Οι Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό δεν είναι λιγότερο Έλληνες

Σε αυτήν τη χώρα μια απ’ τις πιο γνωστές λέξεις που τη χρησιμοποιούμε καθημερινά είναι η λέξη «Έλληνας». Είναι κι η «ταυτότητά» μας. Η πλούσια ιστορία που διαθέτουμε, μας δίνει τη δυνατότητα να αισθανόμαστε ξεχωριστοί. Βέβαια, η περηφάνια για την καταγωγή μας πρέπει να υπόκειται στην αρχή του μέτρου για να μη μας οδηγήσει στο σοβινισμό και στο φυλετικό μίσος. Είναι λεπτή αυτή η διαχωριστική γραμμή και θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί.

Αρκετοί συμπατριώτες μας αποφάσισαν να αναζητήσουν την τύχη τους στο εξωτερικό. Κάποιοι αναγκάστηκαν να φύγουν χωρίς να το θέλουν. Κυρίως λόγω της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε, αφού δεν μπορούσαν να βρουν εργασία εδώ και κάποιοι άλλοι γιατί θέλησαν να  γευτούν μια διαφορετική κουλτούρα. Να ανακαλύψουν κάτι διαφορετικό. Κι αυτό δεν είναι κάτι κακό.

Δεν πρέπει να τους κατηγορούμε ούτε να τους κρίνουμε. Ο καθένας μας κουβαλάει και μια διαφορετική ιστορία στις πλάτες του. Αυτό είναι και το πιο όμορφο αφού δε θα είχε κανένα νόημα να είμαστε όλοι ίδιοι. Θα ήταν πολύ βαρετός ο κόσμος μας και κυρίως ασπρόμαυρος.

Το ότι δε ζουν εδώ κι άνοιξαν τα φτερά τους για διαφορετικούς προορισμούς δε σημαίνει ότι θα χάσουν την «ταυτότητά» τους κι όλα εκείνα τα γνωρίσματα που μας χαρακτηρίζουν σαν λαό. Αντιθέτως, κάποιες στιγμές νιώθουν ακόμα πιο περήφανοι για την καταγωγή τους και κάνουν τα πάντα για να διαφημίζουν την πανέμορφη Ελλάδα μας. Βλέπουν τους κατοίκους της χώρας που διαμένουν να τους μιλούν με τα καλύτερα λόγια για εμάς.

Φυσικά θα ακούσεις να σου επισημαίνουν και τα αρνητικά στοιχεία που έχουμε, αλλά συνήθως η κριτική είναι  καλοπροαίρετη. Δεν το κάνουν για να σε υποτιμήσουν ή για να αισθανθείς άσχημα. Θα το κάνουν αφού σου παραθέσουν στη συζήτηση και τα δικά τους αρνητικά στοιχεία. Εκείνη τη στιγμή καταλαβαίνεις ότι υπάρχουν τόσα πολλά που μπορείς να πεις για τη χώρα μας και να γίνεις ένα άτυπος πρεσβευτής της. Να διαφημίσεις τη γενέτειρά σου.

Μπορείς να αλλάξεις πολλά στο χαρακτήρα σου ζώντας στο εξωτερικό, αλλά υπάρχουν τόσα πράγματα που έχουν αποτυπωθεί στο DNA μας και κανένας δεν μπορεί να τα αλλοιώσει. Μικρά και μεγάλα. Ασήμαντα και σημαντικά. Αυτά είναι που σε κρατούν ώστε να μην μπορεί να σε απορροφήσει ολοκληρωτικά μια διαφορετική κουλτούρα.

Πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος να παρεξηγηθείς για την επιλογή σου αυτή. Ίσως γίνεις και θύμα ενός ιδιότυπου ρατσισμού. Άμεσα ή έμμεσα θα σου δώσουν με τον τρόπο τους να το καταλάβεις. Κι αυτό γίνεται επειδή μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι όλος ο κόσμος περιστρέφεται γύρω απ’ τον εαυτό τους και δε θα καταλάβουν ποτέ το γιατί εγκατέλειψες την Ελλάδα. Οι λόγοι που το έκανες θα τους αφήσουν παγερά αδιάφορους και  θα προσπαθήσουν να αποδημήσουν κάθε σου επιχείρημα.

Στην όλη αυτή ιστορία του να ζεις σε κάποια άλλη χώρα, θα δεις με πιο καθαρή ματιά τα πλεονεκτήματα και τα μειονέκτημα που διαθέτουμε. Θα το διαπιστώσεις στις καθημερινές σου συναλλαγές, στις κοινωνικές σου συναναστροφές και γενικότερα με το τρόπο ζωής που θα κάνεις.

Τίποτα όμως δε θα σου δώσει την αφορμή ώστε να νιώσεις μειονεκτικά σε σχέση με τους συμπατριώτες σου που ζουν στην Ελλάδα. Δεν έχεις τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από εκείνους. Θα ζεις όπως έμαθες με κάποιες μικρές, αλλά ανεπαίσθητες διαφοροποιήσεις. Αλλά δε θα αλλάξεις ακόμη κι αν το προκαλέσεις εσύ ο ίδιος. Σε βάθος χρόνου θα το διαπιστώσεις. Κι αυτό είναι το σημαντικότερο.

Γι’ αυτό λοιπόν αν δε ζεις εδώ, να είσαι περήφανος για την επιλογή σου αυτή. Αρκεί να μην ξεχνάς ότι πρώτα και πάνω απ’ όλα είσαι άνθρωπος. Μετά Έλληνας κι όλα τα υπόλοιπα. Δε σε ξεχωρίζει η εθνικότητα, αλλά η ανθρωπιά κι αυτό διαφύλαξέ το σαν πολύτιμο και μοναδικό αγαθό.