Έρχεται κάποια στιγμή, για όλους μας, αυτή η μέρα που τεστάρει τα πάντα μέσα μας.
Δοιμάζει τα πιστεύω, τις ιδεολογίες μας, το ποιοι είμαστε και τι πρεσβεύουμε. Αυτή η ημέρα για εμένα έμελλε να έρθει σε έναν κυριακάτικο καφέ.
Εκεί που μαζεύεσαι με τους κολλητούς σου, να καθαρίσεις με καφεΐνη όλο το αλκοόλ του Σαββατόβραδου. Να πεις για όλα όσα προέκυψαν μέσα στη μουσική και το ουίσκι.
Ο κολλητός μου, ο Στέλιος, ανέκαθεν ήταν ήρεμο παιδί. Ποτέ δεν ήταν προκλητικός. Πάντα ντροπαλός. Δεν τον ένοιαζε το ποδόσφαιρο, τα αυτοκίνητα. Τον έβλεπες να κάνει παρέα κυρίως με κορίτσια.
Φτάνοντας στην εφηβεία, ήταν αντικειμενικά ένα όμορφο παλικάρι. Σαν φίλος του δεχόμουν διαρκώς ερωτήσεις αν είχε σχέση και άλλες παρόμοιες προσωπικές πληροφορίες, που ούτε και εγώ δε γνώριζα.
Ποτέ δεν είδα με κοπέλα τον Στέλιο μέχρι το λύκειο.
Όταν έκανε σχέση με τη Γιάννα ξαφνιαστήκαμε όλοι. Κράτησε για δύο χρόνια, μέχρι που φύγανε για σπουδές.
Εκεί χάθηκα και εγώ με τον Στέλιο. Το facebook μου εμφάνιζε τα νέα του, άντε ρίχναμε και κάνα τηλέφωνο τις γιορτές.
Μέχρι που επιστρέψαμε από σπουδές και αρχίσαμε πάλι να κάνουμε κολλητή παρέα. Όπως παλιά, ίσως και καλύτερα.
Ένας άλλος Στέλιος.
Πλέον ήταν διαφορετικός. Γεμάτος ενέργεια. Φλερτ διαρκώς και με διάφορες γυναίκες. Σε σημείο να ζηλεύω την επιτυχία του.
Κάθε νύχτα και διαφορετική γυναίκα για τον Στέλιο.
Το προηγούμενο Σάββατο, ακολούθησε το ίδιο πρόγραμμα. Μια χαλαρή βόλτα στη παραλία Θεσσαλονίκης και μετά σβάρνα όλα τα μπαρ.
Δεν άργησε να μπει στο παιχνίδι του φλερτ ο Στέλιος. Σύντομα φεύγαμε και οι δύο με παρέα, για να ακολουθήσουν πιο προσωπικές στιγμές.
Ο καφές το επόμενο πρωί, αναμενόμενος, για να συζητηθεί ότι προηγήθηκε το βράδυ.
Όμως στη πορεία για το στέκι μας, μου ήρθε ένα περίεργο μήνυμα στο κινητό από την κοπέλα που ήμασταν μαζί το βράδυ: «Ρε συ, τι φάση με τον Στέλιο; Παράτησε την άλλη και σηκώθηκε έφυγε».
Δεν απάντησα στο μήνυμα. Όχι πριν μου πει την ιστορία και ο κολλητός μου.
Τίποτα στο στιλ του δεν έδειχνε πως κάτι είχε πάει στραβά. Το αντίθετο.
Όμως ένιωθα ότι υπήρχε περισσότερο βάθος στην ιστορία.
«Ισχύει, ρε μαλάκα, ότι παράτησες την άλλη χθες;»
«Ισχύει». Απάντησε.
«Τόσο πολύ σε ξενέρωσε ρε φίλε; Εσύ κάθε φορά που έφευγες με κάποια ήταν επειδή γούσταρες πολύ. Τι παίχτηκε τώρα;»
«Με όσες και να έφυγα, ρε Μήτσο, κάθε φορά το ίδιο συνέβαινε. Τις παρατούσα και έφευγα».
Εκείνη τη στιγμή ξεθώριασε η εικόνα που είχα. Τόσες φορές έγινε το ίδιο σκηνικό. Κάθε φορά έφευγε με συνοδεία και την επόμενη μέρα είχε μια ιστορία να διηγηθεί.
«Μήτσο, ποτέ δεν ήμουν αυτό που πίστευες» είπε.
«Έπρεπε να στα είχα πει ήδη. Αλλά τώρα ίσως είναι η καλύτερη στιγμή να τα πω, για να γλιτώσουμε λίγα ψέματα παραπάνω.
Ανέκαθεν ήμουν ομοφυλόφιλος. Ανέκαθεν μου άρεσαν άτομα του ίδιου φύλου. Ακόμη κι αν έχω επιτυχία σε γυναίκες και φλερτάρω, πάντα θα προτιμήσω έναν άντρα για σχέση».
Τότε πραγματικά ένιωσα να κλονίζονται τα πιστεύω μου. Οι φόβοι, που νόμιζα πως δεν είχα. Σκέψεις περνούσαν με ιλιγγιώδη ταχύτητα από το μυαλό μου: Γιατί δε μου το είχε πει; Μήπως με βλέπει ερωτικά; Ο κολλητός μου γκέι; Και άντε εγώ δεν το ήξερα, όλες αυτές με τις οποίες είχε σχέση; Μήπως ποτέ δεν είχε σχέση;
Σκέψεις πολλές που τις έκοψε και πάλι ο Στέλιος.
«Ξέρω τι μπορεί να σκέφτεσαι, ρε φίλε, και θα στα εξηγήσω όλα. Από μικρός είχα καταλάβει τι ήθελα. Αλλά δε μπορούσα να το αποδεχτώ. Για την ακρίβεια δεν ήξερα αν μπορούσα να αποδεχτώ τη κριτική που θα μου έκαναν. Ο πατέρας μού την έλεγε διαρκώς γιατί δεν είχα κοπέλα και ήθελε να με πάει σε μπουρδέλο να γίνω άντρας.
Τα έφτιαξα με τη Γιάννα για να σταματήσει όλο αυτό. Μου άρεσε η Γιάννα. Κάναμε και σεξ, αλλά δε με κάλυπτε. Πιο πολύ με έλκυε ερωτικά ο Γιώργος παρά η Γιάννα.
Και επειδή φαντάζομαι τι σκέφτεσαι, να σου πω, πως ποτέ δε σε σκέφτηκα ερωτικά. Για εμένα είσαι το κολλητάρι μου, σε καμαρώνω ρε αδερφέ.
Σε κάθε σχέση σου καμάρωνα.
Ακόμη και στις καψούρες που πέρασες τότε με τη Ματίνα.
Χαίρομαι που έχω έναν κολλητό straight. Αλλά φοβόμουν πως εσύ δε θα χαίρεσαι το ίδιο με έναν gay. Για αυτό κάνω ότι κάνω κάθε φορά, γιατί βλέπω πως χαίρεσαι και διασκεδάζεις.
Δεν έχει νόημα να κρύβομαι άλλο. Άσε που, όπως είδαμε, εκθέτω και άλλους».
Τότε κατάλαβα πως ο Στέλιος, έκανε την υπέρτατη θυσία για τη φιλία μας. Από φόβο μήπως χαλάσουν οι σχέσεις μας, έκρυβε επιμελώς το ποιος πραγματικά είναι. Έκανε πράγματα που δεν ήθελε, για να μου δίνει χαρά και να με κάνει να νιώθω καλά.
Gay or straight, ο Στέλιος είναι ο «αδερφός» που επέλεξα. Ο κολλητός που είμαι περήφανος να έχω.
Αν η φιλία κρινόταν με τις σεξουαλικές προτιμήσεις και τα ιδιαίτερα γούστα μας, ίσως θα έπρεπε να αποκλείσουμε πολλούς φίλους μας. Ίσως να χάναμε ανθρώπους σαν το Στέλιο.
Που θυσίαζε τα δικά του πιστεύω, για να μην κλονίσει ούτε και λίγο τα δικά μας.
Συντάκτης: Δημήτρης Σκράπαρης
