Η προσκόλληση, εν γένει, είναι ένα βιολογικό σύστημα προσέγγισης, το όποιο υπάρχει από τη γέννησή μας. Συμβάλλει στην επιβίωση, αναπαραγωγή κι ανάπτυξη, οργανώνει κι εξηγεί μοτίβα συμπεριφοράς σύμφωνα με τον τύπο, προβλέπει την έκβαση της σχέσης σε έναν ικανοποιητικό βαθμό, περιέχει το στοιχείο του συναισθήματος και τις κοινωνικοποίησης με το μεγαλύτερο μέρος της συμπεριφοράς αυτής να είναι υποσυνείδητη.
Η ερωτική σχέση, τώρα, είναι ένα πολύπλοκο θέμα που μπορεί να προσφέρει μεγάλη χαρά κι ευτυχία, ταυτόχρονα όμως μπορεί να προκαλέσει διάφορους προβληματισμούς κι ανησυχίες. Ένας τύπος δεσμού που κάνει αισθητή την εμφάνισή του και θα μπορούσε κανείς να πει πως περιπλέκει περισσότερο τα πράγματα, είναι κι ο «αγχώδης τύπος προσκόλλησης» όπου το άτομο συνδέεται με τον φόβο εγκατάλειψης και τον φόβο απόρριψης από τους ανθρώπους που θεωρεί σημαντικούς για τη ζωή του.
Οι θεωρίες αναφέρουν ότι ο συγκεκριμένος τύπος συνδέεται με την παιδική ηλικία του ατόμου και σύμφωνα με την επιστήμη της ψυχολογίας σημαντικό ρόλο παίζει η φροντίδα που έλαβε από τους γονείς, και συγκεκριμένα τον κύριο φροντιστή. Η σχέση αυτή, ασυνείδητα επηρεάζει τις σχέσεις του παρόντος. Συνήθως, τα άτομα χαρακτηρίζονται από υψηλά επίπεδα ανασφάλειας, ζητώντας διαρκώς επιβεβαίωση από το ταίρι τους, εκφράζουν έντονη ζήλια και κτητικότητα κι αισθάνονται ότι δεν αξίζουν να τους αγαπούν. Ο φόβος της εγκατάλειψης, τους κάνει να είναι υπερβολικά υποψιασμένοι και σε πολλές περιπτώσεις «γεννούν» ιστορίες που δεν ισχύουν. Επίσης, τείνουν να είναι απαιτητικοί και προσπαθούν να πάρουν τον έλεγχο σε μια προσπάθεια να έρθουν όσο πιο κοντά γίνεται μέσα στη σχέση τους, ενώ ο άλλος σύντροφος προσπαθεί να κρατήσει μια απόσταση.
Αρκετές φορές αυτό προκαλεί δυσφορία μέσα στη σχέση, διότι δεν είναι εύκολο να επικοινωνείς με ένα άτομο το οποίο είναι συνέχεια δύσπιστο, κατηγορεί τον εαυτό του αλλά κι εσένα και μάλιστα όχι με τον πιο ήρεμο τρόπο. Και θα αναρωτηθείς, αξίζει;
Αν δε δοκιμάσεις, σίγουρα δε θα μάθεις, όμως σκέψου ότι μέσα από αυτή την προσπάθεια θα κερδίσεις πράγματα, θα ανακαλύψεις ενδεχομένως και τα δικά σου μοτίβα, το πώς συνδέεσαι προσωπικά, ποιος τύπος δεσμού είναι ο δικός σου, ποια είναι τα όριά σου και με ποιον τρόπο μπορείς να τα θέσεις. Επιπλέον, δεν υπάρχει κάτι πιο όμορφο από το να προσφέρεις την αγάπη στους δικούς σου ανθρώπους, όσο κι αν μερικές φορές σε ταλαιπωρεί ή σε πονάει. Όλα αυτά βέβαια, δε σημαίνουν πως χρησιμοποιείς μια σχέση σαν εκπαιδευτικό σεμινάριο. Απλώς αν υπάρχει αγάπη και καλή διάθεση, μπορείς να τη συνδυάσεις και με ένα-δυο προσωπικά μαθήματα.
Πώς μπορείς να είσαι υποστηρικτικός, όμως, στην πράξη; Πώς μπορείς να δείξεις την αγάπη σου και να είσαι φροντιστικός;
Η απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις, είναι η σωστή και διαφανής επικοινωνία. Σε κάθε σοβαρή σας κουβέντα, να είσαι εκεί, να είσαι ειλικρινής, να εκφράζεις αυτά που νιώθεις και να ζητάς και από το ταίρι σου να επικοινωνεί τα πραγματικά του συναισθήματα, δυσκολίες και φοβίες, χωρίς να φοβάται ότι με κάθε λέξη θα ανοίξεις την πόρτα και θα φύγεις μια για πάντα από τη ζωή του. Να δείξεις με τα λόγια και τις πράξεις σου, ότι τα ζευγάρια είναι μαζί, αποτελούν μια ομάδα, όχι μόνο στις καλές στιγμές αλλά και στις κακές.
Είμαι εδώ για σένα, να σε ακούσω
Μαζί μπορούμε να βρούμε τη λύση
Μίλησέ μου για το πώς πραγματικά αισθάνεσαι
Δεν είμαι εδώ για να σε κρίνω, είμαι εδώ γιατί σε νοιάζομαι
Με τις παραπάνω, για παράδειγμα/ παραδειγματικές προτάσεις, δίνεις στο ταίρι σου να καταλάβει ότι είσαι εκεί να ακούσεις, να στηρίξεις. Βγάζεις από πάνω σου την αμηχανία κι αποδέχεσαι πως ακόμα κι αν κάτι είναι άβολο, αυτό δε σημαίνει ότι θα σας πάει πίσω ή πως θα σας απομακρύνει. Επιβεβαιώνεις με τη στάση σου πως ναι, και τα δύσκολα θα συζητηθούν και θα στεναχωρηθούμε ενδεχομένως, όμως αυτό είναι οκ και θα το περάσουμε μαζί. Ακόμη, με αυτόν το τρόπο θα γίνει αντιληπτό ότι δε χωράνε μέσα στη σχέση εγωισμοί.
Φυσικά, όλα τα παραπάνω θα είναι μέσα στα πλαίσια των ορίων που έχεις θέσει, διότι για να μπορέσεις να ανταποκριθείς σε αυτή την κατάσταση πρέπει και εσύ να είσαι ήρεμος και να έχεις μια ισορροπία, πράγμα που και το ίδιο σου το ταίρι έχει ανάγκη, διότι ένας αγχώδης άνθρωπος θέλει να γνωρίζει που βρίσκονται τα όρια και τον βοηθάει η υπενθύμισή τους.
Σαφώς, τα λόγια από μόνα τους δε φτάνουν. Για να έρθετε πραγματικά κοντά, θα ήταν ωφέλιμο να τον χτίσετε σταδιακά, όλον τον κορμό της επικοινωνίας σας. Ο δρόμος δεν είναι πάντα εύκολος, όμως περνάει φάσεις που αν ξεπεραστούν, θα είστε ασταμάτητοι. Τότε θα αντικαταστήσετε το «φοβάμαι να μιλήσουμε» με το αυθεντικό «ανυπομονώ να το μοιραστούμε», το οποίο ανοίγει μια ξεχωριστή οδό για την επιτυχία της σχέσης.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου