Ήξερες ότι με ένα «κλικ» από τη φωτογραφική σου μηχανή ή από την κάμερα του κινητού, μπορείς να βελτιώσεις την ψυχική σου υγεία και ότι με αυτόν τον τρόπο θα είσαι πιο λειτουργικός στην καθημερινότητά σου; Όταν η ψυχοθεραπεία παντρεύεται οποιαδήποτε μορφή τέχνης, γεννιούνται η απάλυνση του πόνου κι η αυτογνωσία. Για την ιστορία, ο πρώτος άνθρωπος που χρησιμοποίησε τη φωτογραφία ως θεραπευτικό μέσο, ήταν ο Άγγλος φωτογράφος, Άντονι Μπάλτζερ, ο οποίος υποστήριζε ότι η τέχνη της φωτογραφίας κατέχει μια θεραπευτική δύναμη. Έτσι, χρησιμοποίησε το συγκεκριμένο εργαλείο σε πολλά ψυχιατρικά ιδρύματα με σκοπό να βελτιώσει την ψυχική κατάσταση των ασθενών.
Η φωτογραφία, η οποία είναι μία από τις βασικότερες πλέον μορφή τέχνης, έρχεται να αποδείξει τη φράση «μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις». Μέσω της φωτογραφίας, μπορείς να εκφράσεις μη λεκτικά τα συναισθήματά σου, τα οποία δυσκολεύεσαι να μοιραστείς. Μέσω του αντικειμένου ενδιαφέροντος που παρουσιάζεις, με την ένταση και τα χρώματα που έχεις διαλέξει, προσφέρεις στο περιβάλλον σου, αλλά και στο ευρύ κοινό, την ευκαιρία να εισέλθει στον ψυχικό σου κόσμο, όπου μπορεί να ταυτιστεί ή και να προβληματιστεί.
Πώς μπορεί λοιπόν η λήψη φωτογραφιών, να οδηγήσει στην ψυχική ανάταση; Η τέχνη της φωτογραφίας εντείνει την αυτοέκφραση, αφού βοηθάει στην εξερεύνηση των συναισθημάτων, τις εσωτερικές διαδικασίες, τις προσωπικές εμπειρίες μέσω των φωτογραφιών που δημιουργεί, καθώς όμως και τη δημιουργικότητα, η οποία δρα ευεργετικά, με αποτέλεσμα να ενισχύεται η αυτογνωσία του ατόμου.
Η αυτοπεποίθηση τονώνεται μέσω της φαντασίας, απαραίτητο εργαλείο για την αποτύπωση μιας εικόνας, όπως και η αυτό-επίγνωση, ανακαλύπτοντας πτυχές του εαυτού του, κατανοώντας καλύτερα τις διαφορετικές πτυχές της προσωπικότητάς του, ενώ σταδιακά η διαδικασία οδηγεί κάπως αυτόματα στη βελτίωση της αυτοεικόνας, διότι έρχεσαι σε επαφή με την εικόνα σου, την επεξεργάζεσαι και γίνεσαι οικείος με αυτή, οδηγώντας στην αποδοχή του εαυτού σου. Μια σέλφι, για παράδειγμα, μπορεί να γίνει ένας τρόπος να μάθεις να αγαπάς κάθε χαρακτηριστικό σου, αναδεικνύοντάς το.
Η συνεχής αλλαγή οπτικής, έπειτα, οδηγεί στη διερεύνηση της σκέψης, διότι αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό που συμβαίνει στην κάμερα, μπορεί να συμβεί στις ανθρώπινες σχέσεις, καθώς και στις συνθήκες της ζωής, δίνοντας τροφή στον αναστοχασμό. Αυξάνεται η παρατηρητικότητα, λόγω της απαιτούμενης προσοχής, μειώνοντας έτσι το άγχος και το στρες, αφού βοηθάει στη χαλάρωση του μυαλού, προσφέροντας με αυτόν τον τρόπο ευεξία. Είναι ένα μέσο κοινωνικοποίησης, διότι μΙα εικόνα αναδεικνύει κι εστιάζει την προσοχή της σε σημαντικά κοινωνικά θέματα, ευαισθητοποιώντας το κοινό, δημιουργώντας έτσι μια πιο συνειδητοποιημένη κι υπεύθυνη κοινωνία. Επιπλέον, ενισχύει τον διάλογο, προσφέροντας την ευκαιρία να ακουστούν διαφορετικές απόψεις, αντιλήψεις και εμπειρίες.
Γι’ αυτούς τους λόγους λοιπόν μην το σκέφτεσαι. Πάρε τη φωτογραφική σου μηχανή ή το κινητό σου και ξεχύσου στους δρόμους, στη θάλασσα, στα βουνά, στα δάση, όπου θες και σε όποιο μέρος νιώθεις ότι είσαι ελεύθερος, ή αν είσαι πιο τολμηρός, πήγαινε σε ένας μέρος που δε θα πήγαινες στο παρελθόν και δεν ξέρεις ποτέ, τι μπορεί να δεις μέσα από τον φακό σου. Θα μπορούσες να οργανώσεις μια εκδρομή ή ένα ταξίδι, έχοντας μαζί τον μικρό σου φίλο. Εκείνον που με κάθε του κλικ θα αποτυπώνεις τις στιγμές, θα δημιουργείς νέες αναμνήσεις, κι έτσι, όποτε η ρουτίνα θα σε κατατρώει, θα μπορείς να γυρίσεις σε εκείνη τη στιγμή, να την ξαναζήσεις, να νιώσεις και πάλι όμορφα, υπενθυμίζοντάς σου ότι η ζωή σου είναι εκεί και μπορείς ανά πάσα ώρα και στιγμή να τη ζεις όπως εσύ θέλεις.
Συντάκτης: Ελένη Λου
