Χωρισμός. Μια λέξη, 8 γράμματα, εκατομμύρια χαρτομάντιλα, τόνοι οικογενειακού παγωτού, χιλιάδες λεπτά ομιλίας για να μιλάς με το κολλητάρι, εκατοντάδες καψουροτράγουδα στο replay, δεκάδες ml αλκοολούχων ποτών και 10 εντελώς ξεπερασμένες κλισέ ατάκες που θα σου πουν μόλις προσπαθήσεις να μοιραστείς το δράμα σου.
1) Θα γνωρίσεις άλλο άτομο, 8 δις. κοντεύουμε σ’ αυτόν τον κόσμο
Άκου να σου πω, ή θα με αφήσεις να ζήσω τη δραματική σκηνούλα μου ή θα γίνουμε από δυο χωριά, χωριάτες εντάξει; Εγώ αυτό το συγκεκριμένο άτομο ήθελα, τι να κάνουμε τώρα; Ήμαρτον δηλαδή.
2) Υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια
Πού κολλάνε τώρα τα φρούτα; Εκτός αν ξέρεις κανένα ερωτόδεντρο με ερωτόφρουτα. Και μη μου πεις για τα passion fruit γιατί θα θυμηθώ όλες τις ταινίες kung fu που έχω δει και θα σε χρησιμοποιήσω για πειραματόζωο, συγχρονίσου.
3) Ο έρωτας με έρωτα περνάει
Σπύρο-Σπυράκο μου, καλά τα λες εσύ δεν αντιλέγω, αλλά ένα ταξί να φύγω όμως, δεν περνάει. Εδώ καλά-καλά δεν τα βγάζουμε πέρα μ’ αυτόν τον έρωτα, είσαι καθόλου με τα καλά σου που θα πάμε να ζήσουμε και το sequel; Δε θα με τρελάνετε εσείς, εντάξει;
4) Μη στεναχωριέσαι, δεν αξίζει
Αχ ναι, τώρα που το είπες, σαν να μου πέρασε. Καλέ χώρισα λέμε, τι δεν καταλαβαίνεις; Δε δάγκωσα τη λαμαρίνα, αμάσητη την πήγα και μου έκατσε και βαριά στο στομάχι. Χωρίσαμε, έμεινα μόνη σαν το λεμόνι, κλαίω, πονάω, χτυπιέμαι σαν μπαρμπούνι, φέρε εκεί μια σοκολατίνα με παγωτό καϊμάκι και κάνε μας τη χάρη σε παρακαλώ. Έχω πρόγραμμα.
5) Στα έλεγα εγώ
Να ‘ταν το … βιολί, να το παίζανε πολλοί. Την ξέρεις αυτήν την παροιμία; Δε με νοιάζει τι μου έλεγες, ή θα μου συμπαρασταθείς στον δραματικό μονόλογο ή φύγε, κάνω πρόβα για Επίδαυρο και με ενοχλείς. Τα έλεγες εσύ αλλά εγώ είχα καψούρα. Βάλε το «απορώ αν αισθάνεσαι τύψεις» τώρα να μερακλώσουμε και άσε την κασέτα του φωτεινού παντογνώστη.
6) Αν σε ήθελε , θα προσπαθούσε
Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι, τίποτα πιο παρηγορητικό δε βρήκες να πεις; Στον εξυπνόπουλο Α.Ε δούλευες και έχεις τέτοια προϋπηρεσία στις σοφές αυτές ατάκες; Δε θέλω να μάθω τι θα γινόταν «αν», θέλω να κλάψω με την ησυχία μου, οπότε πιάσε τα χαρτομάντιλα φιλόσοφε γιατί κούρασες.
7) Θα τα ξανά βρείτε, σίγουρα όλα θα πάνε καλά
Καλώς την Πυθία, απευθείας από τους Δελφούς, πέρασε, κάθισε μη στέκεσαι. Από πού πηγάζει αυτή η αισιοδοξία; Έφαγες κανένα ουράνιο τόξο για πρωινό; Διάβασες τι λένε οι αστρολογικές προβλέψεις του μήνα για την ερωτική μου ζωή; Λέγε ντε, μη με κρατάς σε αγωνία και πιάσε και το κρασάκι λίγο, είμαι πολύ νηφάλια για να ακούσω κι άλλα κακά μαντάτα.
8) Αν είναι τόσο χαζός άνθρωπος ώστε να φύγει, ας είσαι αρκετά έξυπνο άτομο ώστε να τον αφήσεις
Αν μπορούσα να τον κλειδαμπαρώσω στο υπόγειο με νερό και ψωμί μέχρι να αλλάξει γνώμη, πίστεψε με θα το έκανα, αλλά είναι παράνομη ακόμη η απαγωγή κι είμαι κατά της βίας -όσο δύσκολο κι αν μου είναι. Οπότε καταλαβαίνω την προσπάθειά σου να μου θυμίσεις πως είμαι ανώτερος άνθρωπος, αλλά δεν είμαι -άσε με να πονέσω.
9) Κάποιες φορές η καλύτερη εκδίκηση είναι να χαμογελάς και να πηγαίνεις παρακάτω
Παρακάτω εννοείς στο ψητοπωλείο του κυρ Θανάση; Μέχρι εκεί πάω, πιο κάτω δεν μπορώ, έχω πιει κάνα δυο ποτηράκια παραπάνω καταλαβαίνεις. Για εκδίκηση όμως το συζητάω, περίμενε μόνο να πάρω λίγο δυνάμεις, να ξεσπάσω να το ευχαριστηθώ και θα σου φτιάξω εγώ μια εκδίκηση, περιποιημένη. Αλλά μη μου ξεκινά μ’ αυτά τα υπεράνω πάλι, Σουηδία καταντήσαμε. Greek lover λέμε, τίποτα δεν έμαθες τόσα χρόνια;
10) Μια μέρα θα καταλάβει τι έχασε και θα γυρίσει
Μπράβο, ναι. Αυτό βοηθάει πολύ. Τι να το κάνω το αόριστο βρε χαρά μου; Τώρα καιγόμαστε λέμε, όταν θα το έχω ξεπεράσει και θα είμαι όλη μέρα με το μαγιό στις παραλίες πίνοντας σφηνάκια τι να το κάνω; Να γυρίσει να ρίξω εκεί μια απόρριψη να το ευχαριστηθεί η ψυχούλα μου γίνεται; Προσπαθώ να κρατήσω ψυχραιμία αλλά με φτάνετε στα όρια και φύσηξε και έρωτας βοριάς και θα πουντιάσω.
Χώρισες πρόσφατα; Μη σκας, σ’ έχω. Κερνάω φαγητό, ποτό, επιδόρπιο, θα παίζει ασταμάτητα καψούρα FM και θα το ζήσουμε παρέα. Κι αν σκέφτεσαι ακόμη το πρώην ταίρι, ας του ευχηθούμε όλοι μαζί να πατήσει πάνω σε lego (με αγάπη πάντα).
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου