Τα συναισθήματά μας είναι η πιο μαγευτική κι όμορφη αίσθηση που διαπερνά ταυτόχρονα το σώμα, το μυαλό και την ψυχή μας. Μέσα απ’ αυτά γεννιόνται οι σκέψεις που μετατρέπονται σε λέξεις κι αδημονούν να γίνουν πράξεις. Ταυτόχρονα, είναι και μια απ’ τις πιο αγχωτικές καταστάσεις που θα μπορούσε να βιώσει ένας άνθρωπος- επειδή, πολλές φορές αυτά που νιώθουμε δε μετουσιώνονται σε έκφραση, με αποτέλεσμα να μεταμορφώνονται σε ανομολόγητα.
Ίσως, και να ‘ναι ένα απ’ τα στοιχεία της ψυχοσύνθεσής μας το να κρύβουμε αυτά που αισθανόμαστε αντί να τα λέμε ή να τα δείχνουμε. Και τότε, αρχίζουν οι τύψεις να καταδυναστεύουν το είναι μας κι εμφανίζουν μπροστά μας μια έλλειψη βεβαιότητας και μια απ’ τις κυριότερες μορφές του αποσυντονισμού. Το ενδεχόμενο της απόρριψής τους απ’ την απέναντι πλευρά δημιουργεί το όλο πρόβλημα. Σίγουρα δεν είναι και το καλύτερο σενάριο ν’ ανοιχτείς και να μη γίνουν αποδεκτά τα συναισθήματά σου. Αλλά, εκείνο το «αν» που θα ταλανίζει το μυαλό σου μπορεί να γίνει το χειρότερο.
Όσο δύσκολη κι αν φαντάζει η διαδρομή αυτή, άλλο τόσο λυτρωτική μπορεί να γίνει. Πρέπει ν’ αγκαλιάζεις και να φροντίζεις το κάθε σου συναίσθημα, ώστε ν’ αποκτήσει ένα ολοκληρωμένο νόημα. Κι ύστερα ν’ αφεθείς στη μαγεία του. Να μη ζεις με υποθέσεις. Τίποτα που να ‘χει αξία δεν αποκτάται χωρίς κόπο σ’ αυτή τη ζωή. Ούτε καν οι εμπειρίες μας. Και για να εισέλθουν στη ζωή σου, πρέπει μεταξύ άλλων και να εκφράζεσαι.
Είναι τόσο απλό και συγχρόνως τόσο περίπλοκο πράγμα να κάνει κανείς. Μα έτσι, θα καταφέρεις ν’ ανακαλύψεις περισσότερα για σένα και θα καταλάβεις πως πέρα απ’ τη χαρά και την ευδαιμονία της επιτυχίας υπάρχει κι η διαχείριση της αποτυχίας που έχει πολλά ωφέλιμα να σου χαρίσει. Κάποιες φορές όλα θα σου πηγαίνουν όπως τα έχεις φανταστεί και κάποιες άλλες, όχι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μέσα απ’ όλη τη διαδικασία της αποκάλυψης των ανομολόγητών σου θα επιτευχθεί η εσωτερική ισορροπία. Θα παίρνεις τις απαντήσεις που ζητάς και θα διώχνεις μακριά τα βασανιστικά ερωτηματικά.
Η υπερανάλυση θα ‘ναι μια μακρινή κι απλησίαστη έννοια για σένα, όπως κι η υπεραπλούστευση. Συνήθως αυτά τα δύο μας κρατάνε στάσιμους. Δε μας επιτρέπουν να δούμε το «πώς» και το «γιατί» σε οτιδήποτε αφορά την προσωπική μας ζωή κι ιδίως την ερωτική. Ο παράγοντας της αναβλητικότητας γίνεται εμμονή ιδέα κι ας φαίνεται ως η πιο ωραία λύση. Αδυνατούμε να κατανοήσουμε πως ο χρόνος τρέχει τόσο γρήγορα που δεν μπορούμε να τον προφτάσουμε. Υπάρχει μόνο για να τον ζήσουμε. Αυτό σημαίνει πως οι επιλογές μας οφείλουν να διέπονται από σοφία, ευφυΐα και συναισθηματισμό. Η εξισορρόπηση αυτών των τριών στοιχείων φέρνει και το κατάλληλο αποτέλεσμα.
Κάποιες στιγμές, το αποτέλεσμα μπορεί να μην είναι εκείνο που τόσο πολύ έχουμε ποθήσει. Αλλά, είναι κι αυτό προς συμφέρον μας, επειδή ενδέχεται να κάναμε λάθος εκτίμηση ή οι συγκυρίες να μην ευνοούσαν την επιθυμητή κατάληξη. Για να συμβούν τα παραπάνω, βέβαια, είμαστε υποχρεωμένοι να κοιτάξουμε κι έξω απ’ τον εαυτό μας. Να αναλύσουμε τα δεδομένα ως απλοί παρατηρητές και μετά να γίνουμε σύμβουλοί μας.
Στο τέλος, θα βγει από μέσα μας κάθε σκέψη και θα γίνει λέξη. Αν εισπράξουμε την πολυπόθητη θετική απάντηση τότε θα έχουμε αυτό που θέλουμε. Αν όχι, ίσως μετανιώσεις που τελικά μίλησες. Κι αυτό είναι λάθος. Θα ‘σαι ικανοποιημένος που δεν προτίμησες να βασανίζεσαι. Στην περίπτωση της αρνητικής απάντησης το να προχωρήσεις μπροστά δε σημαίνει πως θα διαγράψεις αμέσως όλα όσα αισθάνεσαι. Αλλά, αφήνεις να φύγει αυτό που νιώθεις, εκφράζοντάς το και προχωράς στην επόμενη σελίδα του βιβλίου της ζωής σου, έχοντας μαζί σου μόνο εκείνες τις αναμνήσεις του παρελθόντος που σε κάνουν πιο σοφό κι ισχυρό.
Δηλαδή, χτίζεις μια καλύτερη και βελτιωμένη εκδοχή του εαυτού σου. Το παρόν σου θα γίνει το κατάλληλο σημείο εκκίνησης, ώστε ο προορισμός του μέλλοντος να μην απέχει καθόλου απ’ τις αξίες και τα ιδανικά σου.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου