Μην εκτροχιάζεις τον εαυτό σου για χάρη κάποιου άλλου

Επέλεξες πολλές φορές να προκαλέσεις την απόρριψη απαιτώντας να σου δείξουν αγάπη, μιας και τότε που προσπάθησες απλώς να την κερδίσεις, δεν το πέτυχες. Οι τάσεις μας είναι αυτές που ευθύνονται για τις ενέργειές μας. Έχει να κάνει με τις τάσεις μας ο συγκεκριμένος τρόπος που θα ενεργήσουμε. Δεν είναι το ευκολότερο πράγμα να μπορέσει να προσποιηθεί κανείς για αρκετό καιρό.

Ανά πάσα ώρα και στιγμή ο πραγματικός ρόλος του θα χρειαστεί να βγει στην επιφάνεια και να κάνει μια κουβέντα με την πραγματικότητα, εδώ και τώρα. Προσωπικά πιστεύω πως εμείς είμαστε ο ρόλος μας κι ο ρόλος μας εμείς. Υπάρχουν όμως και φορές που γινόμαστε ένα με το πετσί μας, τότε που η κάθε μας αντίδραση γίνεται αυτοματοποιημένα πλέον. Κάτι που το κάνει πολύ δυσάρεστο.

Με το πέρασμα του καιρού, καθώς ο χρόνος παρέρχεται και φέρνοντας ή παίρνοντας μαζί του εμπειρίες, οι άνθρωποι θέλοντας και μη αναβαθμιζόμαστε. Σ’ αυτό μερίδιο ευθύνης έχουν είτε καλοί είτε παράγοντες λιγότερο καλοί. Κακοί δεν υπάρχουν. Όλοι είναι χρήσιμοι, ώστε να κερδίσεις κάτι απ’ αυτούς στο τέλος.

Μπορείς πάντα ν’ αλλάξεις. Απλώς χρειάζεται κουράγιο. Λέγοντας «αλλάζω» δεν εννοώ μαλλιά, ντύσιμο, στιλ ή εξαιτίας ηλικίας ή πόνου. Ακόμη όμως κι αυτά αποτελούν τρανταχτό παράδειγμα πως ο άνθρωπος αλλάζει. Όσο τα πάντα πάνω σ’ αυτόν τον κόσμο βρίσκονται σε συνεχή κίνηση και διεργασία. Όλα είναι πιθανά να συμβούν ακόμη και ν’ αλλάξεις σαν άνθρωπος.

Προσοχή όμως. Άλλο αλλάζω κι άλλο έμαθα. Η αλλαγή έρχεται με τον καιρό. Την βιώνεις ασυναίσθητα. Θα καταλάβεις πως αρχίζει να δουλεύει, όταν θ’ αντιλαμβάνεσαι τα δεδομένα που θα έρχονται στα χέρια σου διαφορετικά. Όσο έχεις πληγωθεί, όσο έχεις επιτρέψει ο ίδιος να συμβεί αυτό, όσο κι αν η πληγή είναι ακόμη ανοιχτή, μοιάζοντας με μετεγχειρητικό τραύμα.

Θα έρθουν στιγμές που θα σκεφτείς, αν θα καταφέρει να εξαφανιστεί η πληγή εντελώς χωρίς ν’ αφήσει κατάλοιπα πίσω. Ο φόβος που υπάρχει αντικρίζοντας το άγνωστο είναι απόλυτα φυσιολογικός. Υπάρχει όμως κάτι που είναι ακόμη πιο φυσιολογικό απ’ αυτό. Και είναι η Γη που κινείται και σε προκαλεί να κάνεις το ίδιο. Οι λογαριασμοί πρέπει να κλείσουν. Και θα κλείσουν την ημέρα που θα σε χάσουν. Αυτοί θα χάσουν εσένα κι εσύ θα βρεις τον εαυτό σου.

Μην εκτροχιάζεσαι επηρεαζόμενος απ’ τις γνώμες των άλλων. Μη μαλώνεις με τον εαυτό σου εξαιτίας των άλλων. Αν μαλώσεις όμως, να κάτσεις και να μιλήσεις μαζί του. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κρίνει το παιδί εκείνο, που βρίσκεται μέσα σου. Γιατί κανείς δεν ωρίμασε, όπως ωρίμασε το παιδί αυτό. Ν’ αγαπάς αυτό το παιδί για να μπορεί να κάνει κι εκείνο το ίδιο με σένα.

Μη μιλάς άσχημα στον εαυτό σου, γιατί σ’ ακούει. Ίσως είναι κι ο μοναδικός που μπορεί να σ’ ακούσει, ακόμη και τότε που δε χρειάζεται να βγάλεις άχνα. Να τον αγαπάς. Να τον βγάζεις βόλτες. Να τον καλλιεργείς συνεχώς. Να τον σέβεσαι αρχικά εσύ και μετά οι άλλοι απλώς θ’ ακολουθήσουν. Μην αφήνεις τ’ αρνητικά και τοξικά άτομα να πιάνουν χώρο στο κεφάλι σου.

Ελάττωσε το χώρο και πέταξέ τους έξω με τις κλωτσιές. Θα έρθουν μέρες που θα σε βρουν να γελάς και νύχτες να κλαις. Κι όλα αυτά θέλοντας απλώς ν’ αγαπηθείς. Άρχισε να πιστεύεις πως ”what goes around, comes around” κι αυτό θα γεννήσει ελπίδες για μια καλύτερη μέρα. Μέχρι τότε να είσαι ο πρώτος που θα σηκώνεις τον εαυτό σου κάθε φορά που αυτός θα πέφτει!