Να ερωτεύεσαι χωρίς να κρατάς άμυνες

Σ’ έναν κόσμο που λαίμαργα καταβροχθίζει κάθε μορφής αληθινού συναισθήματος, θεωρείται αδυναμία να ερωτευτείς καταθέτοντας την ψυχή σου στον άνθρωπο που ποθείς. Η παροιμία «Φύλαγε τα ρούχα σου να έχεις τα μισά» δεν αξίζει να βρίσκει εφαρμογή στον έρωτα.

Όσο κι αν προσπαθούν να σε πείσουν για το αντίθετο -τις περισσότερες φορές με αβάσιμα επιχειρήματα- δεν είναι αδυναμία να επιτρέψεις στον εαυτό σου να αισθανθεί χωρίς δεύτερες σκέψεις και χωρίς κρυφτούλια.

Να ανοιχτείς στον άνθρωπο που σ’ ενδιαφέρει ερωτικά και να του επιτρέψεις να δει τα πράγματα εκείνα που συνήθιζες να κρύβεις από όλους τους άλλους με το να χτίζεις συνεχώς τοίχους. Να δείχνεις πόσο πολύ νοιάζεσαι με τις λέξεις και τις πράξεις σου. Να λες με κάθε λεπτομέρεια τι αισθάνεσαι χωρίς να παίζεις εγωιστικά παιχνίδια. Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο απ’ το να είσαι ο πραγματικός εαυτός σου.

Δεν είναι κακό να δίνεις την ευκαιρία να σε ανακαλύψει. Να μένεις εκεί και μόνο εκεί. Με όλη την αποκλειστικότητα και την προσοχή σου. Η αποκλειστικότητα εμφανίζει την ανάγκη για συντροφικότητα, για πράγματα που απαιτεί η ψυχή ώστε να δείξει όλα όσα κρύβονται εκεί μέσα κι αναζητούν μια πραγματική διέξοδο διαφυγής.  Η προσοχή δείχνει ενδιαφέρον, σημαίνει περιέργεια, στέλνει σημάδια και φωνάζει πως είμαι εδώ για να βρούμε κοινά σημεία επαφής, για να δημιουργήσουμε τη δική μας ιστορία.

Είναι ωραίο να είσαι ειλικρινής για τον άνθρωπο που νοιάζεσαι και γίνεται ακόμα πιο ωραίο απ’ τη στιγμή που πηγαίνεις κόντρα σε εκείνους που επιμένουν να λένε πως το φτύσιμο είναι ο καλύτερος τρόπος ώστε να κολλήσει μαζί σου. Η μαγεία είναι να είσαι απασχολημένος και να βρίσκεις έστω και πέντε λεπτά για να μιλήσετε. Να δείχνεις με όποιον τρόπο μπορείς πόσο ξεχωριστό είναι αυτό που έχετε.

Το να ερωτευτείς χωρίς να κρατήσεις τίποτα για σένα δε δηλώνει αδυναμία. Αδυναμία είναι όταν προσπαθείς να το αποφύγεις, όταν προσπαθείς να παίξεις παιχνίδια απλά για να κερδίσεις μια επίπλαστη θέση κυριαρχίας. Να έχεις δηλαδή το πάνω χέρι σε κάθε περίπτωση. Οι χειρότεροι έρωτες είναι οι ατσαλάκωτοι.

Δειλία είναι όταν κρύβεις τα θέλω της καρδιάς σου για να κυριαρχήσει το μυαλό. Όταν απαιτείς να είναι πάντα εκεί για σένα δίχως να ‘σαι κι εσύ εκεί κάθε στιγμή. Όταν ξεζουμίζεις κάθε συναίσθημα κι αντί να δεις την ουσία του να το θυσιάζεις στο βωμό του εγωισμού.

Ο έρωτας απαιτεί θάρρος, επιμονή, δύναμη, συμπόνοια, εμπιστοσύνη, αλληλοσεβασμό κι ανοιχτά χαρτιά πάνω στο τραπέζι. Είναι για δυνατούς παίχτες που δε φοβούνται να χάσουν, δεν τρέμουν την απόρριψη. Αποφασισμένοι να μην τα παρατήσουν ποτέ. Ακούραστα αναζητούν τον άνθρωπο που πιστεύει ακριβώς τα ίδια πράγματά με αυτούς. Θα περιμένουν όσο χρειαστεί μέχρι να βρεθεί.

Ζούμε σε μια εποχή όπου πολλοί άνθρωποι προσπαθούν επίπονα να χειραγωγήσουν τον έρωτα στα δικά τους ρεαλιστικά μέτρα και σταθμά. Κι ας γνωρίζουν πως είναι μια μάχη χαμένη για τους ίδιους σε βάθος χρόνου. Κρυμμένοι πίσω απ’ το ανίσχυρο εγώ τους. Θα αποτύχουν να αγαπήσουν πραγματικά επειδή ανατριχιάζουν μπροστά στη σκέψη της υπέρβασης.  Δε θα αισθανθούν ποτέ τη μαγεία, όχι μόνο του έρωτα, αλλά και της ζωής γενικότερα. Δε θα χαρίσουν ποτέ την καρδιά τους σε κάποιον.

Κι αν νομίζεις πως όλα τα παραπάνω είναι ξεπερασμένα. Είναι κλισέ και πολύ μελό που στην ουσία δε σου δίνουν κάτι, τότε άκουσε προσεκτικά τις ενδόμυχες σκέψεις σου χωρίς να τις πνίγεις για να καταλάβεις ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος. Αυτός που κατά βάθος πολύ θα ήθελες να ακολουθήσεις, αλλά φοβάσαι τι θα πουν οι δίπλα σου.

Γι’ αυτό, αφέσου και ζήσε την κάθε σου στιγμή στον έρωτα. Ακόμα κι αν πληγωθείς, θα προσπαθήσεις πάλι. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πιο ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που δε συμβάδισαν ποτέ με την υποκρισία.