Έρωτας ένας, πρόσωπα δύο, καθαρά πράγματα και ξάστερα. Κάπου εκεί χώνεται σφήνα κι ένα τρίτο πρόσωπο. Το ένα πρόσωπο εκ των δύο πρόδωσε τελικά τον έναν έρωτα, κεράτωσε. Ας τον λιθοβολήσουμε όλοι μαζί τον αθεόφοβο, τον άπιστο αυτόν άνθρωπο. Πάρτε τις πέτρες ανά χείρας και πάμε να τον σκοτώσουμε δημοκρατικά για παραδειγματισμό προς τους υπόλοιπους. Ας συμπονέσουμε όλοι τον άμοιρο τον απατηθέντα που απ’ το πουθενά και χωρίς καμία αιτία του φύτεψαν δυο κέρατα στο κεφάλι. Κακούργα ζωή που άλλους τους ανεβάζεις κι άλλους τους κατεβάζεις.
Αφήστε τους απανταχού κερατάδες να μιλήσουν, να μοιρολογήσουν το χαμένο τους έρωτα, να μας πουν την τραγική τους ιστορία. Βουλώστε τα στόματα των απίστων που δεν έχουν δικαίωμα να βγάλουν κιχ. Ποτίστε τους με μπόλικη κοινωνική κατακραυγή να είναι δακτυλοδεικτούμενοι σαν θανατοποινίτες. Φωνάζει ο λαός, ρίξτε τους στην πυρά να ξεμπερδεύουμε απ’ αυτά τ’ αποβράσματα. Πρέπει να πάρουμε το αίμα μας πίσω, πρέπει όλοι οι απατημένοι και προδομένοι να λυτρωθούμε.
Μα για μισό λεπτό. Μέχρι κι ο κατάδικος δεν έχει δικαίωμα να πει τα τελευταία του λόγια πριν καταδικαστεί; Ο μοιχός γιατί βιώνει τέτοιο ρατσισμό; Όλοι κι όλες προκατειλημμένοι. Αυτός φταίει, ο ένας απ’ τους τρεις. Ο ένας, αυτός είναι ο θύτης, ο δεύτερος το θύμα κι ο τρίτος άφαντος, δε μας αφορά καν. Πού πάμε ρε σε τέτοια κοινωνία; Αφήστε τον κατηγορούμενο να μιλήσει. Αν δεν ομολογήσει το «έγκλημα» κι αν κρυφτεί πίσω από ψευδείς ισχυρισμούς της κακιάς ώρας, ψάξτε να βρείτε τρόπο να μεταφέρουμε τις πιο μεγάλες κοτρόνες. Βράχια ολόκληρα σηκώστε να του κάνουμε τη μούρη κρέας. Αν όμως μία στο εκατομμύριο δηλώσει ένοχος; Κι αν ακόμη χειρότερα δηλώσει και ένοχος και μετανιωμένος; Ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω.
Εδώ σας θέλω εσάς τους κάβουρες. Σας βόλευε ο λιθοβολισμός με τη μία, γιατί μια χαρά καλύτερη είναι η εύκολη λύση του «ένοχος τελεία και παύλα». Τι φοβηθήκατε; Μήπως το ρίσκο; Μπορεί ο κατακαημένος ο μοιχός να λέει αλήθεια, μπορεί όντως να κατάλαβε το λάθος του και να θέλει να γίνει καλύτερος άνθρωπος, μπορεί και τίποτα απ’ όλα αυτά. Εσύ απατημένο θύμα, δώσε του το συγχωροχάρτι και ρίσκαρέ το. Θα του κάνεις το βίο αβίωτο τρίβοντάς του στα μούτρα το συγχωροχάρτι σου για καμία δεκαετία.
Γιατί λέει ο κοσμάκης πως είναι να μην κάνεις την αρχή. Άπαξ και κάποιος απατήσει, θα το ξανακάνει. Βρε κόσμε κουτέ, κόσμε προκατειλημμένε και κακοφορμισμένε, όλοι κάνουμε λάθη κι όλοι έχουμε δικαίωμα να μετανιώσουμε γι’ αυτά. Γι’ αυτό είναι τα λάθη, για να τα κάνεις και να μαθαίνεις απ’ αυτά.
Κι εσύ απατημένε, επειδή στους δύο τρίτος μια χαρά χωρεί, ψάξε λίγο να δεις από πού έμπαζε νερά το καΐκι σου. Κατά πάσα πιθανότητα έχεις κι εσύ κάπου λάθος, παρόλο που η κοινωνία παραλίγο να σε κάνει εικόνισμα δίπλα στους Αγίους. Ρώτα το θύτη σου, ενδιαφέρσου να δεις τι στο καλό πήγε στραβά και σε κεράτωσε. Βοηθήστε ο ένας τον άλλο να πατήσει η σχέση σας σε πιο γερές βάσεις απ’ ό,τι πριν και να σταθεί αντάξια των προσδοκιών σας.
Κατεβάστε τις πέτρες σας, γιατί ποτέ δε φταίει μόνο ο ένας. Βγάλτε επιτέλους τις παρωπίδες και μάθετε ν’ ακούτε και τις αλήθειες που δε σας βολεύουν και δε σας συμφέρουν. Μπορεί ο μοιχός να σας έδειξε τα σημάδια κι εσείς να τα αγνοήσατε. Μπορεί να ήθελε ο δύσμοιρος να σας μιλήσει για εκείνες τις τρύπες της σχέσης σας, αλλά εσείς αλλού η θάλασσα κι αλλού το πλοίο. Κανείς περισσότερο μάγκας, κανείς θύμα και κανείς θύτης. Κι οι δύο είστε το ίδιο δειλοί. Με μούγκα στη στρούγκα κι οι δύο φτάσατε εδώ που φτάσατε. Η διαφορά σας είναι ότι ο ένας έμεινε ψύχραιμος, ενώ ο άλλος δεν άντεξε και κεράτωσε.
Ας πάρει και κατήγορος και κατηγορούμενος το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί, εξετάζοντας εξονυχιστικά και τις δύο πλευρές. Δώστε μία ευκαιρία σ’ αυτόν που απάτησε κι αν στην τελική δεν την αξίζει, θα ‘ναι όλη η ντροπή δική του. Τη δεύτερη φορά το λιθοβολισμό σε κεντρική πλατεία σίγουρα δε θα τον γλυτώσει. Τη δεύτερη φορά κι εσείς δε θα έχετε αμφιβολία κι ο κοσμάκης θα πάρει την εκδίκηση που τόσο πολύ θέλει. Τη δεύτερη φορά μ’ ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια.
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου