Όντας πλάσματα της επικοινωνίας, οι άνθρωποι φαίνεται να έχουμε ξεχάσει τη σημασία των λέξεων στην καθημερινότητά μας. Έχοντας μία πληθώρα μέσων, όπου οι λέξεις εμφανίζονται σε όλες τις μορφές τους, ως κείμενα, ως ήχοι ή ως εικόνες, έχουμε ξεχάσει πόσο σημαντικές είναι στο να καθορίσουν τις νόρμες και τις επιταγές της εκάστοτε κοινωνίας. Ξεκινώντας από τον καθημερινό μισογυνισμό γύρω από χιλιοειπωμένες φράσεις, τις οποίες ακόμα κι εμείς οι ίδιες χρησιμοποιούμε και συνεχίζουμε ν’ αναπαράγουμε, χωρίς να καταλαβαίνουμε το πόσο μπορεί να επηρεάζονται διαφορετικές πτυχές της ζωής μας. Μία από αυτές είναι η γνωστή φράση «έλα, αλλά να ξέρεις πως έχω περίοδο».
Μία φράση την οποία όλες έχουμε χρησιμοποιήσει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή μας. Και πολλές μπορεί ν’ αναρωτηθούν «κι επειδή έχω μία δικαιολογία σημαίνει πως δε νοιάζομαι για τις άλλες γυναίκες»; Φυσικά, κι όχι, έχουμε όμως ευθύνη για το πώς διαιωνίζουμε στερεότυπα, τα οποία καλό είναι ν’ αρχίσουμε να τ’ αποδομούμε σαν κοινωνία. Με το να χρησιμοποιούμε την περίοδο ως ένα εμπόδιο για ν’ αποφύγουμε τη σ3ξουαλική επαφή, διαιωνίζουμε το στίγμα ότι η περίοδος είναι κάτι βρώμικο ή ντροπιαστικό. Στερεότυπο που κυριαρχεί εδώ και πολλά χρόνια, κάνοντας μας να νιώθουμε άβολα και μόνο που το συζητάμε. Παράλληλα, είναι σημαντικό ν’ αναφέρουμε πως πολλές γυναίκες, αλλά και γενικά ζευγάρια κάνουν σ3ξ κατά τη διάρκεια της έμμηνου ρύσης. Μια διαδικασία απολύτως φυσιολογική -χρειάζεται όμως να γίνεται σύμφωνα με οδηγίες από τον γυναικολόγο κατά περίπτωση. Με το να αναφέρεται ως κάτι βρώμικο δημιουργούνται μύθοι και παρανοήσεις σχετικά με την περίοδο και τη σ3ξουαλική ζωή των γυναικών. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πως η περίοδος είναι μία απόλυτα φυσική λειτουργία και πως ο τρόπος με τον οποίο επιλέγουμε να ενεργήσουμε κατά τη διάρκεια αυτής, είναι προσωπικός.
Ο πιο σημαντικός όμως λόγος για να μη χρησιμοποιούμε αυτή τη φράση, είναι τα όρια που βάζει στην επικοινωνία με τους συντρόφους μας. Με το να χρησιμοποιούμε δικαιολογίες για ν’ αποφύγουμε την επαφή με το άτομο με το οποίο είμαστε, μόνο κακό κάνουμε στα θεμέλια της σχέσης μας. Δε θα στεναχωρηθούν οι σύντροφοί μας αν πούμε ξεκάθαρα πως ήταν μία δύσκολη μέρα και θέλουμε απλά τη συντροφιά τους. Ή μπορεί να μη θέλουμε να τους δούμε και καθόλου. Το να θέτουμε όρια στη σχέση μας, δημιουργεί ένα μεγαλύτερο βαθμό οικειότητας και σύνδεσης με τους ανθρώπους δίπλα μας, καθώς, βοηθάει κι εμάς να αισθανθούμε πιο άνετα και τους άλλους να ξέρουν πώς να συμπεριφερθούν απέναντι μας. Με το να προσπαθούμε ν’ αποφύγουμε καταστάσεις δεν προχωράμε μπροστά, ειδικότερα στις ανθρώπινες σχέσεις. Παράλληλα, μας δίνει μία αίσθηση αυτοπεποίθησης και σιγουριάς, το να διεκδικούμε αυτά που έχουμε ανάγκη μέσα στη σχέση μας. Αυτή η οικειότητα, μπορεί να βοηθήσει ακόμα περισσότερο στη σ3ξουαλική μας ζωή. Σπάζοντας την αμηχανία που έρχεται με το να συζητά κανείς αυτά τα θέματα, ανοίγονται οι πόρτες σε συζητήσεις που μπορούν να απογειώσουν την εμπειρία του σ3ξ και για τους δύο.
Με τι όμως μπορούμε ν’ ανταλλάξουμε αυτή τη δικαιολογία; Πολύ απλά με το να κάνουμε γνωστές τις ανάγκες και τα θέλω μας. Με το να συζητάμε ανοιχτά τα θέματα που αντιμετωπίζουμε στην περίοδο και χωρίς να τα κρύβουμε κάτω από το χαλί, επειδή η κοινωνία μας έμαθε πως είναι μια άβολη συζήτηση. Μέσα από την ανοιχτή επικοινωνία πάνω σ’ αυτό το θέμα θα έρθουν πολλά πλεονεκτήματα, όπως η σταδιακή καταπολέμηση του στίγματος της περιόδου που μας ταλαιπωρεί χρόνια, η έγκριτη ενημέρωση πάνω σ’ αυτό το θέμα, αποφεύγοντας επιβλαβείς μύθους και θρύλους που δημιουργούνται στην πορεία αλλά καλύτερη επικοινωνία μεταξύ των συντρόφων, που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί και σε πιο απολαυστικό σ3ξ. Τέλος, δίνουμε δύναμη στον εαυτό μας, θέτοντας τα όριά μας και διεκδικώντας τις ανάγκες μας, αποκτώντας έτσι αυτοεκτίμηση και σιγουριά.
Συντάκτης: Έφη Ζ.
