Kαθισμένη και ανυποψίαστη στον καναπέ του σπιτιού σου, βλέπεις Μιλάγκρος η Ατίθαση σ’ επανάληψη (στο σημείο αυτό, τονίζω ότι το επεισόδιο είναι συγκλονιστικό) κι έχεις απορροφηθεί.
Ξαφνικά, κι ενώ ο Ίβο αναγνωρίζει ότι το κορίτσι που χόρευε στο κλαμπ είναι η Μιλάγκρος, ακούγονται κλειδιά στην πόρτα κι επιστρέφει τ’ αρσενικό το σωστό, το πρόστυχο που είχε βγει με τους φίλους του.
Κάθεται δίπλα σου, και με μία πλάγια στροφή λαιμού, γυρίζεις για να τον φιλήσεις. Ενώ κάνεις τις ζουζουνιές σου, τον κοιτάς και παρατηρείς ένα βλέμμα γεμάτο υπονοούμενο· είναι εκείνο το βλέμμα που σου λέει «μωράκι, μαλακία θα ξεστομίσω». Το έχουμε δει όλες, είναι παρόμοιο με εκείνο που έχει, όταν αφήνει την ύπουλη κλανίτσα κάτω από τα σκεπάσματα κατά την διάρκεια των χειμερινών μηνών, που ποτέ δεν παραδέχεται, αλλά πάντα την ρίχνει.
Ρωτάς «τι συμβαίνει; θες να μου πεις κάτι; για ποιο λόγο κοιτάς έτσι;» και περιμένεις να ακούσεις σε επανάληψη την επόμενη λαμπρή του ιδέα.
«Τίποτα, μωράκι μου, τίποτα. Δες εσύ την σειρά σου, θα σου πω αργότερα. Απλά κάτι που συζητούσαμε με τα παιδιά» σου λέει.
Και σε εκείνο το σημείο, το αόρατο άσπρο συννεφάκι της παράνοιας που δημιουργείται πάνω από το κεφάλι σου είναι γεμάτο καχύποπτα σενάρια και το σφυρί του Θορ να παραμονεύει, ώστε σου περνάει απ’ το μυαλό να το πιάσεις και να του το φέρεις στο κατά τα άλλα γλυκό κεφαλάκι του λέγοντάς του «σιχτίρ κι εσύ κι ο γρύλλος σου!»
Η σκηνή αλλάζει και μετακινείστε στην κουζίνα, γιατί, μάνα μου, είσαι νοικοκυρά όχι αστεία, κι έχεις ετοιμάσει και φαγητό πριν πέσει το αργεντίνικο.
Κάθεστε, και στη δεύτερη μπουκιά που πας να φας η χριστιανή, σου κάνει την ερώτηση.
«Γιατί μωρό μου εμείς δεν έχουμε πάει ποτέ σε sex shop;»
Και τον κοιτάς σαν βόδι που γούρλωσε μάτι γιατί είδε τον σφαγέα του να πλησιάζει.
Σκέφτεσαι «μήπως δεν τον ικανοποιώ; μήπως έχει βρει άλλη και το παλεύει να σώσει την σχέση μας;» Κάνεις ένα φου στο συννεφάκι της παράνοιας και το αντ’ αυτού το αντιμετωπίζεις με χιούμορ και ψυχραιμία.
«Να πάμε μωρό μου, να πάμε!» του απαντάς.
Επόμενος σταθμός: Sex Shop. Στην βράση κολλάει το σίδερο.
Η πόρτα ανοίγει και το εκκεντρικό παλικαράκι στο ταμείο σας γνέφει. Τύπου «ξέρω τι θα κάνεις αύριο βράδυ – έχουν δει εμένα τα μάτια μου…»
Και οι δύο έχετε μία δόση αμηχανίας, ο καθένας από την πλευρά του για άλλο λόγο. Εκείνος δεν θέλει να ζητήσει κάτι που θα σας φέρει σε δύσκολη θέση, κι εσύ στο μεταίχμιο να προσπαθείς να συνδυάσεις αθωότητα και προστυχιά.
Και κάπου εδώ, απλώνεται μπροστά σας ο κίνκι κόσμος που είστε διατεθειμένοι να εξερευνήσετε.
Διάδρομος 1: καυτά εσώρουχα.
Διάδρομος 2: ερωτικά παιχνίδια
Διάδρομος 3: αισθησιακές ταινίες.
Αφήνετε τα χέρια και ξεχύνεστε στους διαδρόμους.
Σκέψη πρώτη δική σου, κοιτώντας το ράφι με τα εσώρουχα: το βρακί με τις γεύσεις λες να ‘χει θερμίδες; Σκέψη δεύτερη: «λες με αυτό το κορμάκι να φαίνεται η κυτταρίτιδα;» Σκέψη τρίτη: «αυτό το δαντελωτό το ‘χω δει στις 9 1/2 βδομάδες. Θα γίνει χαμούλης!
Την ίδια ώρα, εκείνος βρίσκεται στο δίπλα διάδρομο με τα άλλα πονηρά. Σκέψη πρώτη δική του: «αυτούς τους δονητές με τι κριτήριο τους παράγουν;» καθώς κοιτάει το πουλί του Hulk, «δεν τους παίρνω ούτε για πλάκα». Σκέψη δεύτερη, κοιτώντας τα πλαστικά στήθη: «αυτή η κούκλα έχει very big boobs, μήπως να της προτείνω καμιά πλαστική; άσε μην φάω καμία παντόφλα». Σκέψη Τρίτη: «ποπο πατάτα έκανα· πανάκριβα τα χουν όλα εδώ. Άκου 25 ευρώ το ηλεκτρονικό δαχτυλίδι, μια βδομάδα δεν θα ‘χω να πιω καφέ.»
Στο τέλος του διαδρόμου συναντιέστε κι απλώς σου πιάνει το χέρι και αγοράζετε το σοκολατένιο βρακάκι, που στο φινάλε αν δεν το βάλεις, το λιώνεις στα μικροκύματα και το βάζεις γλάσο σε γλυκό. Άιντε στα τσακίρ, πάρτε και τις γούνινες χειροπέδες που του γυάλισαν. Φεύγοντας καταλαβαίνετε ότι η φαντασία σας οργιάζει, απλώς και μόνο κοιτώντας ο ένας τον άλλον. Αν έχεις τους πρωταγωνιστές και το σενάριο, τα κοστούμια έρχονται –και βγαίνουν– τελευταία.
Μέσα σε αυτό το σουρεάλ σκηνικό συμπεραίνουμε ότι η οικειότητα ανάμεσα στα ζευγάρια είναι πολύ σημαντική. Οι πειραματισμοί, είτε η σχέση βρίσκεται στις απαρχές της, είτε μιλάμε για μακροχρόνια σχέση, δεν είναι κακοί. Αρκεί βέβαια μέσα σε όλο αυτό, να ξέρεις τον σκοπό που το κάνεις, διότι ο σύντροφος σου δεν μπορεί να αντικατασταθεί με κανένα ερωτικό βοήθημα κι ούτε η σχέση μπορεί να σωθεί όταν το μόνο που θα της προσφέρεις είναι μερικές στιγμές σαρκικής απόλαυσης.
Όταν τα ερωτικά βοηθήματα εδραιώνονται μέσα σε μία σχέση και γίνονται μία μόνιμη κατάσταση, τότε αγαπητοί υπάρχει πρόβλημα και πρέπει να επανεξετάσεις την κατάσταση, διότι το θέμα δεν βρίσκεται στο κρεβάτι αλλά έξω από αυτό. Επομένως άμα δεν βλέπεις τον δονητή σαν χτυπητήρι του φραπέ και την τσόντα σαν ντοκιμαντέρ για ενηλίκους το θέμα αποκτά άλλη βαρύτητα και επιβάλλεται να συζητηθεί με τον/την σύντροφο σας. Θα με θυμηθείτε. Μην αφήνετε τέτοια απωθημένα.
Το σεξ το αντικαθιστάς, την αγκαλιά όμως όχι!
Συντάκτης: Μαρία Ζάχα
