Όταν σε πρωτογνώρισα το ένστικτό μου έλεγε ότι η αγάπη μου μπορούσε να σου δείξει καινούργια πράγματα και να ζούσαμε δυνατές στιγμές μαζί. Είχα τη βεβαιότητα ότι θα κατάφερνα να σου δώσω πολλά περισσότερα από όσα ενδεχομένως είχες βιώσει μέχρι τώρα στον έρωτα. Θα σε αγαπούσα γι’ αυτό που πραγματικά είσαι ακόμα και τις στιγμές που θα αδυνατούσα να σε κατανοήσω.
Σκέφτηκα πως αν σου παραχωρούσα κάθε κομμάτι του εαυτού μου, θα γέμιζα τα κενά σου που ήξερα ποσό σε ταλαιπωρούσαν. Υπέθετα ότι τα συναισθήματά μου για σένα θα μπορούσαν να σε κάνουν να ξεχάσεις όλες τις απογοητεύσεις που είχες γευτεί και θα βρίσκαμε έναν τρόπο για να τις αντιμετωπίσουμε. Ευελπιστούσα ότι το άγγιγμά μου θα μετέτρεπε τον κάθε σου εφιάλτη σου σε όνειρο. Οι λέξεις μου κι οι πράξεις μου θα έκαναν την διαφορά στη ζωή σου και δε θα ένιωθες ποτέ πάλι εκείνη τη μοναξιά που τόσο πολύ σε φόβιζε.
Ήθελα να γίνω κάτι το ξεχωριστό στη ζωή σου όπως κι εσύ για τη δική μου. Κι ο έρωτάς μου για σένα να έμενε αναντικατάστατος. Μια αγάπη που δε φεύγει, μια αγάπη που χαμογελά στις ευχάριστες στιγμές κι αντέχει στις δυσάρεστες. Τελικά όμως δεν τα κατάφερα, γιατί απλά δεν ήθελες. Η παραδοχή της αλήθειας πάντοτε λυτρώνει.
Δεν άντεχες την υπερβολή των συναισθημάτων μου. Έτρεχα με γρήγορους ρυθμούς και δεν είχες μάθει ποτέ να αντέχεις αυτές τις ταχύτητες. Επέλεξες το δρόμο εκείνο που νόμιζες ότι θα σου παρέχει μια σχετική ασφάλεια. Μα δε σκέφτηκες πως δύσκολα θα φτάσεις σε αυτά που ονειρεύτηκες. Δεν είναι δικά μου λόγια αυτά, αλλά δικές σου σκέψεις που μου τις άφηνες να φανούν.
Όσο κι αν δεν το πιστεύεις εγώ εύχομαι τα καλύτερα για σένα. Θέλω να βρεις τη δύναμη εκείνη για να αφήσεις τον εσωτερικό σου κόσμο ελεύθερο από καθετί που σε κάνει να λυπάσαι, γιατί το αξίζεις. Να μάθεις να μην πολεμάς τα αληθινά που υπάρχουν στη ζωή σου, ακόμα κι όταν σε τρομάζουν.
Να μη μένεις ποτέ σε μια σχέση όπου δε θα έχεις ερωτευτεί πραγματικά τον άνθρωπό σου. Κατηγορείς τον εαυτό σου για όλα τα λάθη σου, για τις επιλογές που έκανες κι αργότερα μετάνιωσες. Για το γεγονός ότι επέτρεψες στους ανθρώπους που σήμαιναν πολλά για σένα να φύγουν. Έχεις πολύ θυμό μέσα σου γι’ αυτό. Σε παρακαλώ, ωστόσο, να μη συνεχίσεις να κρύβεσαι πίσω από αβάσιμους ισχυρισμούς.
Κάποια στιγμή, επιβάλλεται να σταματήσεις να μένεις μόνο στα λόγια για το αν μπορούσες να κάνεις κάτι διαφορετικά. Σταμάτησε να κάνεις φαύλους κύκλους. Ελπίζω να βρεις την τόλμη για να κάνεις τις πληγές σου παράσημα και να πραγματοποιήσεις τις υποσχέσεις σου.
Είδα ότι μπορείς να κάνεις πολλά περισσότερα από όσα αντέχεις. Κατά βάθος έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου κι η καρδιά σου δεν είναι τόσο σκληρή. Ξέρεις κάτι; Δεν κρύβεσαι στις μάχες, απλά προτιμάς εκείνες που είσαι το φαβορί για να κερδίσεις. Κι αυτό δε σε βοηθάει σε κάτι.
Δε γνωρίζω αν θα δεις όλα αυτά που ανακάλυψα εγώ σε σένα.
Στο τέλος της ημέρας εκεί που τα φώτα σβήνουν, θέλουμε έναν άνθρωπο να μας διαλέξει για να μας αγαπήσει με ένταση κάτω απ’ τις όποιες περιστάσεις. Για να γίνει αυτό όμως πρώτα θα πρέπει να έχουμε αγαπήσει τον ίδιο μας τον εαυτό. Αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση. Η απαραίτητη προϋπόθεση για να ταξιδέψουμε προς το απόλυτο.
Όπως όλοι μας έτσι κι εσύ θα πρέπει να διαλέξεις για το τι πραγματικά ζητάς. Ευτυχώς ή δυστυχώς, οι επιλογές είναι μόνο δυο. Να πιστέψεις στον εαυτό σου και να ακολουθήσεις το μονοπάτι που θα σου εμφανίσει ακόμα κι αν χρειαστεί να ρισκάρεις ή απλά να λιποτακτήσεις. Από σένα και μόνο εξαρτάται τι θα αποφασίσεις.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη