Μπορούμε να μείνουμε φίλοι

Έρωτας και φιλία.

Δυο έννοιες περίπλοκες και βαθιά στοχαστικές. Απ’ όταν θυμάμαι τον εαυτό μου και οι δυο έπαιζαν πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή μου. Χωρίς τους φίλους είναι πολύ δύσκολο να φανταστείς την ζωή σου. Είναι τα άτομα που έχεις επιλέξει να σου κρατάνε το χέρι στα δύσκολα και να γελάνε μαζί σου στα καλύτερα.

Απο την άλλη, ο έρωτας είναι κάτι που κατά διαστήματα ή μάλλον σχεδόν πάντα επιζητάς στη ζωή σου. Αν έχεις υπάρξει ερωτευμένος ξέρεις ήδη πόσο γούσταρες τον εαυτό σου σε αυτή τη φάση. Είχες πεταλούδες στο στομάχι σου και το κινητό σου πάντα στο δυνατό μήπως κι έρθει κανένα μήνυμα.

Ζούμε σε μια εποχή που το σεξ σου προσφέρεται στο πιάτο και συχνά με συνοδευτικό. Οι έρωτες και οι ρομαντισμοί αποτελούν βλακείες που πίστευες όταν ήσουν μικρό παιδάκι.

Μέχρι που έρχεται η στιγμή, που νιώθεις τον έρωτα στο πετσί σου και το μυαλό σου το έχεις χάσει κάπου στην πορεία, όπου καταλαβαίνεις τι έλεγαν οι άλλοι και εσύ σνόμπαρες.

Όπως λέει, όμως ο λαός μας, όλα τα ωραία κάποια στιγμή τελειώνουν. Σε αυτό το σημείο, έρχεται η φράση που μας συνοδεύει σχεδόν απο την αρχή της ερωτικής μας ζωής και τους πρώτους χωρισμούς μας, «Μπορούμε να μείνουμε φίλοι». 

Αλήθεια, μπορεί να υπάρξει φιλία μεταξύ δυο πρώην ή πρόκειται για ένα καλοστημένο και πολυσυζητημένο μύθο; 

Πολλοί είναι της άποψης, του ότι είναι σχεδόν αδύνατο, να βρουν μέσα τους το κουμπί εναλλαγής συναισθήματος, ώστε να αλλάξουν τον έρωτα με την φιλία.

Τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα και πρέπει να κολυμπήσεις σε βαθιά νερά, όταν έχεις να κάνεις με συναισθήματα. Στην πληθώρα των περιπτώσεων δεν μπορείς να ελέγξεις τα συναισθήματά σου, ειδικά τις φορές που θέλεις απεγνωσμένα ν’ αλλάξεις αυτό που νιώθεις, με αυτό που θα ήθελες να νιώθεις.

Μια απο αυτές τις περιπτώσεις είναι και η δικιά μας. Είναι ακραία δύσκολο και για κάποιους αδύνατο να δουν το (έστω και πρώην) αντικείμενο του πόθου τους, καθαρά φιλικά. 

Για να μην ψεύδομαι, μπορεί να υπάρξει φιλία σε ένα πρώην ζευγάρι. Οι σχέσεις δε βασίζονται πάντα στο πάθος.

Υπάρχουν φορές που δυο άτομα ήταν φίλοι απο πριν και κάποια στιγμή συνειδητοποίησαν πως υπάρχει κάτι περισσότερο ανάμεσά τους. Έκαναν μια σχέση που βασιζόταν κυρίως στην επικοινωνία, αλλά κάπου χώλαινε και τους την χάλαγε.

Οι δυο αυτοί άνθρωποι μπορούν αφότου χωρίσουν να παραμείνουν φίλοι, γιατί εξαρχής αυτό ήταν. Επίσης, δε θα χρειάζεται πλέον να αναρωτιούνται πως θα ήταν τα πράγματα αν ήταν ποτέ μαζί. Το θέλησαν, το έζησαν κι εν τέλει αποφάσισαν τί είναι καλύτερο γι’ αυτούς. 

Υπάρχουν, όμως και οι φορές που η σχέση βασίζεται καθαρά στο πάθος. Εραστές δίχως όρια, που τυφλώθηκαν απο αυτό και δε θέλησαν να εξηγήσουν περισσότερα.

Έζησαν κάθε στιγμή της σχέσης και γνωρίστηκαν μέσα απο αυτή.

Η σχέση αυτή, όμως είναι σαν το τζάκι τον χειμώνα. Είναι ωραία όσο η φωτιά καίει ακόμη, αλλά πριν πέσεις για ύπνο πρέπει να το σβήσεις. Έτσι και αυτοί, είδαν πως η φλόγα αρχίζει σιγά σιγά να σβήνει. Κάπου εδώ, τα πράγματα μπορούμε να πούμε πως εξαρτώνται αποκλειστικά απο το πόσο μεγάλος ή μικρός αντίστοιχα θα είναι ο χωρισμός. 

Ακούω απο πολλούς σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις χωρισμού την άλλη ωραία ατάκα «πολιτισμένοι άνθρωποι είμαστε».

Αν όντως το λέτε και το εννοείτε, μπορείτε να έχετε έναν ανώδυνο χωρισμό και μια φιλική σχέση μετέπειτα. Υπάρχουν αυτά τα άτομα που δεν έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα να θυσιάσουν δυο τρία συναισθήματα, στο βωμό της φιλίας.

Έχουν αυτή την μαγική ικανότητα να κρατάνε μόνο τα καλά και τα κακά να μην τους κάνουν ιδιαίτερη αίσθηση. 

Είναι όμως και άνθρωποι που γουστάρουν τα φαντασμαγορικά φινάλε ή έστω καταστάσεις που τα χρειάζονται. Είναι φορές που θες να σπάσεις όλα τα πιάτα του σπιτιού σου και μετά το παρμπρίζ του αυτοκινήτου του.

Κάπως έτσι η φιλία, ως δια μαγείας, εξαφανίζεται ως ενδεχόμενο άπο τη σκακιέρα.

Κι αν τώρα σου φαίνεται «παιχνιδάκι», έχε υπόψιν πως καταπιεσμένα συναισθήματα, οδηγούν μόνο σε εκρήξεις.