Η γενιά Gen Z, που αποτελείται από άτομα γεννημένα μεταξύ του 1997 και 2012, έχει ανατρέψει πολλούς κανόνες και προσδοκίες σχετικά με τα μέσα ψυχαγωγίας. Μια από τις πιο σημαντικές διαφορές που σημειώνεται, είναι η αυξανόμενη επιθυμία τους για λιγότερες ερωτικές σκηνές στις ταινίες και τις τηλεοπτικές σειρές. Αυτή η αλλαγή στις προτιμήσεις δε φαίνεται να είναι τυχαία, αλλά αντανακλά βαθύτερες κοινωνικές, ψυχολογικές και πολιτιστικές τάσεις που ενυπάρχουν σε αυτή τη γενιά. Προσπαθώντας να βρει σημεία ταύτισης κι αντιπροσώπευσης στα μέσα, φαίνεται να επιδιώκει μια πιο ρεαλιστική απεικόνιση των ερωτικών σχέσεων, μακριά από προσδοκίες του παρελθόντος.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη του UCLA, σχεδόν το 48% των νέων πιστεύουν ότι η απεικόνιση της ερωτικής επαφής είναι περιττή για την πλοκή των περισσότερων ιστοριών. Με την εξέλιξη τόσο σε κοινωνικό όσο και σε ατομικό επίπεδο -πρόσβαση σε πλήθος πληροφοριών, ειδικούς ψυχικής υγείας, διαφορετικές απόψεις- οι παραδοσιακές απεικονίσεις ρομαντικών σχέσεων και σ3ξουαλικών σκηνών χαρακτηρίζονται συχνά ως στερεοτυπικές και μη ρεαλιστικές, καθώς δεν αντικατοπτρίζουν τις πραγματικές εμπειρίες ή αξίες που φαίνεται να έχουν καλλιεργήσει. Για τους Gen Z, οι σχέσεις είναι κάτι περισσότερο από μια ένωση κορμιών. Αναζητούν τη βαθύτερη ουσία αυτών, προτιμώντας να βλέπουν πολυδιάστατες απεικονίσεις ανθρώπινων αλληλεπιδράσεων, όπως οι φιλίες και οι οικογενειακές σχέσεις, που δεν εξαρτώνται αποκλειστικά από το σ3ξ ή τη ρομαντική έλξη. Αυτή η αλλαγή προτιμήσεων υποδεικνύει μια βαθύτερη ανάγκη για αληθινή σύνδεση σε έναν κόσμο όπου τα social media και τα dating apps εντείνουν το πρόβλημα της μοναξιάς και της απομόνωσης, που επανέρχονται συχνά στη σφαίρα της δημόσιας συζήτησης.
Η Gen Z αντιμετωπίζει υψηλά ποσοστά άγχους, κατάθλιψης και μοναξιάς, που είναι αποτέλεσμα διάφορων παραγόντων, συμπεριλαμβανομένης της πίεσης από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και την αυξημένη αβεβαιότητα για το μέλλον. Μιλάμε άλλωστε για μία γενιά που βιώνει πολλές πρωτόγνωρες εμπειρίες. Πέρασε μια πανδημία, στη συνέχεια έγινε μάρτυρας δύο μεγάλων πολέμων, μιας ταραγμένης οικονομίας, μιας εν εξελίξει ενεργειακής κρίσης, ενώ όλα αυτά δεν ήταν απλά ένα άρθρο σε μια εφημερίδα, αλλά με την πρόσβαση σε πιο άμεσες πηγές ενημέρωσης, ήταν ιστορίες ανθρώπων με τους οποίους μπορούσαν οι ίδιοι να ταυτιστούν. Αυτή η ζοφερή πραγματικότητα επηρεάζει άμεσα το πώς η γενιά αυτή καταναλώνει την ψυχαγωγία και τι αναζητά σε αυτή. Η ανάγκη για ουσιαστική σύνδεση, η αίσθηση του ανήκειν αλλά και η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, είναι πιο έντονες από ποτέ, και αυτό αντικατοπτρίζεται στις προτιμήσεις των μέσων που καταναλώνουν. Η ρομαντική και σ3ξουαλική ένταση δεν αποτελεί πλέον το κύριο ενδιαφέρον τους. Αντίθετα, προτιμούν να βλέπουν σχέσεις που βασίζονται στη φιλία, την αλληλοκατανόηση και την υποστήριξη, χαρακτηριστικά που θεωρούνται πιο σημαντικά στην καθημερινή τους ζωή.
Παράλληλα, ένας σημαντικός λόγος που η Gen Z ζητά λιγότερες σκηνές σ3ξ είναι η απόρριψη των στερεοτύπων που συχνά συνοδεύουν αυτές τις απεικονίσεις. Οι ταινίες και οι σειρές συχνά προβάλλουν την ερωτική πράξη ως ένα αναπόσπαστο στοιχείο των ρομαντικών σχέσεων, παρουσιάζοντάς την ως τον τελικό στόχο ή την απόδειξη της αγάπης μεταξύ των συντρόφων. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια μη ρεαλιστική αντίληψη αλλά και προσδοκία για το τι σημαίνει μια υγιής σχέση. Αυτό που ουσιαστικά επιζητά αυτή η γενιά, είναι μια πιο ισορροπημένη απεικόνιση των σχέσεων, που να αντικατοπτρίζει την πολυπλοκότητα, το βάθος και την ποικιλία των εμπειριών τους. Συνακόλουθα, σε μια εποχή όπου η σ3ξουαλική ταυτότητα και η έκφραση αποτελούν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι, όπου η γενιά αυτή παλεύει σθεναρά για το δικαίωμά της αντιπροσώπευσης, και είναι πιο ρευστό από ποτέ, οι απλουστευμένες και στερεοτυπικές ετεροφυλικές απεικονίσεις του σ3ξ και των σχέσεων -τόσο των ετερόφυλων όσο και των ομοφυλόφιλων- στις ταινίες και τις σειρές δεν έχουν την ίδια απήχηση που συνήθιζαν να έχουν.
Σε μία γενιά όπου όπως αναφέρθηκε, το κοινωνικό-πολιτισμικό τοπίο είναι ασαφές, η επιδίωξη για περιεχόμενο που αντικατοπτρίζει πιο πιστά την πραγματική ζωή τίθεται όλο και πιο απαραίτητη για τη συναισθηματική ευημερία αλλά και τη βαθύτερη προσωπική ανακάλυψη του θεατή. Πολλές φορές, το σ3ξ χρησιμοποιείται στις ταινίες και τις σειρές ως μέσο για να προκαλέσει κάποια συναισθηματική αντίδραση ή ως εύκολος τρόπος ανάπτυξης της πλοκής, χωρίς να εξυπηρετεί πραγματικά την αφήγηση ή την ανάπτυξη των χαρακτήρων. Η Gen Z, που έχει μεγαλώσει με την εύκολη της πρόσβαση σε πληροφορίες και την έκθεση σε διάφορα είδη ψυχαγωγίας, συμπεριλαμβανομένης κι αυτής των ταινιών για ενήλικες, έχει αναπτύξει μια πιο κριτική ματιά προς τέτοιες πρακτικές. Αναζητώντας έτσι περιεχόμενο που προσφέρει βάθος και νόημα, και όχι απλά επιφανειακή διασκέδαση.
Η επιθυμία της Gen Z για λιγότερες ερωτικές σκηνές στις ταινίες και τις τηλεοπτικές σειρές αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη αλλαγή στις αξίες και τις προτεραιότητες αυτής της γενιάς. Φαίνεται να εμφανίζεται ένα βάθος στην απεικόνιση των σχέσεων και μία μετατόπιση των αξιών που οι προηγούμενες γενιές φαίνεται να ενστερνίζονταν. Αναζητούν αυθεντικότητα, ποικιλομορφία και βάθος στις σχέσεις που βλέπουν στην οθόνη, διαμορφώνοντας έτσι νέες τάσεις και προσδοκίες στην ψυχαγωγία, ανατρέποντας πολλές από τις παραδοσιακές αντιλήψεις σχετικά με τις ρομαντικές σχέσεις και τη σ3ξουαλικότητα. Άτομα από άλλες γενιές, μπορεί να θεωρήσουν αυτή τη μεταβολή ως δείγμα έλλειψης της ανθρώπινης επαφής. Η αλήθεια, όμως, είναι, πως φαίνεται γίνεται το αντίθετο, αφού σε μια εποχή απομόνωσης, οι σχέσεις δείχνουν να αποκτούν ένα ουσιαστικότερο νόημα, προσδίδοντας νέα, λαμπερά χρώματα στην ανθρώπινη εμπειρία μέσα από την ποικιλία έκφρασής τους.
Συντάκτης: Έφη Ζ.
