Σε ξεπέρασα όταν αποφάσισα να με ξαναδώ καλά

Ατέλειωτες ήταν οι ώρες, οι μέρες, οι εβδομάδες, οι μήνες που παρέμενα σκυθρωπός και χωρίς ενέργεια για τίποτα άλλο πέρα απ’ τα βασικά. Τα χρόνια που περνάς δίπλα σ έναν άνθρωπό σου αφήνουν ουλές που χρειάζονται επιμονή για να επουλωθούν. Ήμουν τόσο πολύ θυμωμένος με τον εαυτό μου που δεν μπορούσα να απολαύσω στον απόλυτο βαθμό οτιδήποτε ευχάριστο. Οι εναλλαγές στη διάθεσή μου ήταν τόσο συχνές. Οι άνθρωποι που είναι δίπλα μου έκαναν τα πάντα για να χαμογελάσω, αλλά μάταια. Το μόνο που ένιωθα ήταν πόνος και θυμός. Κατηγορούσα όλους τους άλλους για όλη αυτή την κατάσταση, ενώ στην πραγματικότητα υπήρχε μόνο ένα πρόσωπο που έφταιγε.

Κι όμως, χρειάστηκε απλά και μόνο μία στιγμή για να σταθώ πάλι στα πόδια μου. Μια ανάσα και μια σκέψη για να ανακτήσω τη δύναμη ώστε να αποτραβηχτώ από εκείνα που με κρατούσαν πίσω τόσο καιρό. Συνειδητοποίησα πως ό,τι χάνουμε δεν είναι πάντα μια απώλεια. Πολύ συχνά εμείς οι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουμε όλα αυτά που έχουμε κοντά μας γιατί αρεσκόμαστε να εστιάζουμε σ’ αυτά που χάσαμε. Ένας αναθεματισμένος εγωισμός κυριεύει το μυαλό και την ψυχή.

Ομολογώ πως δεν ήταν τόσο εύκολο να κάνω αυτό το βήμα γιατί είχα επενδύσει συναισθηματικά σε εμάς. Είχα διαθέσει πολύ μεγάλο μέρος του εαυτού μου ώστε να κρατήσει το «μαζί» μας όσο πιο πολύ καιρό γινόταν. Αλλά ο έρωτας πολλές φορές δε μας αφήνει να μείνουμε σε ανθρώπους που θέλουμε τόσο πολύ. Αυτό είναι κάτι που κανείς δεν μπορεί να το αποφύγει. Δεν έχει σημασία πόσο σκληρά θα παλέψεις ή θα αντισταθείς. Αν είναι γραμμένο να γίνει τότε θα γίνει.

Αυτό που έμενε ύστερα απ’ όλα αυτά ήταν να αποφασίσω ότι έπρεπε να προχωρήσω. Να ξεπεράσω καταστάσεις. Όσες φορές κι αν έπεφτα θα έπρεπε να σηκωθώ, να βρω δύναμη μέσα απ’ τα σημαντικά και τα ασήμαντα. Γνώριζα ότι θα έρθουν κάποιες νύχτες όπου οι αναμνήσεις θα με έκαναν να σε θυμηθώ και να δω τις όμορφες στιγμές που περάσαμε. Δε φοβήθηκα ωστόσο. Θα κοιτούσα ξανά μπροστά και θα σκεφτόμουν πως δεν έφταιγα μόνο εγώ για ό,τι έγινε στο τέλος μεταξύ μας.

Γι’ αυτό μέσα απ’ την ιστορία μας θα διδαχθώ κρατώντας την κάθε εμπειρία. Θα είναι ο οδηγός μου ώστε να μη σκέφτομαι ότι θα σταματήσω στα μισά της διαδρομής, αλλά θα πρέπει να βγω απ’ το τούνελ.

Αν με ρωτήσεις γιατί αποφάσισα να σε ξεπεράσω και να προχωρήσω, επίτρεψέ μου να σου πω ότι το έκανα γιατί είχα ανάγκη να πλημμυρίσω με χαρά το μέσα μου. Ήθελα να αντικρίσω και πάλι την ευτυχία. Δεν υπήρχε λόγος να παραμείνω απ’ τη στιγμή που δεν υπήρχε τίποτα άλλο για να με κρατήσει. Η ζωή είναι μία και μοναδική για να τη σπαταλάς προσκολλημένος σε τελειωμένες καταστάσεις. Υπάρχουν τόσα πολλά εκεί έξω που μπορεί να μου προσφέρουν όλα αυτά που επιθυμώ. Τόσες πολλές επιλογές για μια καινούργια αρχή.

Κέρδισα κι έχασα. Κάποια στιγμή έμεινα να παρατηρώ τα πάντα σαν άγαλμα. Εμπιστεύτηκα κι απογοητεύτηκα. Εκτός από καλό, πήρα και κακό φυσικά. Δε χρειάζεται να κρύβομαι πίσω απ’ το δάχτυλό μου. Είναι μεγάλο ψέμα πως μόνο κερδίζεις μέσα από τις ερωτικές σχέσεις. Όποιος το ισχυρίζεται αυτό τότε δεν έχει αγαπήσει ποτέ με όλο του το είναι.

Είμαι ακόμα γεμάτος από συναισθήματα που περιμένουν να εκδηλωθούν. Θα ερωτευτώ ξανά, θα αγαπήσω, θα εμπιστευτώ, θα ρισκάρω χωρίς δεύτερες σκέψεις. Χωρίς να υπολογίσω αν θα πληγωθώ ή αν θα απογοητευτώ πάλι. Δε θα κουραστώ να προσπαθώ για το καλύτερο. Δεν έμαθα να νοιάζομαι με όλο μου το δήθεν όπως το έκανες εσύ τόσο επιδέξια.

Η απάντησή μου στη σιωπή σου είναι ισχυρή. Έχω συνηθίσει όταν στέκομαι απέναντι από τον καθρέπτη να αντικρίζω έναν ευτυχισμένο άνθρωπο που πασχίζει να βγάζει την καλύτερη εκδοχή του εαυτού του.

Σε αφήνω πίσω μου χωρίς να χάσω το αληθινό μου πρόσωπο κι αυτό είναι που με κάνει να αισθάνομαι υπέροχα.