Ο φθόνος είναι ένα απ’ τα πιο απωθητικά στοιχεία στο χαρακτήρα του ανθρώπου. Προκύπτει απ’ την ανάγκη να ‘ναι ο καλύτερος, ο ισχυρότερος. Διακρίνεται για την ισχυρογνωμοσύνη και την ειρωνική του διάθεση. Κάθε κίνδυνο για τις μεγαλειώδεις αυταπάτες του θα τον αντιμετωπίσει προσβάλλοντας οποιονδήποτε επιχειρήσει να απαξιώσει το παραμύθι του.
Αυτός είναι κι ο λόγος για τον οποίο χρησιμοποιεί πομπώδεις λέξεις όταν μπαίνει στον πειρασμό της κριτικής, δίχως να λογαριάσει το κόστος. Η επιτυχία των άλλων προκαλεί τον παθολογικό του φθόνο, υπενθυμίζοντάς τους τα αδύναμα σημεία, αντί να καθίσει δίπλα τους και να γιορτάσουν παρέα. Θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να ελαχιστοποιήσει τα επιτεύγματα εκείνων που απειλούν την ψευδή αίσθηση της μεγαλοπρέπειας κι ανωτερότητάς του.
Σίγουρα, θα ‘χεις συναντήσει πολλούς τέτοιους ανθρώπους στη ζωή σου και κάποιους απ’ αυτούς θα τους ‘χεις βάλει και μέσα σ’ αυτήν. Αρχικά φαίνονται καλοί, υπομονετικοί και συνήθως ισχυρίζονται ότι είναι ικανοποιημένοι για τα κατορθώματά σου. Θα σε επαινούν, θα σε κολακεύουν κι ύστερα θα κολλήσουν πάνω σου για να σε ξεζουμίσουν ψυχικά. Τους αρέσει να αισθάνονται ότι έχουν βρει έναν τέλειο φίλο ή σύντροφο ή συνεργάτη -ενώ ταυτόχρονα μέσα τους δυσανασχετούν.
Καθώς εσύ εξελίσσεσαι κι αυτοί μένουν στάσιμοι –επειδή το μόνο που κάνουν είναι να κοιτούν κρυφά τις ζωές των άλλων και να ικανοποιούν τον εγωισμό τους– ξεκινούν να σε υποτιμούν. Οι μάσκες πέφτουν κι αρχίζει να φαίνεται το πραγματικό τους πρόσωπο. Αυτά που κάποτε ήταν θριαμβευτικές κορώνες στην οπτική των επιτυχιών σου, σύντομα μετατρέπονται σε αβάσιμα επιχειρήματα που υπονομεύουν κάθε πτυχή των επιθυμιών και κάθε άλλη πηγή χαράς που υπάρχει στην καθημερινότητά σου.
Όσο κι αν πασχίζεις να τους δείξεις ότι δε συμφωνείς μαζί τους, θα σε κατηγορούν ότι είσαι αλαζονικός. Στην πραγματικότητα, προβάλλουν το δικό τους αίσθημα υπεροψίας πάνω σου.
Καταλαβαίνεις, λοιπόν, πως δεν υπάρχει κάτι να κερδίσεις. Πρέπει να γνωρίζεις ότι η ενέργειά σου είναι προτιμότερο να επικεντρώνεται σε ωφέλιμες καταστάσεις που θα σε βοηθήσουν να συνειδητοποιήσεις την αξία σου και τι πραγματικά είσαι ικανός να προσφέρεις περνώντας από αυτόν τον κόσμο. Εκπαίδευσε τον εαυτό σου να ‘χει υπομονή κι αναρωτήσου αν ο χρόνος σου ξοδεύεται ερευνώντας την ουσία ή σπαταλιέται σ’ ένα ανούσιο κυνήγι εντυπώσεων.
Η εστίαση στην καλή πλευρά των συναισθημάτων, στην ανθεκτικότητα της ευφυΐας κι η οικοδόμηση της μοναδικότητάς σου θα εμφανίσουν αξιοζήλευτα αποτελέσματα και τότε δε θα χρειάζεσαι ν’ ανησυχείς αν όλοι οι άνθρωποι το αντιλαμβάνονται αυτό.
Φυσικά, θα γίνουν και λάθη, είναι αδύνατον να τ’ αποφύγουμε, αλλά καλό είναι να τα αναγνωρίζουμε όσο πιο νωρίς μπορούμε. Όλοι έχουμε ζηλέψει κάτι ή κάποιον. Δεν επιθυμείς να φτάσεις στο επίπεδο των φθονερών ανθρώπων, ωστόσο. Είναι αναγκαίο ν’ αντιληφθείς ότι η μικροπρέπεια είναι απλώς μια ενοχλητική κραυγή απόγνωσης. Μια περιττή απόσπαση της προσοχής απ’ την κατανόηση των όμορφων στιγμών.
Να ‘σαι ευχαριστημένος με τις ικανότητές σου, χωρίς να χρειάζεται να τις αποδεικνύεις εκεί που δεν έχει νόημα, για να γίνεις αρεστός και να τονώνεις την αυτοπεποίθησή σου. Ο καθένας μας είναι ξεχωριστός. Θα το ανακαλύψεις βρίσκοντας πρωτίστως τις ισορροπίες μέσα σου. Καλό είναι ν’ απορρίψεις καθετί που δε γίνεται να το πραγματοποιήσεις και να επενδύσεις σε οτιδήποτε σου δίνει το έναυσμα να προχωρήσεις μπροστά, γιατί έχεις το ταλέντο, τις γνώσεις και τη θέληση.
Όχι, η ζωή δεν είναι ένας συνεχής ανταγωνισμός. Ούτε ένας αγώνας για την κατάκτηση της πρωτιάς. Οι ώριμοι άνθρωποι έχουν τη συναισθηματική νοημοσύνη να καταλαβαίνουν ποια είναι τα προτερήματα και ποια τα ελαττώματά τους. Χαίρονται ειλικρινά με την ευτυχία των άλλων κι αυτό ακτινοβολεί με αυθεντική υπερηφάνεια κι αγάπη στα μάτια τους. Η ακαταμάχητη γοητεία τους δεν αφήνει αδιάφορο κανέναν. Κοίταξε γύρω σου και θα τους αναγνωρίσεις αμέσως. Φέρουν ένα βλέμμα καθαρό και διάφανο, απαλλαγμένο από μιζέρια και μοχθηρία.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη