Χαλάστηκες για μια ψευδαίσθηση που μόνος σου δημιούργησες

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόσες ήταν οι φορές που έπιασες τον εαυτό σου να είναι ήρεμος κατά τη διαδικασία λήψης μιας απόφασης; Όχι πολλές, ξέρω. Στην εποχή μας, σχεδόν όλοι οι άνθρωποι δημιουργούμε στο μυαλό μας δεκάδες σενάρια σχετικά με μια κατάσταση που βρισκόμαστε αντιμέτωποι. Αν ανατρέξεις σε παλαιότερες εποχές θα διαπιστώσεις ότι η ζωή ήταν πιο απλή. Σήμερα η υπερπληθώρα πληροφοριών που έχουμε στη διάθεσή μας είναι κι η κυρία αιτία της μάστιγας που μας βασανίζει. Της υπερανάλυσης των πάντων. Σύμφωνα με τους ψυχολόγους μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε κατάθλιψη.

Όταν σκέφτεσαι κάτι παρά πολύ, αντί να βαδίζεις προς τη λύση στέκεσαι στο ίδιο σημείο. Η στασιμότητα κι η αναβλητικότητα σε καταστρέφουν αργά και βασανιστικά. Αναλύεις κι επαναλαμβάνεις τις ίδιες σκέψεις ξανά και ξανά. Αυτή η συνήθεια τρέφεται με την ενέργειά σου, εμποδίζοντας την ικανότητά σου να παίρνεις ουσιώδεις αποφάσεις. Και το κυριότερο, τα χειρότερα σενάρια είναι εκείνα που φαίνεται να βασιλεύουν.

Γιγαντώνεις κάθε μικρή λεπτομέρεια, με αποτέλεσμα να βλέπεις σ´ αυτές πράγματα που δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα. Δεν είναι πάντα καλό να καταπιέζεις τα συναισθήματά σου και να τα θυσιάζεις στο βωμό του άκρατου ρεαλισμού. Μπορείς να βρεις την πολυπόθητη ισορροπία και να συνδυάσεις μυαλό και καρδιά, ώστε ν´ αποφύγεις το θυμό, τη θλίψη και τις μελαγχολικές καταστάσεις. Δεν έχεις να κερδίσεις τίποτα από την τάση να μπαίνεις πάντα στο μονοπάτι της υπέρ-αναλυτικής σκέψης. Επιβαρύνεις το είναι σου κι η πνευματική σου εξέλιξη θα παρεμποδιστεί. Οι εσωτερικοί μονόλογοι δεν οδηγούν πάντα στο πολυπόθητο αποτέλεσμα.

Χρειάζεται ν´ αποστασιοποιηθείς από το πρόβλημα, για να καταλάβεις τη φύση του. Κάθε φορά που αμφιβάλλεις και νιώθεις ανήσυχος, προσπάθησε να βρεις το λόγο που ξεκίνησε η συγκεκριμένη κατάσταση κι εστίασε στον τρόπο που αρχικά αντέδρασες. Σκέψου όλες τις λεπτομέρειες που ενδεχομένως σου διαφεύγουν. Αυτή είναι η κρίσιμη στιγμή της συνειδητοποίησης για την αλλαγή που θέλεις να κάνεις, απομακρύνοντας τον καλύτερο σύμμαχο της υπερανάλυσης. Το φόβο.

Είτε φοβάσαι επειδή απέτυχες στο παρελθόν, είτε βλέπεις να σε δυσκολεύει το παρόν, θυμήσου να ξορκίζεις την πολυπλοκότητα και στηρίξου στην απλότητα και στα δεδομένα που έχεις στα χέρια σου. Κάθε ευκαιρία είναι μια νέα αρχή, η αφύπνιση για να ξεκινήσεις πάλι. Αν εστιάζεις την προσοχή σου μόνο σε όλα τα αρνητικά πράγματα που μπορεί να συμβούν πιθανότατα θα πάρεις μια λάθος απόφαση. Κάνε εικόνα τα θετικά και προσπάθησε να τα βάζεις σε προτεραιότητα.

Εγγύηση ότι όλα θα πάνε όπως τα επιθυμείς, δε θα σου δώσει κανένας. Είναι σαν να ψάχνεις το τέλειο. Ο στόχος της τελειότητας, ωστόσο, παραμένει μη ρεαλιστικός. Μόνο
η πρόοδος -έστω και μέσα από τα λάθη- αποφέρει καρπούς. Μην ξοδεύεις ουσία από τις πολύτιμες στιγμές σου ανησυχώντας για το μέλλον. Δεν είναι παραγωγικό το ξόδεμα χρόνου για μια ψευδαίσθηση. Άφησε που θα σε εξουθενώσει στο τέλος.

Ξέχασε ότι δεν είσαι αρκετά καλός ή αρκετά εργατικός ή αρκετά αφιερωμένος στους στόχους σου. Η επιτυχία μπορεί να εξαρτάται εν μέρει από κάτι που δεν μπορείς να ελέγξεις κι ίσως δεν το είχες και ποτέ φανταστεί. Σύμφωνοι, η υπερβολή δεν κάνει διακρίσεις και μας επισκέπτεται όλους. Εάν έχεις εκπαιδεύσει τον εαυτό σου να την αντιμετωπίσει, μπορείς τουλάχιστον να αξιοποιήσεις μια αρνητική σκέψη. Να την επεξεργαστείς, ώστε να μετατραπεί σε κάτι χρήσιμο και παραγωγικό που θα σε ωφελήσει σε βάθος χρόνου.

Η εμμονή του να κατασκευάζουμε μόνοι μας  λαβυρίνθους, για να ικανοποιήσουμε τις ανασφάλειές μας δεν είναι λύση. Το πρόβλημα ξεκινάει από μέσα μας και το χειρότερο είναι πως δε γίνεται εν αγνοία μας, αλλά πρόκειται για μια συνειδητή επιλογή. Το να είσαι συνεχώς απορροφημένος στις σκέψεις σου καταστρέφει την καθημερινότητά σου. Απλώς επιβιώνεις σ´ έναν κόσμο που φτιάχτηκε για να του προσφέρουμε την ενεργητικότητα και τη θετικότητά μας.