Οι πληγές σου δεν είναι παρά γρατσουνιές

Από σχετικά μικρή ηλικία αρχίζεις να αναρωτιέσαι τι σημαίνει ο έρωτας. Ακούς διάφορες ιστορίες που περιλαμβάνουν πρίγκιπες και πριγκίπισσες και πώς μπορεί να γίνει παραμυθένιος. Ακόμα κι οι επικριτές του, κατά βάθος, πιστεύουν σ’ αυτόν. Οι άνθρωποι είναι προγραμματισμένοι για να ερωτεύονται. Μα στην πραγματικότητα, ποια είναι η ψυχοσύνθεσή του και γιατί μας φοβίζει;

Οι ρομαντικοί δε θα σου απαντήσουν τίποτα. Γι’ αυτούς είναι κάτι ιερό που αρκεί να το ζεις κι όχι να το αναλύεις. Οι πιο πρακτικοί άνθρωποι –που αρέσκονται στο να αναλύουν και το παραμικρό, ψάχνοντας απαντήσεις σε διάφορα ερωτήματα που πιστεύουν ότι θα καταφέρουν να λύσουν τις όποιες απορίες τους ώστε να τον καταλάβουν καλυτέρα– θα σου δώσουν μια άλλη ερμηνεία του. Που στην ουσία είναι πανομοιότυπη με εκείνη των παραδοσιακών ρομαντικών.

«Ένας από αυτούς είναι κι ο Robert Sternberg (καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ και πρόεδρος της Αμερικάνικης Ψυχολογικής εταιρίας) που έκανε μια ερευνά και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο έρωτας στηρίζεται σε τρία βασικά χαρακτηριστικά: οικειότητα, πάθος, αφοσίωση. Απαιτεί και τα τρία στοιχεία για να εξελιχθεί. Για να τον κατανοήσουμε απόλυτα θα πρέπει να μελετήσουμε σε βάθος τις ατομικές μας ιστορίες έρωτα, που υπαγορεύουν τις πεποιθήσεις και τις όποιες προσδοκίες μας από τις ερωτικές σχέσεις».

Πρώτα απ’ όλα, ας ξεκαθαρίσουμε ότι ο φόβος του δεν είναι τίποτα άλλο πέρα απ’ το πόσες φορές έχεις πληγωθεί και τις όποιες ανασφάλειες που σου έχουν δημιουργηθεί σχετικά με τον εαυτό σου. Και μη μου πεις ότι δεν πιστεύεις σ’ αυτόν, γιατί δεν έχει να σου προσφέρει κάτι ουσιαστικό. Αν ίσχυε αυτό, τότε οι άνθρωποι δε θα είχαν και συναισθήματα. Είναι απλό και δε χρειάζεται να πούμε κάτι περισσότερο.

Όποιος τον έχει βιώσει στην ολοκληρωτική του μορφή μπορεί να επιβεβαιώσει ότι είναι το καλύτερο πράγμα που μπορεί να σου συμβεί. Με τον ίδιο τρόπο που αναπνέει μπορεί να επικαλεστεί τα ερεθίσματα που προκαλούν τα συναισθήματά του. Κι αυτή η έννοια φαίνεται να υπερισχύει.

Απ’ την άλλη, βλέποντας σχέσεις να τελειώνουν πολύ γρήγορα και χωρίς να έχουν βάθος, είναι αδύνατο να μη βλέπεις τις αρνητικές επιπτώσεις του. Είναι αδύνατο να μην έχεις γεμίσει με απογοήτευση κάποια στιγμή της ζωής σου.

Αν καθίσεις και τα βάλεις κάτω θα δεις ότι τελικά τον έχεις ανάγκη. Είναι η προστασία και το όπλο σου ώστε να ξεφύγεις απ’ τη μιζέρια. Όσο περνούν τα χρόνια, μαθαίνεις να επουλώνεις τις πληγές σου, που στην ουσία είναι μόνο γρατζουνίσματα. Αρκεί να τα δεις εσύ έτσι.

Θα συναντήσεις πολλούς ανθρώπους που θα τον έχει ζήσει, ο καθένας διαφορετικά. Θα ακούσεις κάποιους να λένε ότι τους γοήτεψαν οι υποσχέσεις παντοτινού έρωτα που τόσο όμορφα καταλύουν το μυαλό τους. Σε όμορφες πράξεις, σε ατίθασες λέξεις και σε υπέροχους σκοπούς.

Όσο κι αν έχεις πληγωθεί μέχρι τώρα και δεν τον πιστεύεις, είναι σίγουρο ότι θα συναντήσεις κάποιον που θα ρίξει όλα τα τείχη που έχεις χτίσει. Αυτός ο άνθρωπος που θα εξαφανίζει τα «όχι» και θα σε ερωτευτεί χωρίς προϋποθέσεις.

Αρκεί να μην ξεπεράσεις εκείνη τη γραμμή οπού μπορεί να γίνει βασανιστικός. Σε καμία περίπτωση ο έρωτας δεν πρέπει να σε πανικοβάλλει. Δεν πρέπει να σε κάνει να πετάς συνεχώς στα σύννεφα ούτε να καταρρέεις με το παραμικρό. Να μη σε κάνει ποτέ να απομακρυνθείς από σημαντικούς ανθρώπους της ζωής σου.

Επίσης, είναι εθιστικός σαν ναρκωτικό κι εκεί πρέπει να προσέξεις. Να μην εξαρτιέσαι αποκλειστικά και μόνο απ’ το σύντροφό σου. Γιατί αυτό δεν είναι έρωτας. Είναι φόβος κι ανασφάλεια. Δεν υπακούει σε κανόνες και νόμους. Δεν υπάρχει για να τον κατακεραυνώνεις χωρίς ουσιαστικούς λόγους. Δεν είναι μαθηματική πράξη όπου πρέπει οπωσδήποτε να βρεις τη σωστή λύση.

Γιατί κάθε κομμάτι του όταν το αναλύεις σε εξευτελιστικό βαθμό χάνει τη μαγεία του. Δεν τον κλείνεις σ ένα εργαστήριο και τον τεμαχίζεις. Είναι ελεύθερος, να πετάει όπου θέλει και να σε πλησιάζει όταν το κρίνει.

Ακολουθείς την καρδιά σου, αλλά αφήνεις και το χρόνο να αναλάβει την καθοδήγησή του και να σε οδηγήσει αργά στην ευτυχία που προσφέρει. Ανοίγεις κάθε σου παράθυρο, αφήνοντας τη δύναμή του να σε ζεστάνει. Τραβάς στην άκρη τις σκονισμένες κουρτίνες των αμφιβολιών και τον απολαμβάνεις.

Είναι από μόνος του μια μεγάλη ελπίδα. Έχεις τη δυνατότητα να αφεθείς, να νιώσεις τα πάντα και να σε πλημμυρίσει από ατόφια συναισθήματα. Είναι εφικτό όλο αυτό. Οι επιφυλάξεις που ενδεχομένως υπάρχουν μπορεί σε βάθος χρόνου να σε βοηθήσουν ώστε να βρεις την αλήθεια σου.

Το δοκιμάζεις και περιμένεις τα αποτελέσματα κι ύστερα αποφασίζεις. Αρκεί να είσαι δίκαιος. Αυτό είναι το σημαντικότερο. Για να καταλάβεις κάτι, πρέπει να το βιώσεις.

Ο έρωτας είναι όλα αυτά που περικλείουν μια περίεργη, μυστήρια κι ελκυστική γοητεία. Κι αυτό φαίνεται απ’ τον τρόπο που φανερώνεται. Βρίσκεται παντού στον κόσμο μας. Στα τραγούδια, σε κινηματογραφικές ταινίες, σε βιβλία και σε κάθε στιγμή της καθημερινότητάς μας. Κρύβεται σε μέρη που δεν μπορείς να φανταστείς κι έρχεται συνήθως εκεί που δεν τον περιμένεις.

Είναι ένα ψυχολογικό θέμα που κάθε του πτυχή έχει και κάτι να σου πει. Αυτό τον καθορίζει. Κυρίως.