης: Δημήτρης Μπότης
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
