Το συναίσθημα που καταπίεσες σε ξαναθυμήθηκε

Στο υποσυνείδητό μας υπάρχουν κάποια απωθημένα συναισθήματα που περιμένουν να εμφανιστούν στο συνειδητό και να μας δημιουργήσουν ανασφάλειες. Είναι πάντα εκεί. Ακόμα κι όταν πιστέψαμε πως τα είχαμε αποβάλει, εκείνα ετοίμαζαν την αντεπίθεσή τους, ώστε να μας υπενθυμίσουν πως ό,τι δε βρίσκει λύση μπορεί και επανέρχεται ανά πάσα στιγμή.

Για παράδειγμα, βρέθηκες σε μια συζήτηση που αυτά που άκουγες ήταν άμεσα ή έμμεσα υποτιμητικά για σένα. Προτίμησες να δώσεις τόπο στην οργή και να σωπάσεις. Φοβήθηκες πως η αμηχανία, η λύπη κι ο θυμός μπορούν να κυριαρχήσουν και να μη σου δώσουν την ευκαιρία να βρεις το δίκιο σου. Αυτό δεν ισχύει. Τα επιχειρήματα δίνουν τις πιο αποστομωτικές απαντήσεις. Σίγουρα η σιωπή είναι χρυσός, αν επαναλαμβάνεται όμως συχνά φέρνει απογοήτευση.

Μέσω της συναισθηματικής νοημοσύνης και της βελτίωσης της γνώσης αυτών που νιώθεις, βιώνεις μια ζωή που δε φέρει πάνω της το μανδύα της καταπίεσης. Το να εκφράσεις αυτά που αισθάνεσαι ενδεχομένως να σου φανεί άσχημο κι επώδυνο στην αρχή, επειδή κινδυνεύεις να μη βρεις την ανταπόκριση και το αποτέλεσμα που περιμένεις. Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη εμφανίζεται αργότερα. Και τότε θα διαπιστώσεις πως έχεις εξαντληθεί πνευματικά από εκείνον τον σύνδεσμο που εισάγει αμφιβολίες στις σκέψεις σου.  Το «αν».

Η επίδρασή του είναι ύπουλη κι εκδηλώνεται μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο που έχει άμεση σχέση με το πώς σχετίζεσαι με τον εαυτό σου και τους συνανθρώπους σου. Επιβραδύνει τις ανάγκες και τις επιθυμίες σου. Χτίζει ένα αδιαπέραστο τοίχος κι ενεργεί με παθητικό κι ενίοτε επιθετικό τρόπο που στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα είδος άμυνας. Και πιθανότατα έχουν υπάρξει στιγμές που έχεις ακολουθήσει μια λανθασμένη προσέγγιση για την επίλυση αυτών που σε απασχολούν, λέγοντας πράγματα που δεν είναι αληθή ή αντιπροσωπεύουν τη μισή αλήθεια.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να έρχεσαι σε αδιέξοδο και να συνειδητοποιείς ότι πρέπει να επανεξετάσεις τη στάση σου και να παραδεχτείς τη διστακτικότητά σου. Να θυμηθείς ό,τι αγνόησες δηλαδή. Εκ των υστέρων αντιλαμβάνεσαι ότι το πώς νιώθεις έχει άμεση συνάρτηση με το πώς αντιδράς. Αν προτιμάς, δηλαδή, να γεμίζεις το μυαλό σου με ασαφή ερωτηματικά ή αν επιλέγεις ξεκάθαρες απαντήσεις.

Κάθε σκέψη, λέξη και πράξη εισέρχεται στη ροή του υποσυνείδητου. Από εκεί και πέρα ακολουθεί η επεξεργασία τους κι η αποθήκευσή τους. Στην περίπτωση που υπάρχει μια ξεκάθαρη οπτική, δίχως υποθετικά συμπεράσματα, είναι απίθανο να επιστρέψουν ως κάτι που θα σε κρατάει αιχμάλωτο του ίδιου σου του νου. Θα ‘ναι απλώς πολύτιμες εμπειρίες που σ’ εξέλιξαν.

Αν όχι, θα μπαίνεις συχνά σ’ έναν φαύλο αβεβαιότητας που ο κυρίαρχος συλλογισμός του θα ‘ναι το γιατί αφού συνέβη πριν από καιρό, το νιώθεις ακόμα τόσο έντονα. Ο φόβος ότι μπορεί να μην ξεπεραστεί ποτέ θα σε κρατάει μακριά απ’ την ευτυχία που έχεις ορίσει για σένα.

Μπορεί ν’ ακούγεται λίγο παράδοξο, αλλά και τα συναισθήματα μπορούν να ρυθμιστούν, μιας και μέσα τους υπάρχει το στοιχείο του ορθολογισμού. Τις στιγμές εκείνες που βρίσκεσαι σε άβολη θέση, ντρέπεσαι ή προτιμάς να προσπεράσεις ένα γεγονός χρειάζεται να χρησιμοποιήσεις την κριτική σκέψη. Είναι απαραίτητη μιας και μαθαίνεις νέους κι υγιείς τρόπους να διαχειρίζεσαι τα συναισθήματά σου.

Η αυτορρύθμισή τους σε βοηθά να προσδιορίσεις ορθά τις υποκείμενες αιτίες τους. Σου φανερώνουν πως ό,τι δε σου αρέσει και δεν ταιριάζει στην ψυχοσύνθεσή σου οφείλει να μην αλλάζει βασικές πτυχές του χαρακτήρα σου. Άρα, είναι ένα σήμα για να κάνεις μια αλλαγή στη ζωή σου που θα σου ανοίξει νέες προοπτικές.

Το κυριότερο είναι πως θα έχεις επενδύσει όλη σου ενέργεια στην ηρεμία σου. Η απλότητα της ζωής βρίσκεται στην ηρεμία. Σκέφτεσαι τι πρέπει να κάνεις και πώς να το κάνεις, δίχως ν’ αφήσεις κατάλοιπα απορρύθμισης στον εσωτερικό σου κόσμο.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!