Τα αληθινά δε φοβούνται τις εντάσεις

Το να πιστεύεις ότι υπάρχει σχέση χωρίς καβγάδες είναι σαν να πιστεύεις στον Άγιο Βασίλη.  Ένα παραμύθι που μας έλεγαν όταν ήμασταν μικροί για έναν κόσμο μαγικό, ουτοπικό κι υπέροχο. Δεν παύει, όμως, να είναι παραμύθι. Όσο περνάνε τα χρόνια η ιδέα αυτή φεύγει, φυσικά. Όπως μια μέρα ξύπνησες και μέσα σου ήξερες πως τα δώρα κάτω απ’ το δέντρο τα έβαζαν οι γονείς σου, έτσι όσο μεγαλώνεις συνειδητοποιείς πως οι καβγάδες κι οι διαφωνίες είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με τις σχέσεις. Αυτό, όμως, δεν είναι απαραίτητα κακό.

Μα ας σκεφτούμε τα πράγματα λογικά. Μια σχέση ξεκινά τελείως αυθόρμητα και χωρίς πολλή σκέψη. Βλέπεις ότι ταιριάζεις με τον άλλον, τα κοινά στοιχεία σας είναι περισσότερα απ’ τα διαφορετικά, μαζί περνάτε στιγμές ονειρικές, οπότε γιατί να μην το δοκιμάσεις; Τα μειονεκτήματα στην αρχή ούτε που τα παρατηρείς. Κι αν τα παρατηρήσεις θα τα θεωρήσεις αξιολάτρευτα απλά και μόνο επειδή ανήκουν στον άνθρωπο απέναντί σου.

Σιγά-σιγά, ο πρώτος έντονος ενθουσιασμός αρχίζει κι υποχωρεί. Κάποιες ενοχλήσεις και διαφωνίες έρχονται στο φως κι ο πρώτος καβγάς σας χτυπάει την πόρτα. Τότε υπάρχουν δύο σενάρια για τη συνέχεια.

Με το σενάριο νούμερο ένα ο καβγάς παίρνει διαστάσεις ομηρικές. Ένας λόγος ανόητος μοιάζει με οδύσσεια κι ο δρόμος εξόδου δε διαφαίνεται πουθενά. Κάτι μικρό μεγαλοποιείται όλο και περισσότερο μέχρι που η υπομονή σπάει. Η διάθεση να το παλέψεις έχει χαθεί προ πολλού. Εξάλλου, εσύ δεν είσαι ο Οδυσσέας κι ο άνθρωπος απέναντί σου δεν είναι σίγουρα η Πηνελόπη για να προσπαθήσεις τόσο πολύ τον κρατήσεις στη ζωή σου. Με λίγα λόγια, ξενερώνεις, αποδίδεις το χωρισμό σε ασυμφωνία χαρακτήρων και πας παρακάτω.

Το σενάριο νούμερο δύο είναι λίγο πιο περίπλοκο. Όπως ακριβώς είναι όλες οι σοβαρές σχέσεις, ή τουλάχιστον οι σχέσεις που εσύ παίρνεις στα σοβαρά. Καβγάδες ζήλιας, καβγάδες από αφορμές που προκύπτουν στη συμβίωση, καβγάδες επειδή δεν προσέχεις τον εαυτό σου όταν δεν είστε μαζί. Καβγάδες επειδή η καθημερινή επαφή φέρνει ένταση και καβγάδες που είναι αποτέλεσμα της κούρασης ή της κακής σου διάθεσης. Όποιος κι αν είναι ο λόγος, οι καβγάδες αυτοί λειτουργούν ανασταλτικά. Θα κοιτάξεις τον άνθρωπο δίπλα σου και θα σκεφτείς πως σε κούρασε όλη αυτή η ένταση. Και τότε μια δυνατή αγκαλιά, ένα κλάμα και μια συζήτηση μέχρι το επόμενο πρωί θα τα σβήσει όλα.

Καβγάδες υπάρχουν πάντα. Σε κάθε σχέση. Στις σχέσεις με τους γονείς, με τους φίλους, με τους γείτονες, με τους συγγενείς. Πόσο μάλλον με τον σύντροφό σου, τον άνθρωπο που περνάς το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας σου. Κι αυτό σημαίνει υγεία. Σημαίνει πως κάθε μέρα γίνεστε και πιο δυνατοί. Σημαίνει πως έχετε θέληση και κουράγιο να παλέψετε για τη σχέση σας. Την επόμενη φορά που θα τσακωθείς με τον σύντροφό σου δες στα μάτια του το νοιάξιμο. Το ενδιαφέρον να λύσει το πρόβλημα που απασχολεί εκείνον ή εσένα.

Οι υγιείς καβγάδες φαίνονται απ’ το σεβασμό. Σέβεσαι τα συναισθήματα και το «εγώ» του συντρόφου σου και δεν προσπαθείς να τον μειώσεις. Συγκρατείς κάθε καυστικό σχόλιο που σου έρχεται στο μυαλό, γιατί το τελευταίο που θες είναι να τον πληγώσεις.

Ψάχνεις μια λύση παραγωγική, ώστε να φτάσει ο καβγάς σε ένα αποτέλεσμα, να έχει μια ουσία. Να ξέρεις πως δε μαλώνεις για το τίποτα. Δε βγάζεις γρήγορα συμπεράσματα. Αφήνεις τον άλλον να μιλήσει, να εκφραστεί. Και, φυσικά, ακούς τι θέλει να σου πει. Αφήνεις τα στενά όρια του εγωισμού σου και δέχεσαι την οπτική του. Ίσως να έχει δίκιο εκεί που εσύ δεν μπορείς να αναγνωρίσεις το άδικό σου.

Στο τέλος, ξέρεις και ξέρει τι πρέπει να κάνετε για να γίνετε όπως πριν. Κι αυτό που κρατάς δεν είναι ούτε μούτρα ούτε πίκρα. Κρατάς ένα νέο μάθημα. Μια νέα πληροφορία που έμαθες για τον άλλον. Έναν νέο τρόπο να τον ηρεμείς ή να τον κάνεις να σε ακούσει. Όλα εκείνα που θα αναβαθμίσουν τη σχέση λίγο παραπάνω.

Άλλωστε, μια σχέση χωρίς καθόλου ένταση, χωρίς διαφωνίες είναι μια σχέση ανιαρή. Δείχνει πως δεν ασχολείσαι αρκετά, πως δε νοιάζεσαι. Δε σε νοιάζει να μάθεις τον άλλον. Δε σε νοιάζει να λύσεις τα προβλήματα. Δε σε νοιάζει να πας τη σχέση σου ένα βήμα παρακάτω. Στέκεσαι παθητικά και παρακολουθείς τα δρώμενα. Και να είσαι βέβαιος πως παθητικότητα και σχέση δεν πάνε μαζί.

Σε μια σχέση ζωής, ακόμη κι οι καβγάδες περιβάλλονται από αγάπη.  Κι είναι αναγκαίοι ώστε εκείνη να μένει ζωντανή και να αναπτύσσεται. Μην τους φοβάσαι τους καβγάδες. Λειτουργούν σαν κόλλα κι όχι σαν ρωγμές. Ενώνουν τους ανθρώπους, δεν τους σπάνε.

Οι σχέσεις ζωής δε φοβούνται τις εντάσεις.