Έχω μια περίεργη σχέση με τις λέξεις.
Μου αρέσει να μιλάω, προσπαθώ να εντυπωσιάσω με τα λεγόμενά μου και να πείσω τον συνομιλητή μου αρκετά συχνά.
Ποτέ, όμως δεν πίστευα στις λέξεις.
Ο τρόπος που εγώ μπορώ να κόψω και να ράψω το λόγο μου, με έκανε καχύποπτη απέναντι στα λόγια των άλλων. Ψέματα και αλήθειες καλά καλυμμένες από περίεργα ρήματα, φανταχτερά επίθετα και αγνά ουσιαστικά.
Όταν απηύδησα με τις παγίδες που παραμονεύουν στο βάθος της φωνής σου, άρχισα να εμβαθύνω σε άλλα σημεία του σώματός σου, που δεν μπορούν να μου πουν ψέματα, ούτε με λερώνουν όσο οι λασπωμένες λακκούβες των λέξεών σου.
Έμαθα πως εκτός από τα μάτια σου και τα χείλη σου, ολόκληρο το σώμα σου μιλά, φωνάζει και εκφράζεται. Στέλνει ασταμάτητα μηνύματα, ανάλογα με την στάση σου, για τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου.
Η ομιλία καταλαμβάνει το μικρότερο μέρος της επικοινωνίας μας, αγάπη μου.
Μεγαλύτερη βαρύτητα έχει η επικοινωνία χωρίς λόγια.
Για να σου μιλήσω με ποσοστά, η διαφορά είναι 30% έναντι 70%. Φαντάσου τώρα, πόσες αυθόρμητες κινήσεις κάνεις και πόσα λίγα λόγια λες.
Κάποιες «λέξεις» της γλώσσας του σώματός μας είναι πολύ εύκολο να τις ερμηνεύσουμε.
Τις νευρικές κινήσεις σου, όταν ένιωθες αμήχανα στα πρώτα ραντεβού μας. Είχες ρίξει κάτω ένα μπολ γεμάτο παγάκια και γέλαγα διακριτικά για τα μάγουλά σου που άρχισαν να κοκκινίζουν.
Τα σταυρωμένα χέρια μου όταν νοιώθω ευάλωτη ή όταν απλά ντρέπομαι και το καμαρωτό μου περπάτημα, γεμάτο αυτοπεποίθηση κάθε φορά που σε κερδίζω στο τάβλι.
Στην ομιλία, η σωστή επικοινωνία έχει να κάνει με το συμφωνώ και το διαφωνώ. Με τόση χλιαρότητα με δυο λέξεις καταλαβαίνουμε αν με ένα άτομο ταιριάζουμε ή όχι.
Στη γλώσσα του σώματος, όμως, η καλή και αντίστοιχα κακή επικοινωνία μοιάζει με χορό.
Άλλοτε χορεύουμε ήρεμα και απαλά βαλς, γεμάτα ερωτισμό και άλλοτε οι μορφές μας χτυπιούνται σε ρυθμούς ροκ’εν’ρολ.
Έτσι, καλλιτεχνικά και καλαίσθητα συνομιλούμε, όταν ανταλλάσσουμε λόγια αγάπης και όταν μαλώνουμε και θέλουμε να σπάσουμε όλο το σπίτι.
Μορφές που κινούνται άλλοτε ήρεμα και αρμονικά και άλλοτε οργισμένα και επιθετικά, σα να θέλουμε να κατασπαράξουμε ο ένας τον άλλον.
Μη με κατηγορείς που θέλω μόνο να σε κοιτάω κάποιες στιγμές.
Είναι εκείνες οι στιγμές που ασυνείδητα λαμβάνω τα μηνύματα του σώματός σου.
Μη με ρωτάς γιατί κομπιάζω όταν μιλάω και με κοιτάς μέσα στα μάτια με το ζεστό σου βλέμμα. Απλώς καταλαβαίνω την έντονη έλξη σου και τον πόθο σου για μένα. Ντρέπομαι και χαμογελάω αμήχανα για δευτερόλεπτα.
Μη προσπαθείς να καταλάβεις γιατί κοιτάω τα χείλη σου και όχι τα μάτια σου, μερικές φορές που μιλάς. Οι πράξεις μου προδίδουν τον ερωτισμό μου και οι διαθέσεις μου χτυπάνε κόκκινο, το χρώμα της φωτιάς.
Μπορώ ακόμη να σε καταλάβω από το χαμόγελό σου.
Έχω δει τα χείλη σου να μένουν σταθερά και παγερά. Σχηματισμένο ένα χαμόγελο, αλλά όχι ζεστό.
Είναι εκείνες οι φορές που σε έχω κουράσει με το πολύ το μπλα-μπλα και έχεις χάσει το ενδιαφέρον σου κάπου στην πορεία της συζήτησης.
Σε έχω δει, όμως, να γελάς και δυνατά με όσα λέω. Γελάς με το στόμα ανοιχτό σε κάθε αστεία έκφραση που σου κάνω στο λεωφορείο και γινόμαστε ρεζίλι. Τότε, ξέρω πως σε έχω κερδίσει, η προσοχή σου βρίσκεται όλη πάνω μου και την αισθάνομαι.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο στην ερωτική έλξη.
Δεν καταλαβαίνω γιατί ακουμπάω το γόνατό σου όταν θέλω κάτι να σου πω, ούτε γιατί με ακούμπησες στην πλάτη όταν μας πρωτογνώρισαν και δεν είχαμε καμία οικειότητα.
Κι όμως, αυτή ήταν η πρώτη σου κίνηση για να δείξεις το ενδιαφέρον σου για μένα.
Φαντάζουν τυχαία τώρα αυτά, αλλά δεν είναι. Τα αθώα αγγίγματά μας δείχνουν την πρόθεσή μας να έρθουμε κοντά.
Εκνευρίζομαι που χωρίς να το καταλάβεις και απόψε, παίζεις με τα μαλλιά μου, ενώ βλέπουμε ταινία. Σου αρέσουν τα μαλλιά μου λες. Ούτε εσύ μπορείς να ερμηνεύσεις τις αυθόρμητες κινήσεις του χεριού σου, να μου δείξουν την ερωτική σου διάθεση.
Νευριάζω που κάνοντας κυκλάκια, γίνονται κόμποι οι τούφες μου αλλά δε θα το σταματήσεις και δε θέλω να το κάνεις.
Τόσα πολλά ασυνείδητα μηνύματα. Συχνά ακατανόητα και άλλα ευκόλως κατανοητά.
Δε χρειάζεται να νιώθεις αμηχανία στη σιωπή μας, μιλάμε και τότε. Οι κινήσεις μας, οι εκφράσεις μας και οι προθέσεις μας γίνονται ένα για να χορέψουν κάθε χορό που μπορεί ο νους μας να σκαρώσει.
Δεν κρυβόμαστε πίσω από λέξεις και φράσεις καλά στολισμένες. Το σώμα μας δρα αυθόρμητα, χωρίς να χρειάζεται να σκεφτούμε τι θα πούμε.
Κουράστηκα με τα λόγια και χάθηκα στη μετάφραση των νοημάτων τους.
Πολύ επιφυλακτική θα με πεις, αλλά συμβαίνει και αυτό.
Απόψε θα αρκεστώ στη σιωπηλή αγκαλιά σου και στις χίλιες λέξεις του σώματός σου, παρά στις δέκα της φωνής σου.
Συντάκτης: Δανάη Νάκου
