Είμαστε τα μικρότερα αδέρφια και το απολαμβάνουμε στο έπακρο

Αδέλφια. Από τους σημαντικότερους ανθρώπους στη ζωή μας. Είναι οι άνθρωποι που μας διδάσκουν την ανιδιοτελή αγάπη, την ενσυναίσθηση. Ακόμα κι αν υπάρχουν προστριβές, τσακωμοί κι αψιμαχίες, όλοι ξέρουμε πως όταν μας χρειαστούν ή τους χρειαστούμε, θα είμαστε εκεί ο ένας για τον άλλον.

Ιδιαίτερα τα μικρότερα αδέρφια είναι πάντα εκείνα στα οποία έχουν όλοι μια έξτρα αδυναμία. Είναι προνομιούχα θέση να είσαι ο Βενιαμίν της οικογένειας και να τους έχεις όλους να σε κακομαθαίνουν και να σε κανακεύουν, ας το παραδεχτούμε. Είσαι ο «σπόρος» που όλους τους πειράζει και τους τσιγκλάει και δε βρίσκει ποτέ τον μπελά του. Είσαι το μικρό που θέλει να πάει βόλτα με τα μεγάλα αδέρφια του, κι αν εκείνα αρνηθούν, έχεις τους γονείς συμμάχους σου. Είσαι όμως και το παιδί για όλες τις δουλειές, το plus one των μεγαλύτερων αδερφών σου όταν σε έχουν ανάγκη, αλλά και το μέσο τους να διεκδικήσουν πράγματα βάζοντας εσένα μπροστά. Ε, κάτι πρέπει να κερδίσουν και τα μεγάλα αδέρφια για όλα τα προνόμια που προσφέρουν!

Μεγαλώνοντας, «το χάσμα γενεών» όλο και μικραίνει με τα μεγαλύτερα αδέρφια γίνονται οι πιο αναπάντεχοι καλύτεροί μας φίλοι. Γιατί ποτέ δεν περιμέναμε πως όλα εκείνα που μας χώριζαν όταν ήμασταν μικροί, καμία σημασία δε θα είχαν στο μέλλον και μάλιστα θα έκαναν και τη σχέση μας ακόμα πιο δυνατή. Τότε είναι που συνειδητοποιούμε πραγματικά την τύχη που είχαμε να μεγαλώσουμε δίπλα στα αδέρφια μας, που παρεμπιπτόντως είναι και λιγάκι οι δεύτεροι γονείς μας, γιατί κυριολεκτικά μας φρόντισαν και μας νοιάστηκαν όσο εκείνοι, μας πήγαν στο σχολείο την πρώτη μας μέρα, μας μάθανε ποδήλατο, μας μάθανε να ζωγραφίζουμε, μας μύησαν στις πρώτες σκανταλιές μας.

Καθώς ωριμάζουμε αντιλαμβανόμαστε το προνόμιο που είχαμε μεγαλώνοντας να είμαστε τα παιδιά των αδερφών μας. Χωρίς τα μεγαλύτερα αδέρφια μας, δε θα ήμασταν ποτέ οι άνθρωποι που ήμασταν σήμερα, δε θα είχαμε τις ίδιες αναμνήσεις από τρελά κι αστεία στιγμιότυπα που μοιραστήκαμε. Δε θα είχαμε το ακούνητο στήριγμα στα δύσκολα, την αγκαλιά που θα μας προστατεύσει από όλα κι όλους. Έπειτα, χωρίς τα μεγαλύτερα αδέρφια μας, δε θα ήμασταν τα πιο κουλ παιδιά στην τάξη που τα ξέρουν όλα πριν από τους άλλους, που έχουν πάει σε μέρη που τα παιδιά της ηλικίας σου δεν είχαν πάει.

Είναι ωραίο να μεγαλώνουμε με τα αδέρφια μας. Βασικά δεν έχει και τόση σημασία τελικά αν είμαστε εμείς οι μεγάλοι ή μικροί στην εξίσωση, γιατί κι οι δυο πλευρές έχουν πράγματα να κερδίσουν, να μάθουν και να θυμούνται με νοσταλγία. Βέβαια, είναι ωραίο να σε κακομαθαίνουν και ποτέ δε θα παλιώσει η φράση που λέμε στα μεγάλα μας αδέρφια ότι εκείνα θα γεράσουν και θα πεθάνουν πρώτα. Κι όλοι ξέρουμε το γέλιο και το επερχόμενο debate που ακολουθεί αυτής της πρότασης!