Όλοι χρειαζόμαστε έναν φίλο χύμα το κύμα

Ακούγοντας τη λέξη «φίλος» ο καθένας από μας σχηματίζει στο μυαλό του μια πολύ συγκεκριμένη εικόνα. Οι περισσότεροι θεωρούν πως καλός φίλος είναι αυτός που είναι δίπλα σου όποτε κι αν τον χρειαστείς. Μαζί του μπορείς να περάσεις ατελείωτες ώρες συζητώντας περί ανέμων κι υδάτων, αλλά ταυτόχρονα μπορείς να εκφράσεις σ’ αυτόν τους χειρότερούς σου φόβους, μπορείς να του εκμυστηρευτείς τον κάθε σου προβληματισμό. Αμοιβαία τα αισθήματα κι αυτό γίνεται φανερό κάθε ώρα και στιγμή.

Υπάρχουν, όμως, και κάποιες περιπτώσεις ανθρώπων που τους θεωρείς φίλους σου χωρίς να ξέρεις ακριβώς το γιατί. Νομίζεις συνεχώς ότι κρατάνε τις αποστάσεις κι αισθάνεσαι πως δεν μπορείς να στηριχτείς πάνω τους εξ ολοκλήρου. Για να γίνω πιο σαφής, λοιπόν, συνήθως έχουμε μόνο έναν τέτοιο φίλο κι όχι παραπάνω, με τον οποίο για κάποιον ανεξήγητο λόγο έχουμε ένα ιδιαίτερο δέσιμο.

Είναι αυτός ο φίλος μας που είναι χύμα στο κύμα, που μαζί του δεν περνάμε απλώς ωραία, περνάμε γαμάτα. Αυτός ο τύπος λέει κατευθείαν αυτό που σκέφτεται, έτσι ωμά, χωρίς καμία επεξεργασία κι εμάς αυτό μας προκαλεί γέλιο. Σαν ένα πεντάχρονο που δεν έχει την αίσθηση του τι επιτρέπεται να πει και τι όχι.

Το κακό βέβαια είναι πως ίσως το χιούμορ του να είναι και το μόνο θετικό του. Μην περιμένεις να σε παίρνει τηλέφωνο κάθε τρεις και λίγο, ακόμα κι αν του έχει συμβεί κάτι σοβαρό. Τα πάνω-κάτω να έχουν έρθει στη ζωή του, εσένα θα σου τα παρουσιάσει με μια απίστευτη απλότητα και χαλαρότητα σαν να μην έγινε και τίποτα σπουδαίο. Εσύ θα στεναχωριέσαι και θα αγχώνεσαι περισσότερο για εκείνον απ’ ό,τι αυτός για τον εαυτό του.

Σου είναι αδύνατον μέσα σε όλο αυτό το χάος του μυαλού του να καταλάβεις πώς λειτουργεί αυτός ο άνθρωπος και σε εκνευρίζει που είναι αψυχολόγητος κι άπιαστος σχεδόν σε όλα. Σου τη δίνει γιατί μπορεί ξαφνικά ν’ ανακαλύψεις πως έφυγε για τριήμερο στο Ντουμπάι και πως λογαριασμό δεν έδωσε σε κανένα. Δεν ξέρεις τι σε περιμένει μ’ αυτόν τον απρόβλεπτο τύπο.

Ακόμα περισσότερο σε φρικάρει το γεγονός ότι ξεχνάει. Δε σ’ ενημερώνει ούτε για τα βασικά, όχι γιατί είναι κακός άνθρωπος, αλλά πραγματικά γιατί τα ξεχνάει σχεδόν όλα. Ξεχνάει το ραντεβού που κανονίσατε για καφέ, ξεχνάει τα γενέθλιά σου, ξεχνάει πως χώρισες. Απροσάρμοστος που πηγαίνει κόντρα σε όλες τις κλασικές για τη φιλία ιδέες κι εσύ μπαίνεις πάντα στον κόπο να του εξηγείς όλα εκείνα που δεν καταλαβαίνει.

Σαν μωρό παιδί αυτός με τη σειρά του νιώθει άσχημα που αδυνατεί να έχει ένα κανονικό μυαλό όπως όλοι οι άλλοι, καταλαβαίνει τα λάθη του, αλλά στη συνέχεια τα ξεχνάει κι αυτά. Του είναι τόσο δύσκολο να προσαρμοστεί στις συνθήκες μια σωστής φιλίας έτσι όπως την έχουν ορίσει οι περισσότεροι.

Το κυριότερο; Σπάνια θα κάνεις σοβαρή κουβέντα μαζί του. Όλα γι’ αυτόν είναι για γέλια και για κοροϊδία, λες και το πετσί του δε σηκώνει το οποιοδήποτε βαρύ κλίμα, το οποιοδήποτε θλιβερό γεγονός. Μαζί του, λοιπόν, πάντα το κλίμα θα είναι ελαφρύτερο απ’ ό,τι με τους άλλους καθωσπρέπει φίλους σου και σίγουρα οι φιλοσοφικές συζητήσεις δεν έχουν θέση στο τραπέζι όταν θα είσαι μαζί του.

Πότε εδώ, πότε εκεί, ο χρόνος περνάει κι εκεί που απογοητεύεσαι απ’ τη φιλία σου μ’ αυτόν τον άνθρωπο, εκείνος βρίσκει τον τρόπο να σε εκπλήξει. Είναι πάντα εκεί για σένα μ’ έναν πολύ δικό του τρόπο, χωρίς πολλές φορές να τον αντιλαμβάνεσαι. Ίσως αυτός ο φίλος σου να μην μπορεί να σου προσφέρει τον ώμο του για να κλάψεις, αλλά σίγουρα μπορεί να μετατρέψει το κλάμα σου σε γέλιο μέχρι δακρύων. Μπορεί να ισοπεδώσει την κατάσταση, έτσι ώστε εσύ να ξεχαστείς και να γίνεις ξανά ένα ανέμελο παιδί.

Αν το καλοσκεφτείς, εσύ σε αυτή τη φιλία έχεις το ρόλο του γονέα, που νοιάζεσαι κι ενδιαφέρεσαι για το ανώριμο παιδάκι που έχεις απέναντί σου, ενώ εκείνο το παιδάκι δεν ξέρει ακριβώς πώς να σου δείξει την αγάπη του, αλλά σ’ αγαπάει. Μπορεί να μην καλύπτει πλήρως τις ανάγκες σου, αλλά σκέψου πως έχει και το διαφορετικό κάτι να σου προσφέρει. Πάρ’ το, λοιπόν, απόφαση πως όσο κι αν προσπαθήσεις δε θα μπορέσεις να του θυμώσεις χωρίς να γελάς από μέσα σου. Κρατάει, βρε, κανείς κακία στα παιδιά;