Αν δε μιλήσεις στο παιδί σου για το σ3ξ θα μάθει από αλλού

Welcome to S3x: Your not -silly- questions, guide to s3xuality, pleasure and figuring it out. Καλώς ήρθατε στο σ3ξ , ο οδηγός μη – ανόητων- ερωτήσεων για τη σ3ξουαλικότητα, την ευχαρίστηση και το πώς να την καταλάβετε).

Ετσι ονομάζεται το βιβλίο της Dr/ MelissaKang και του YumiStynes της εταιρίας Big W για παιδιά από 8-15 ετών, που προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων από τον Μάϊο που κυκλοφόρησε στην Αυστραλία. Ο οικοδεσπότης podcast Chris Primod Issa δήλωσε: «Προετοιμάζει τα παιδιά μας, εκθέτοντάς τα σε σ3ξουαλικά σαφές και εξαιρετικά ακατάλληλο υλικό» χαρακτηρίζοντάς το μάλιστα και π#ρνογρ@φικό. Η RachelWong, Διευθύνουσα σύμβουλος του Women’s Forum Australia δήλωσε πως «αισθάνεται σωματικά άρρωστη στη σκέψη πως το διαβάζουν παιδιά» περιγράφοντας το βιβλίο ως «γραφικά σ3ξουαλικό οδηγό για παιδιά».

Η εταιρία, μετά από περιστατικά κακοποίησης πελατών και προσωπικού απεφάνθη πως τα βιβλία θα αφαιρεθούν από τα ράφια, μιας και εξοργισμένοι γονείς απείλησαν πως θα μποϊκοτάρουν τα φυσικά καταστήματα μέχρι να αποσυρθούν τα βιβλία -τα οποία ωστόσο παραμένουν ωστόσο διαθέσιμα διαδικτυακά. Η εταιρία, υποστήριξε το βιβλίο λέγοντας «είναι εκπαιδευτικό, κατάλληλο για την ηλικία που αναγράφει και χωρίς αποκλεισμούς». Είναι λοιπόν κατάλληλο; Ή καλύτερα, είναι τα παιδιά ηλικίας 8-15 ετών «σωστό» και βοηθητικό να έχουν πρόσβαση σε τέτοιο περιεχόμενο;

Από 3 – 5 ετών τα παιδιά σύμφωνα με παιδίατρους και παιδοψυχολόγους αναπτύσσουν ένα μέρος της προσωπικότητας και του χαρακτήρα τους. Εν συνέχεια 6 – 9 ετών, τα γ3ννητικά όργανά τους έχουν αναπτυχθεί πλήρως και ξεκινά η εξερεύνηση καθώς και η περιέργεια να μάθουν τη χρήση των οργάνων αυτών και από που προήλθαν, γεμίζοντας τους γονείς με αμηχανία. Ερωτήσεις όπως «Μαμά εγώ από που «βγήκα», «Πώς γεννήθηκα» ή «Πώς μπήκα στην κοιλιά σου», είναι συνηθισμένες, ενώ οι γονείς τις περισσότερες φορές επιλέγουν τον δρόμο του ψεύδους.

Από αντίστοιχες απαντήσεις που παίρνουν τα παιδιά από τους μεγαλύτερους τους διαμορφώνονται και άλλες ερωτήσεις ή αστειάκια όπως: «Δηλαδή εάν πάρω αγκαλίτσα ή φιλήσω την Αννούλα, θα έχει στην κοιλίτσα της μωράκι;». Το θέμα είναι πως μιλώντας ξεκάθαρα στα παιδιά γ’ αυτά που ρωτάνε, «χτίζονται» εικόνες και πραγματικότητες μέσα στις οποίες ζουν, συνυπάρχουν, πορεύονται, εκπαιδεύονται. Οι μη αληθείς έννοιες μπερδεύουν τα παιδιά και ενοχοποιούν τους γονείς για τη μη σωστή κατεύθυνση και καθοδήγηση που τους δίνουν. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι οι γονείς οφείλουν να συμπεριφέρονται με απόλυτα φυσιολογικό τρόπο στην εικόνα ενός παιδιού να έχει απορίες και να ακουμπά τα σημεία του σώματος του, ειδικά εκείνα που οι περισσότεροι θεωρούν «απαγορευμένα».

Οι απόψεις ωστόσο διίστανται, στο εάν οι γονείς πρέπει να προφυλάσσουν οι ίδιοι τη γύμνια τους μπροστά στα παιδιά. Πάντως, η πιο συνηθισμένη περίπτωση είναι αυτή που ο γονιός, ενοχικά και με ντροπή, περνά την αίσθηση ότι η γυμνή του εικόνα είναι αποκρουστική ή απαγορευμένη. Αυτή η συμπεριφορά περνάει σιγά-σιγά και στο παιδί το οποίο αντιμετωπίζει το σώμα του επίσης με ντροπή και ενοχή, ενώ στην πορεία αναπτύσσει προβλήματα με την όψη του και κατ’ επέκταση με την αυτοπεποίηθησή του -πράγμα που δημιουργεί έντονη σύγχυση κατά την εφηβεία.

Στην ηλικία 11-15 ετών έρχεται κι η φάση της αυτοϊκανοποίησης -στα κορίτσια συνήθως μαζί με την έμμηνο ρύση και στα αγόρια από την πρώτη εκσπ3ρμάτιση. Τα παιδιά σ’ αυτήν την ηλικία ακούν λιγότερο και πράττουν περισσότερο, με αποτέλεσμα ο πελαργός και το μωρό να μην αποτελούν σίγουρα την κατάλληλη σ3χουαλική διαπαιδαγώγηση, αφού εκατοντάδες έφηβοι ξεκινούν την ενεργή σ3ξουαλική τους ζωή χωρίς τα απαραίτητα «εργαλεία». Από το να πουν «ναι» στο σ3ξ χωρίς να αισθάνονται έτοιμοι, στα ΣΜΝ (σ3ξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα) ως και τις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες , ο δρόμος έχει «στρωθεί» από πολύ μικρότερη ηλικία.

Συνάμα, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, αισθάνονται αμηχανία να μιλήσουν σε κάποιον γονέα καθώς είναι και η φάση που οι γονείς συνωμοτούν με τα παιδιά του ιδίου φύλου «αυτά να τα πεις με τη μητέρα σου» ή αντίστοιχα «πρέπει να μιλήσεις για την προφύλαξη με τον γιο σου». Αυτό έχεις ως αποτέλεσμα ο σημαντικός κόσμος του εφήβου να γίνεται ολοένα και πιο ακατανόητος. Στα πρώτα στάδια της εφηβείας είναι χρήσιμο ο γονιός να πλησιάζει το παιδί του και να το ενημερώνει για σχετικά σ3ξουαλικά ζητήματα, κινδύνους, προφύλαξη, αντισύλληψη, ιατρικές διαδικασίες (όπως το τεστ ΠΑΠ). Γι’ αυτό τον λόγο η σ3ξουαλική διαπαιδαγώγηση θεωρείται απαραίτητη ώστε να αποφευχθούν αρνητικές μη αναστρέψιμες ή και επώδυνες καταστάσεις, στην ψυχολογία, στη μετέπειτα ενήλικη ζωή του παιδιού αλλά και στην υγεία του.

Ιδανικά, θα έπρεπε να υπάρχει μάθημα σ3ξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία, όπως γίνεται σε κάποια του εξωτερικού ώστε να εισάγονται τα παιδιά με ασφάλεια και ωριμότητα στην ερωτική τους ζωή αλλά και να διασφαλιστεί η υγιής ψυχοσε3ουαλική τους ανάπτυξη. Όπως και να ‘χει, η σ3ξουαλικότητα είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ταυτότητάς μας και η φροντίδα της συμβάλλει στην αυτογνωσία και την αυτοεκτίμησή μας, όχι μόνο σ’ αυτόν τον τομέα αλλά και σε όλη μας την ενήλικη ζωή.