Αντιθέσεις υπάρχουν παντού γύρω μας. Όλα όσα ζούμε και νιώθουμε παίρνουν τη μορφή του νομίσματος που έχει δυο όψεις. Λες και πρέπει να βιώσεις τη μια για να μπορέσεις να εκτιμήσεις την άλλη. Λες και είναι όλα δομημένα με στόχο να προσπαθήσεις , να αφυπνιστείς, να νιώσεις, να μάθεις και στο τέλος, αφού περάσουν όλα, να απολαύσεις την κατάληξη.
Πρέπει να περάσεις από το σκοτάδι για να βιώσεις το θαύμα του να βρεις το φως λένε. Το να αντικρίσεις το απόλυτο μαύρο είναι ο τρόπος για να μπορέσεις να κοιτάξεις για πρώτη φορά αλλιώτικα τη λάμψη. Να την εκτιμήσεις και να τη δεχτείς ως ένα πολύτιμο δώρο. Και κυρίως να αξιολογήσεις τις προσπάθειες που έκανες μέχρι να καταφέρεις να τη φέρεις στη ζωή σου για να ρίξει φως στο μονοπάτι που ακολουθείς. Το φως που ήταν σαν να άρπαξε κάθε μαύρη σκέψη σου και να την πέταξε μακριά. Κάθε βαρύ συναίσθημα κατάφερε να το αντικαταστήσει με ένα άλλο, ανάλαφρο και φωτεινό, που έτσι ξαφνικά φώτισε και ζέστανε μέσα σου όλα όσα ήταν μουδιασμένα από το κρύο.
Μόνο εάν βιώσεις τον πόνο και την απογοήτευση, γεύεσαι τη γλύκα της ευτυχίας και της χαράς, σαν σε μια άλλη πραγματικότητα χωρίς φόβους και ανασφάλειες. Η επιτυχία χτίζεται μόνο μέσα από την αποτυχία, καθώς κάθε αποτυχημένη προσπάθεια μικρή ή μεγάλη σε φέρνει ένα βήμα πιο κοντά σε αυτή. Αυτή είναι η διαδικασία που σε εξελίσσει. Δίνοντας κομμάτια του εαυτού σου με σκοπό να πετύχεις ότι επιθυμείς, δίνοντας χρόνο και ενέργεια, μόνο έτσι η επιτυχία έχει λόγο ύπαρξης. Γιατί μόνο έτσι μπορείς να βαδίσεις με περισσότερη σιγουριά μέσα από την πρόοδο που έχεις χτίσει στον τρόπο που δρας και σκέφτεσαι έχοντας ως μοναδικό σου μέλημα να κατακτήσεις κάθε σου στόχο.
Κάθε κακή στιγμή που έρχεται στη ζωή σου στο τέλος καταφέρνει με τον πιο παράδοξο τρόπο να σου δώσει ένα νέο μάθημα ζωής. Καταφέρνει να σε κάνει να εξελιχθείς σε ότι βαθιά μέσα σου επιθυμείς και σου δίνει εικόνες του που μπορείς να φτάσεις είτε πνευματικά, είτε επαγγελματικά, είτε συναισθηματικά, ή απλά σε κάνει να γνωρίσεις μια νέα πτυχή του εαυτού σου που πιθανότατα ούτε που είχες φανταστεί ποτέ. Να ξεπεράσεις όρια που ποτέ δεν ήξερες πως έχεις ή που ποτέ δεν πίστευες πως μπορείς να τα ξεπεράσεις. Να ξαφνιαστείς με το πόσο δύναμη κρύβεις μέσα σου και πόσες αντοχές διαθέτεις και τελικά να αναρωτηθείς που βρίσκονταν κρυμμένα όλα αυτά και γιατί δεν τα ήξερες.
Κάθε αρνητικό σε βγάζει στο ίδιο συμπέρασμα. Πως η ζωή χαρακτηρίζεται από τη συνέχεια, τίποτα και κανείς δεν είναι στάσιμο. Έτσι ό,τι πάει στραβά και θεωρείς πως θα κρατήσει για πάντα, πως θα σε ακολουθεί και δε θα καταφέρεις ποτέ να ξεφύγεις από αυτό, έρχεται η ώρα να βιώσεις την άλλη όψη του νομίσματος και να κατανοήσεις πως όλα στη ζωή είναι μια ροή γεμάτη αντιθέσεις!
Έτσι η άλλη πλευρά είναι πάντα διαφορετική, πλημμυρίζει από ελπίδα, ανακούφιση και προσδοκίες. Τη βιώνεις με ένταση μόνο εάν έχεις διασχίσει τη διαδρομή με τις αντιθέσεις και τις δυσκολίες, έχοντας προσπαθήσει να τις ξεπεράσεις, με συντροφιά την πίστη πως όλα αλλάζουν θετικά στη συνέχεια, πως μετά την πτώση ακολουθεί αναπόφευκτα η άνοδος. Τα καλά έρχονται ως ανταμοιβή για να συνεχίσεις να εξελίσσεσαι με περισσότερο πείσμα. Γιατί μόνο έτσι το καλό κερδίζει το κακό, το φως λάμπει στο σκοτάδι και τα πιο αισιόδοξα χρώματα πλημμυρίζουν την καθημερινότητά μας, ακόμη και αν κάποια άσχημα εμμένουν.
Το παράξενο είναι πως κάθε στιγμή γεμάτη θετικότητα τη βιώνουμε φευγαλέα και ύστερα την ξεχνάμε, με αποτέλεσμα να πέφτουμε πάλι στην επόμενη αντίθεση που θα συναντήσουμε. Ίσως είναι το μάθημα που πρέπει να πάρουμε ώστε την επόμενη νίκη, να τη ζήσουμε με μεγαλύτερη συνειδητότητα και λαχτάρα, με περισσότερη θετικότητα και με την αναγνώριση ότι κάτι καλό ήρθε στο δρόμο μας. Τίποτα δεν είναι δεδομένο και τίποτα δεν μπορεί να παραλειφθεί και να μεταφραστεί ως ανούσιο και ασήμαντο.
Άλλωστε όπως έχει αποτυπώσει με μεγάλη απλότητα και απολύτως σοφά ο σπουδαίος Οδυσσέας Ελύτης: «Πάντα, πάντα περνάς τη φωτιά για να φτάσεις στη λάμψη».
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη