Ο μοναδικός εχθρός σου είναι ο εαυτός σου

«Σταμάτα να επιβάλλεσαι στη δουλειά, οι γυναίκες δε φωνάζουν. Τα κορίτσια δεν κάνουν τρέλες. Τι εννοείς λέγοντας πως θα αφήσεις τη νομική για να γίνεις εικαστικός; Δε γίνεται να χτύπησε το βιολογικό σου ρολόι, είσαι μόλις 24. Οι ομοφυλόφιλοι προσπαθούν απλά να τραβήξουν την προσοχή. Σταμάτα να αντιμιλάς, πρέπει να κάνεις αυτό που σου λένε. Φτάνει πια να παρεξηγείς τα πάντα, μια πλάκα έκανε! Τι εννοείς πως αγαπάς; Είσαι 17. Γίνεσαι υπερβολικός και γι’ αυτό είσαι μόνος. Δεν πρόκειται να σε αντέξει κανείς!»

Είναι γύρω μας. Κρύβονται και θα συνεχίσουν να κρύβονται πίσω από κριτικές και γνώμες όσο εμείς θα λέμε και θα πράττουμε την αλήθεια και θα διεκδικούμε αυτό που ονειρευτήκαμε. Η πραγματικότητα μπορεί να καταστρέψει τα όνειρα. Γιατί να μην μπορεί και το όνειρο να καταστρέψει την πραγματικότητα; Δεν είναι κάπως άδικο αυτό; Πες επιτέλους στην καρδιά σου ότι ο φόβος του πόνου είναι χειρότερος απ’ τον ίδιο τον πόνο. Και καμιά καρδιά δεν υπέφερε ποτέ όταν αποφάσισε να κυνηγήσει τα όνειρά της.

Ο εγωισμός είναι το ισχυρότερο όπλο στις μέρες μας. Να σκέφτεσαι τον εαυτό σου και μετά τους άλλους. Να βάζεις πρώτο τον εαυτό σου και δεύτερους όλους τους άλλους. Πολλοί θα σε ονομάσουν «παρτάκια», εγώ θα χρησιμοποιήσω τον όρο «αυτό-αγάπη». Δικιά σου είναι η ζωή. Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα είναι η τελευταία σου στιγμή. Ζήσε την κάθε μέρα, γέμισε τη ζωή σου με ήχους κι εικόνες. Φτιάξε εμπειρίες κι όχι σκέτες αναμνήσεις!

Δωσ’ τους το ελεύθερο να σε κρίνουν όσο θέλουν. Μια χάρη μόνο ζήτα τους. Να κρατήσουν τη σκέψη τους για τον εαυτό τους. Δεν ξέρουν τι έχεις ζήσει. Δεν έχουν ιδέα πώς σκέφτεσαι. Δε γνωρίσουν τι έχεις περάσει για να μπορείς τώρα να στέκεσαι απέναντί τους αλώβητος. Αν η κριτική είναι θετική στοχεύοντας στη βελτίωσή σου, τότε ναι, να τη θέλεις και να τη ζητάς.

Δέχεσαι λοιπόν ότι τους αρέσει να κρίνουν. Θα τους άρεσε να κριθούν; Εννοείται πως όχι. Σε κανέναν δεν αρέσει να ακούει τα αρνητικά στοιχεία του. Και γι’ αυτό προσπαθούν να τα κρύψουν πίσω από καλοστολισμένα σχόλια. Μη σε ανησυχούν αυτοί που μιλούν πίσω απ’ την πλάτη σου. Υπάρχει λόγος που βρίσκονται πίσω σου.

Να έχεις ένα μαύρο κουτί στην καρδιά σου, όπως τα αεροπλάνα. Όταν υπάρχει κάτι που μας ενδιαφέρει πραγματικά, αλλά παρ’ όλα αυτά μας φοβίζει το κενό που βλέπουμε να απλώνεται μπροστά μας, εκείνη τη στιγμή πρέπει να πιστέψουμε πως κάνοντας ένα βήμα προς τα εμπρός, και παρά το φόβο μας, θα αρχίσουν να ξεδιπλώνονται τα φτερά μας.

«Αν κατέληξες να έχεις μια βαρετή και μίζερη ζωή επειδή άκουσες τη μαμά σου, τον μπαμπά σου, το δάσκαλό σου, τον παπά ή κάποιον τύπο στην τηλεόραση που σου είπαν τι να κάνεις, τότε το αξίζεις». Κάτι ήξερε ο Frank Zappa. Κάποιες φορές η «λάθος» απόφαση που θα πάρεις είναι αυτή που σε οδηγεί στο σωστό δρόμο. Η θέληση που έχεις είναι αυτή που θα διαμορφώσει το μέλλον σου. Η μελλοντική επιτυχία ή η αποτυχία θα οφείλεται αποκλειστικά και μόνο σε σένα. Δική σου, λοιπόν, η επιλογή, δική σου κι η ευθύνη. Κι όταν όλα φαίνονται να είναι εναντίον σου, θυμήσου πως το αεροπλάνο απογειώνεται κόντρα στον άνεμο.

Πάντα οι άνθρωποι έψαχναν κάποιον γα να τους καθοδηγεί. Λίγοι ήταν αυτοί που πήραν την πρωτοβουλία να φτιάξουν τον δικό τους δρόμο. Αυτοί όμως που ακολούθησαν το δικό τους μονοπάτι, πέτυχαν όσα οι άλλοι δεν κατάφεραν ποτέ. Δε θα συναντήσεις στην πορεία καμία φωτεινή επιγραφή που θα γράφει «για εκπλήρωση ονείρων στο βάθος του διαδρόμου».

Μην περιμένεις την Παρασκευή και το Σάββατο για να ζήσεις. Μην περιμένεις τις διακοπές. Και προς Θεού, μην περιμένεις μεγάλες στιγμές να έρθουν από μόνες τους. Να τις επιδιώκεις. Να τις φέρεις με το ζόρι. Αν δεν μπορείς, τουλάχιστον, μη λες πως η ζωή ήταν άδικη μαζί σου.

Και να ξέρεις πως αυτοί που ονειροπολούν τη μέρα αισθάνονται πράγματα που διαφεύγουν από αυτούς που ονειρεύονται μόνο τη νύχτα. Να σε προσέχεις, να ονειρεύεσαι κι αύριο όλα θα είναι καλύτερα. Μερικές φορές μπορεί ο νικητής να είναι ένας απλός ονειροπόλος που ποτέ δεν εγκατέλειψε!