Υπάρχουν φορές που ξαναζωντανεύουν γλυκές αναμνήσεις και σου θυμίζουν όλα εκείνα που έζησες μ’ έναν άνθρωπο στο παρελθόν. Τις τρελές περιπέτειες, τα ανεπανάληπτα συναισθήματα που μοιραστήκατε, τις ανέμελες και γεμάτες από πάθος στιγμές σας κι άλλα πολλά μικρά και καθημερινά πράγματα που κάνατε μαζί. Σκέφτεσαι ότι ίσως να μην τα απολαμβάνεις –όπως τότε– με την καινούργια σου σχέση.

Πόσο θα ήθελες να τα βιώσεις ξανά με την ίδια ένταση και τώρα, σκέφτεσαι, και ξεκινούν οι προβληματισμοί κι οι αμφιβολίες. Τις περισσότερες φορές παρερμηνεύεις το κενό συναίσθημα που νιώθεις μέσα σου. Κι όταν είσαι μπερδεμένος, κατηγορείς τον άνθρωπό σου πριν συνειδητοποιήσεις ότι στην πραγματικότητα είσαι εσύ εκείνος που δημιουργεί το πρόβλημα.

Δε είναι κακό να νοσταλγείς και να αναγνωρίζεις τη λάμψη κάποιων περασμένων. Αρκεί να βάζεις όρια και να ψάχνεις τη δική σου αλήθεια. Να δεις το σημάδι που σου δείχνει ότι απλά δεν είσαι ευχαριστημένος με την τρέχουσα κατάσταση, δεν ήταν τόσο ιδανική η παλιά. Δεν έχει σε τίποτα να κάνει με εκείνον που ανήκει στο παρελθόν -εκτός κι αν ακόμα δεν τον έχεις ξεπεράσει. Εκεί αλλάζουν όλα κι επειδή κάποια στιγμή θα βρεθείς προ των ευθυνών σου, καλό θα είναι να είσαι προετοιμασμένος.

Αν δεν ξεκαθαρίσεις τι νιώθεις, τότε όσες προσπάθειες κι αν κάνεις, όλες θα πέσουν στο κενό. Τίποτα δε λύνεται μ’ ένα μαγικό ραβδάκι. Αν μένεις σε προσωρινές καταστάσεις μόνο και μόνο με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα βρεθεί κάτι που θα σου χαρίσει και πάλι την ευτυχία που έζησες παλιά, τότε πλανάσαι πλάνην οικτρά. Τίποτα δε θα αλλάξει και θα σε παιδεύουν συνεχώς οι φαύλοι κύκλοι.

Ίσως τώρα ζεις κάτι που δεν αγαπάς πραγματικά, εγκαταλείπεις κι αρχίζεις να επηρεάζεσαι απ’ τις απόψεις άλλων που τα βλέπουν όλα μέσα απ’ τη δική τους οπτική γωνία. Απόψεις που στην πλειοψηφία τους είναι εσφαλμένες, αφού κανένας δε γνωρίζει ακριβώς τι αισθάνεσαι. Να σταθείς εκεί και να κατανοήσεις το επόμενό σου βήμα. Δε βαδίζεις στα τυφλά. Γνωρίζεις πολύ καλά τι σου συμβαίνει.

Αυτές οι στιγμές νοσταλγίας είναι ουσιαστικά ο τρόπος που το μυαλό σου θέλει να σου δείξει κάτι που είναι λάθος κι επιβάλλεται να διορθωθεί. Ο μονός που μπορεί να επαναφέρει την ηρεμία σου είσαι εσύ.

Κι αυτή σίγουρα δε θα ‘ρθει με συμβιβασμούς. Είσαι μ’ ένα σύντροφο που δεν προσφέρει όλα εκείνα που χρειάζονται ώστε να δημιουργηθεί κάτι όμορφο; Μένεις επειδή απλά σου έχει γίνει συνήθεια; Και πάλι η ευθύνη είναι δική σου.

Σε φοβίζει η μοναξιά και γι’ αυτό πασχίζεις να πείσεις τον εαυτό σου ότι αναγκαστικά θα ρίξεις των πήχη των απαιτήσεών σου; Και πάλι σε υποτιμάς. Όσο σκληρό κι αν σου ακούγεται, είναι η ωμή πραγματικότητα.

Μπορεί ο άνθρωπος που αγάπησες τρελά να φάνταζε στα μάτια σου ως ο ιδανικός. Κάνεις το λάθος, ωστόσο, να τους συγκρίνεις όλους μαζί του. Ξεχνάς, ότι ο καθένας μας είναι ξεχωριστός.

Εκείνο που χρειάζεται να συμβεί είναι να καταλάβεις τι συμβαίνει στο παρόν. Όταν κάτι τελειώνει, έχουν προηγηθεί σοβαροί λόγοι που οδήγησαν στο φινάλε του. Εκτός πια κι αν διάφορες συγκυρίες δεν επέτρεψαν τη συνέχειά του. Αλλά και πάλι, ο έρωτας διδάσκει πως όταν δυο άνθρωποι διαισθάνονται ότι τους δένει κάτι δυνατό, ότι γεννήθηκαν ο ένας για τον άλλο, βρίσκουν πάντα τρόπους να καταλήγουν μαζί.

Επομένως, αν πραγματικά δεν έχεις καταφέρει να ξεκολλήσεις απ’ το παρελθόν σου, κοίταξε λίγο αν υπάρχουν τρόποι για να προσπαθήσεις να δώσεις μια ακόμα ευκαιρία σε ‘κείνη την ιστορία. Το ότι περνούσες υπέροχα πριν μπορεί να σημαίνει πολλά, μπορεί και τίποτα. Αναλογίσου τι σου φταίει και πράξε ανάλογα. Χωρίς να παρεκκλίνεις απ’ τις αξίες και τα ιδανικά σου. Είναι σημαντικό αυτό. Μην το αμελείς για κανένα λόγο.

Συντάκτης: Δημήτρης Μπότης
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη