Ο πόνος είναι ένα αναπόφευκτο γεγονός που το βιώνουμε σε διάφορες στιγμές της ζωής μας. Μπορεί να προκαλείται από διάφορους παράγοντες όπως: η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, η αποτυχία σε κάποιον στόχο, ένας χωρισμός, μια απόλυση, η ανασφάλεια για το μέλλον.
«Δεν έχει σημασία αν το νερό είναι ζεστό ή κρύο, ούτως ή άλλως είσαι υποχρεωμένος να βουτήξεις και να περάσεις μέσα απ’ αυτό», έγραψε ένας Γάλλος φιλόσοφος, ο Πιέρ Τεγιάρ ντε Σαρντέν. Αν το καλοσκεφτείς, η ζωή δεν έχει μόνο γέφυρες που μπορείς να τις διασχίσεις με την άνεσή σου κι όσο πιο ξεκούραστα γίνεται. Θα υπάρξουν στιγμές που η μόνη σου επιλογή θα ‘ναι να κολυμπήσεις στα βαθιά για να βγεις στην επόμενη πίστα. Γι’ αυτό ακολουθούν 7 πράγματα που θα ‘ταν καλό να θυμάσαι όταν βρεθείς σε μια δύσκολη συναισθηματική κατάσταση.
1. Το σθένος μπορεί να ελαττώσει τη θλίψη.
Η θλίψη είναι μια απ’ τις πιο βαθιές και πολύπλοκες ανθρώπινες εμπειρίες που μπορούμε ν’ αντιμετωπίσουμε κι έχει έναν μοναδικό τρόπο ν’ αποκαλύπτει κρυμμένες πτυχές του χαρακτήρα μας. Το πώς ανταποκρινόμαστε στις εκφάνσεις της, είναι ένας ειλικρινής προβληματισμός για τον εαυτό μας που μας φέρνει μπροστά στην αλήθεια. Όταν τη βιώνουμε, αναγκαζόμαστε να επιδείξουμε την εσωτερική μας δύναμη και την ικανότητα μας να βρίσκουμε λύσεις. Χρειαζόμαστε αποφασιστικότητα κι αυτοσυγκέντρωση ώστε να μη χάσουμε τον εαυτό μας, αποδεικνύοντας την ικανότητά μας να διαχειριστούμε τις δοκιμασίες με σθένος. Σίγουρα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ο καθένας μας αντιδράει διαφορετικά. Εντούτοις, μπορούμε να εστιάσουμε στο σθένος που υπάρχει μέσα μας και να το γιγαντώσουμε.
2. Η υπερανάλυση μόνο κακό προκαλεί σ’ αυτές τις περιπτώσεις.
Συχνά, όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με δύσκολες καταστάσεις, τείνουμε να υπεραναλύουμε και να επικεντρωνόμαστε στ’ αρνητικά. Αυτή η συνήθεια το πιθανότερο είναι να μάς προκαλεί περισσότερο άγχος κάνοντας την καθημερινότητά μας ακόμα πιο δύσκολη. Το πρωτεύον σ’ αυτήν την περίπτωση, είναι να κρατάμε την ψυχραιμία μας και ν’ αντικρίζουμε τις ξεκάθαρες απαντήσεις αντί να δίνουμε έμφαση σε περιττές ερωτήσεις. Η υπερανάλυση τείνει να μάς καθηλώνει και μάς εμποδίζει να βλέπουμε τις καταστάσεις με σαφήνεια. Η σαφήνεια -όσο σκληρή κι αν δείχνει-, ανακουφίζει και μάς ωθεί να προχωρήσουμε παρακάτω.
3. Η επικοινωνία με τους ανθρώπους μας είναι ευεργετική.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε να επικοινωνούμε με τους ανθρώπους που εμπιστευόμαστε και να ζητάμε βοήθεια όταν τη χρειαζόμαστε. Ο συναισθηματικός πόνος μπορεί να γίνει πιο ανεκτός όταν ανοιγόμαστε σε κάποιον που αγαπάμε. Η υποστήριξη απ’ τους φίλους, συγγενείς και το ταίρι μας μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των κακουχιών και στην ανάκτηση της πολυπόθητης αρμονίας. Και φυσικά, αν διαπιστώνουμε πως δεν επωφελούμαστε αρκετά απ’ αυτούς υπάρχουν κι οι ειδικοί ψυχικής υγείας που έχουν τη γνώση, για να μας καθοδηγήσουν σωστά.
4. Αναγνώριση κι αποδοχή όλων των συναισθημάτων.
Πολλές φορές μάς φαίνεται εξαντλητικό το ν’ αναγνωρίσουμε και ν’ αποδεχτούμε τα συναισθήματά μας. Δηλαδή, να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να κατανοήσει όλο το φάσμα των συναισθημάτων, είτε πρόκειται για θετικά είτε για αρνητικά. Η αντίληψη ότι τ’ αρνητικά συναισθήματα πρέπει να παραμερίζονται ή να καταπιέζονται ή ν’ αγνοούνται, προς όφελος της θετικότητας, ενδεχομένως και να ‘ναι εσφαλμένη. Και τ’ αρνητικά έχουν τη δυνατότητα ν’ αποδειχτούν χρήσιμα για την προσωπική μας βελτίωση κι ανάπτυξη. Όπως το τι χρειάζεται ν’ αποφύγουμε στο μέλλον, για να μη βρεθούμε πάλι σε αδιέξοδο.
5. Υπάρχει μόνο όφελος απ’ την αυτοφροντίδα.
Αν υπάρχει κάτι που είναι απολύτως απαραίτητο για τη σωματική και ψυχική μας υγεία, είναι να φροντίζουμε τον εαυτό μας και τις ανάγκες μας. Δηλαδή να εστιάζουμε στην αυτοφροντίδα, κάνοντας όλα εκείνα που μας παρέχουν ηρεμία. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την άσκηση, το διάβασμα, έναν περίπατο, ένα ταξίδι, την υγιεινή διατροφή, την ποιότητα του ύπνου ή οτιδήποτε άλλο προτιμάει ο καθένας μας ώστε να βρίσκει τα πατήματά του. Έχει αποδειχτεί ότι η αυτοφροντίδα μπορεί να ενθαρρύνει την ανανέωση των πνευματικών, νοητικών και σωματικών δυνάμεων που είναι τόσο αναγκαίες κατά τη διάρκεια των δύσκολων περιόδων που περνάμε.
6. Ο χρόνος είναι σύμμαχος κι όχι εχθρός.
Καλώς ή κακώς η επανάκτηση της θετικής μας διάθεσης χρειάζεται χρόνο. Ένα πρόβλημα είναι κάτι που δεν μπορεί να λυθεί μέσα σε μια ημέρα όσο κι αν το επιθυμούμε. Πρόκειται για μια διαδικασία που χρειάζεται υπομονή, επιμονή και στήριξη από και προς τον ίδιο μας τον εαυτό. Με τον καιρό, η προσπάθεια μας να βγούμε στο ξέφωτο, θ’ αρχίσει να αποφέρει καρπούς και θα αισθανόμαστε πιο ισχυροί και πιο ισορροπημένοι. Άλλωστε, η ζωή κάνει κύκλους. Η χρονική διάρκειά τους δεν ορίζεται πάντα από εμάς, όμως είμαστε ικανοί να την επηρεάσουμε προς όφελος μας.
7. Κατανόηση κι αντίληψη για το ποιους ανθρώπους χρειαζόμαστε πραγματικά δίπλα μας.
Ένα αξιοπρόσεκτο μάθημα που διδασκόμαστε από μια αποτυχία μας, είναι ότι πρέπει να περιβαλλόμαστε από ανθρώπους που είναι αυθεντικοί, ευγενικοί, ηθικοί κι ειλικρινείς. Είναι εύκολο να φορέσεις το προσωπείο της τελειότητας και να υποδυθείς έναν ρόλο που δεν έχει κανένα ψεγάδι, για να κερδίσεις αυτά που θα ταΐσουν τη ματαιοδοξία. Οι άνθρωποι πρέπει να αισθανόμαστε άνετα μέσα στην τέλεια ατέλεια μας. Κι αυτό σημαίνει πως οι επιλογές μας πρέπει να βασίζονται στην ανάγκη της αυθεντικότητας κι όχι της επιβεβαίωσης.
Επιμέλεια κειμένου: Ανδρέας Πετρόπουλος