Έχει χειμωνιάσει για τα καλά κι ενώ το αρχικό σχέδιο είναι να βγεις έξω για ποτό στο τέλος καταλήγεις να αράζεις σπίτι με ταινίες, φίλους και ποπ κορν. Αλλά επειδή το καλαμπόκι δεν «κατεβαίνει» σκέτο θα παραγγείλετε και κανένα μπουκαλάκι. Αφού τελειώσει η ταινία κι έχετε αφήσει αποτυπώματα στον καναπέ η απόφαση να πάει ο καθένας σπίτι του είναι δύσκολη έως αδύνατη. Τη στιγμή της απόλυτης σήψης λοιπόν, θα βρεθεί εκείνος ο φίλος που θα πει «ας παίξουμε κάτι» κι αυτή είναι η αρχή του τέλους.

Φυσικά αυτό το κάτι περιλαμβάνει αλκοόλ και σφηνοπότηρα, έστω νεροπότηρα για να είμαστε ειλικρινείς. Σ’ αυτή την κατηγόρια υπάρχουν άπειρα παιχνίδια, φαντασία να υπάρχει και θα μετατρέψουμε μέχρι και το κρυφτό σε παιχνίδι με σφηνάκια. Αλλά ας δούμε τα ήδη υπάρχοντα: «Pass a shot», «dice», «beer pong» και φυσικά το χειρότερο όλων, αυτό που ήρθε κατευθείαν από την κόλαση το «never have I ever». Η διαφορά του με τα υπόλοιπα είναι ότι σ’ αυτό πίνεις ανάλογα με τις ερωτήσεις κι όχι ανάλογα με την τύχη.

Για εσάς τους δύο τρεις που δεν το γνωρίζετε παίζεται ως εξής: κάθεστε σ’ ένα κύκλο, που στο κέντρο του υπάρχει ένα τραπέζι με ποτά, πολλά ποτά, κι ο καθένας έχει μπροστά του ένα σφηνοπότηρο. Ο πρώτος παίκτης ξεκινάει με τη δήλωση «εγώ ποτέ δεν…» κι όσοι έχουν κάνει αυτήν την πράξη πίνουν ένα σφηνάκι.

Στην αρχή του παιχνιδιού οι ερωτήσεις είναι απλές, όμως στη συνέχεια όπως γίνεται μ’ όλα τα πράγματα καταλήγουν σε ερωτήσεις που αφορούν το σεξ. Ως παίκτης που σέβεσαι τον εαυτό σου επιβάλλεται να πεις την αλήθεια, αλλά ακόμα κι αν προσπαθήσεις να πεις ψέματα θα βρεθεί εκείνος ο φίλος που θα σε κοιτάξει με την άκρη του ματιού και θα περιγράψει με την παραμικρή λεπτομέρεια την φορά που είχες κάνει αυτό που δεν παραδέχεσαι. Επομένως δε γλιτώνεις ούτε το ρεζιλίκι, ούτε το αλκοόλ.

Το κέφι έχει ανάψει και τα μπουκάλια του τζιν και της βότκας έχουν αδειάσει, αλλά κανένας δε θέλει να σταματήσει το παιχνίδι. Γι’ ακόμα μία φορά τη λύση θα δώσει εκείνος ο φίλος που θα θυμηθεί το τσίπουρο με 80% οινόπνευμα που του είχε στείλει ο θείος του πριν δύο χρόνια και πλέον το χρησιμοποιεί για αντισηπτικό. Το μεταφέρει στο τραπέζι μαζί μ’ ένα ξεχασμένο οικογενειακό κρασί που μυρίζει χειρότερα κι από ξύδι.

Οι ερωτήσεις του καταραμένου παιχνιδιού έχουν καταστρέψει φιλίες και σχέσεις σε χρόνο ντε-τε. Τις περισσότερες φορές που έγινα αυτόπτης μάρτυρας σε τέτοιες καταστροφές ευθυνόταν η δήλωση «εγώ ποτέ δεν έχω κάνει κάτι με γκόμενο φίλης/ου» και δωσ’ του να γεμίζουν τα σφηνάκια και να ψάχνουν οι ένοχοι καταπακτές για να σωθούν.

Ένα ακόμα μεγάλο πρόβλημα είναι ο κύκλος που αποτελείται τόσο από φίλους, οι οποίοι σε ξέρουν και σε «ξεσκεπάζουν», αλλά ταυτόχρονα σε δικαιολογούν, όσο κι από γνωστούς στους οποίους θα εκτεθείς ανεπανόρθωτα. Η μόνη σου ελπίδα είναι να εκτεθούν κι αυτοί εξίσου ή να ειπωθούν οι «καυτές» ερωτήσεις στο τέλος του παιχνιδιού που θα έχετε ξεχάσει μέχρι και τα ονόματά σας. Αλλά δυστυχώς, η μνήμη σας θα επανέλθει την επόμενη μέρα.

Κλείνοντας όμως πρέπει να αναγνωρίσουμε και τα θετικά  του «I never». Χάρη σ’ αυτό το παιχνίδι μπορείς να μάθεις σε λίγες ώρες τα σημαντικότερα πράγματα για κάποιον που σε άλλη περίπτωση θα χρειαζόσουν εβδομάδες. Επιπλέον είναι ένας πολύ καλός τρόπος να «πέσουν» οι μάσκες των φίλων σου και να φανούν τα πραγματικά τους πρόσωπα.

Αν πιστεύεις ότι δεν έχεις τίποτα να κρύψεις, κάτσε αναπαυτικά κι απόλαυσε το ποτό και τις ερωτοαπαντήσεις. Αν πάλι δεν είσαι σίγουρος, όταν ειπωθεί η φράση «ας παίξουμε κάτι» προφασίσου ότι άφησες το θερμοσίφωνο ανοιχτό, ότι πρέπει να ταΐσεις το σκύλο ή ότι έπαθες γαστρεντερίτιδα και φύγε τρέχοντας να σωθείς.

 

Επιμέλεια Κειμένου Αγγελικής Κοτσόβολου: Σοφία Καλπαζίδου

 

Συντάκτης: Αγγελική Κοτσόβολου