«Θέλω». Μια λέξη που κρύβει πολλά πρόσωπα. Μέχρι να ωριμάσεις και να συνειδητοποιήσεις για το τι πραγματικά έχει αξία, τα θέλεις όλα. Γενικά κι αόριστα. Κυρίως επικεντρώνεσαι στα υλικά πράγματα που τόσο ποθείς. Το καλύτερο κινητό, τα ομορφότερα ρούχα και πάει λέγοντας. Κάπως έτσι η συγκεκριμένη έννοια της λέξης «θέλω» παίρνει αρνητικό πρόσημο καθώς είναι γεμάτη από εγωιστικές κι υλιστικές τάσεις.

Από την άλλη, όμως, όλοι μας έχουμε πιάσει τον εαυτό μας να μουρμουρίζει από μέσα του και να λέει ότι θέλει να γίνει καλύτερος άνθρωπος, να πετύχει τους στόχους του, να δημιουργήσει αξέχαστες στιγμές που θα μείνουν χαραγμένες για πάντα στην ψυχή του. Όλα αυτά κρύβουν την ανάγκη μας να αγωνιστούμε για την εκπλήρωση των ονείρων μας σε αυτό το ιδιαίτερα γοητευτικό παιχνίδι που λέγεται ζωή.

Σ’ αυτό το σημείο, ξεκινάς να ιεραρχείς τις προτεραιότητές σου. Καταλαβαίνεις ότι κάτι που η αξία του είναι μόνο υλική κι όχι συναισθηματική δε σου δίνει την ολοκλήρωση που τόσο ζητάς.

Κι από εκεί που δεν το περιμένεις, έρχεται ένας άνθρωπος στη ζωή σου με σκοπό να σε κάνει να αναθεωρήσεις για πολλά. Φέρνει στην επιφάνεια κάποια συναισθήματα που ούτε καν ήξερες ότι υπήρχαν. Ήταν τόσο καλά κρυμμένα στον δικό σου βυθό. Αλλάζει ολόκληρη την κοσμοθεωρία σου.  Μ’ έναν τρόπο που φαίνεται τόσο απλός, αλλά είναι και μαγικός ταυτόχρονα.

Δημιουργεί ένα «θέλω» τελείως διαφορετικό απ’ όλα τα υπόλοιπα. Στην αρχή, δεν ξέρεις αν μπορείς ή κι αν πρέπει να το περιορίσεις. Σε γεμίζει με ερωτηματικά. Έρχεται, όμως, για να σε κυριεύσει. Το καταλαβαίνεις όλο και πιο έντονα όσο περνάει ο καιρός.

Ειδικά τις μέρες που αναγκάζεσαι να μένεις μακριά από αυτόν τον άνθρωπο. Τότε, το ιδιαίτερο αυτό «θέλω» γιγαντώνεται και διοργανώνει ένα πάρτι συναισθημάτων που δεν έχει τελειωμό. Συναισθήματα πάθους κι ανυπομονησίας ανεβαίνουν στη σκηνή για να συγκρουστούν με εκείνα του φόβου. Ένα φανταχτερό show, με διαφορετικό νικητή κάθε φορά.

Μέχρι που φτάνει η στιγμή που θα βρεθείτε. Εκεί όλα αλλάζουν. Όταν θα σε ρωτήσει για το τι χρειάζεσαι τώρα. Και δίνεις πάντα την ίδια απάντηση. Χωρίς να κάνεις δεύτερες σκέψεις. Μια αγκαλιά κι ένα άγγιγμα, απαντάς. Γιατί μόνο έτσι μπορούν τα πάντα να αποκτήσουν χρώμα μέσα σε μια ασπρόμαυρη πραγματικότητα.

Ανοίγεσαι χωρίς να το καταλαβαίνεις. Βγάζεις κάθε επιθυμία από μέσα σου και την ακουμπάς εκεί που κρίνεις ότι αξίζει. Δε σε ενδιαφέρει αν πληγωθείς κάποτε. Ζητάς μόνο να το ζήσεις με πάθος. Το χαμόγελό σου είναι αυτό που σε προδίδει. Τα μάτια σου που λάμπουν δίνουν μια αξεπέραστη ηδονή.

Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία, είναι να νιώθεις τον άνθρωπό σου ως ένα κομμάτι του εαυτού σου. Να νιώθεις ασφάλεια δίπλα του. Να μιλάτε και να σταματάει ο χρόνος. Επειδή όσο περισσότερο μιλάς τόσο πιο κοντά του έρχεσαι. Να μην υπάρχει χώρος ανάμεσά σας για οτιδήποτε σας χαλάει. Να χτίσετε ένα δυνατό «μαζί».

Κι όταν έρχονται οι δύσκολες στιγμές και τα προβλήματα, ξέρεις ότι υπάρχει κάποιος για να σε στηρίξει. Να πάρεις τη δύναμη που χρειάζεσαι ώστε να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι. Να βρίσκεις λύσεις κι απαντήσεις. Είναι λάθος να πιστεύεις ότι μπορείς να καταφέρεις τα πάντα με μόνη συντροφιά τον εαυτό σου. Κανένας δεν μπόρεσε. Κι αν ισχυρίζεται κάποιος ότι τα κατάφερε, λέει ψέματα.

Όλη η ομορφιά του κόσμου κρύβεται σε μία και μόνο λέξη. Κι αυτή έχει να σου δώσει τόσα πολλά όταν καταλάβεις ποιο είναι το πραγματικό νόημά της. Το πιο όμορφο «θέλω», είναι ένας άνθρωπος που θα σε ερωτευτεί παράφορα και θα σε αγαπήσει ειλικρινά. Που θα γίνει η αδυναμία σου. Γι’ αυτό κλείσε τα μάτια κι απόλαυσέ το. Τα αληθινά έρχονται για να μείνουν.

Η διάρκεια κι η ένταση σου επιτρέπουν να το καταλάβεις.

 

Συντάκτης: Δημήτρης Μπότης
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη