Η προσωπική ζωή των ανθρώπων στις μέρες μας δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια, κι αν κάποιος προσπαθήσει να την αναλύσει, είναι πολύ πιθανόν ή να το ρίξει στο αλκοόλ ή να κλειστεί στο σπίτι και να περιμένει ένα θαύμα. Δεν ξέρεις τι ζητάει πια ο κόσμος σήμερα κι από τη στιγμή που δεν ξέρεις τι μπορεί να θέλουν οι άλλοι, ορισμένες φορές αμφιβάλλεις και γι’ αυτό που θέλεις εσύ.
Αναρωτιέσαι τι εννοώ; Λοιπόν! Προσπάθησε λίγο να σκεφτείς πότε ήταν η τελευταία φορά που ερωτεύτηκες και πότε η τελευταία φορά που απλώς έκανες σεξ. Πότε ήταν η τελευταία φορά που κοιμήθηκες αγκαλιά με κάποιον –χωρίς σεξ– και πότε η τελευταία φορά που δεν κοιμήθηκες όλο το βράδυ. Πότε έκλαψες πικρά που δεν σε πήρε τηλέφωνο ο έρωτάς σου και πότε επειδή σε πήρε τελικά το χθεσινό καμάκι. Πότε φώναξες στο τηλέφωνο «θα σε σκοτώσω», επειδή πολύ απλά μπορεί νʼ άργησε το έτερον ήμισυ στο ραντεβού και πότε «θα σκοτωθώ» όταν συνειδητοποίησες πως τελικά δεν θυμάσαι τίποτα απ’ όλα όσα έκανες χτες το βράδυ.
Καταλαβαίνεις τη διαφορά; Είναι το αιώνιο δίλλημα: σεξ ή συναίσθημα;
Σήμερα, οι άνθρωποι έχουν χωριστεί σε κατηγορίες. Από τη μία πλευρά υπάρχουν οι λάτρεις του σεξ, εκείνοι δηλαδή που νιώθουν ολοκληρωμένοι μόνο μέσα απʼ την ικανοποίησή τους κι απʼ την άλλη υπάρχουν οι συναισθηματικοί, που θέλουν και λίγο άρλεκιν στη ζωή τους. Καμία από τις δύο πλευρές δεν είναι σωστή, αλλά και καμία λάθος.
Ο κάθε άνθρωπος, θέλω να πιστεύω, έχει καταταχτεί σε κάποια από τις παραπάνω «κατηγορίες», διότι γνωρίζει τα όρια του. Εκείνοι που προσδοκούν μόνο το σεξ, δε θέλουν δεσμεύσεις, ρε φίλε! Θέλουν να συλλέξουν εμπειρίες. Πολλές εμπειρίες. Θα βγουν, θα κυνηγήσουν τον στόχο τους και μετά μη τον είδατε τον Παναή. Οι συναισθηματικοί, από την άλλη, είναι πιο ευαίσθητοι. Θέλουν να ζήσουν πολύ έντονα συναισθήματα, νʼ αγαπήσουν και νʼ αγαπηθούν. Δεν τους ενδιαφέρει αν πονέσουν. Θέλουν να ζήσουν όπως οι πρωταγωνιστές των ταινιών. Πιστεύουν στον μεγάλο έρωτα.
«Ο πρώτοι δηλαδή δεν ερωτεύονται;» θα πεις.
Νομίζεις! Κι οι δύο πιστεύουν στον έρωτα. Αυτό να λέγεται. Απλώς ο καθένας έχει δώσει το δικό του ορισμό για το τι ακριβώς είναι και φυσικά για το πώς ακριβώς εκφράζεται.
Κι όμως το δίλλημα παραμένει. Σεξ ή συναίσθημα;
Έχω να κάνω μια ερώτηση και στους δύο. Υπέρμαχε του σεξ, βάλε το χέρι στην καρδιά κι απάντησε με απόλυτη ειλικρίνεια. Δε σου ‘χει λείψει να ‘χεις έναν άνθρωπο δίπλα σου, στον οποίο μπορείς να βασίζεσαι; Ας το πω «σχέση». Όχι απαραίτητα με καθολική δέσμευση, λουλούδια, αγάπες κι άλλα τέτοια, αλλά να έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο. Έναν και μόνο. Δε σου ‘χει λείψει;
Υπέρμαχε του συναισθήματος, δε σου ‘χει λείψει το άγριο; Το παθιασμένο; Το απαγορευμένο; Να βγεις απʼ το τροπάρι των αγαπησιάρικων αντιλήψεών σου και να ξεσκάσεις, ρε παιδάκι μου; Δε σου έχει λείψει το συνεχές γκομενιλίκι;
Οι συναισθηματικοί σνομπάρουν τους λάτρεις του σεξ και οι λάτρεις του σεξ τους συναισθηματικούς. Γιατί; Αφού όλοι θα περάσουμε κι απʼ τις δύο κατηγορίες. Όλοι οι άντρες κι όλες οι γυναίκες. Όσοι το αρνηθείτε, να ξέρετε πως θα είστε οι πρώτοι που θα πέσετε στην παγίδα.
Το μεγάλο λάθος ξέρετε ποιο είναι; Ότι δεν λέτε τι θέλετε, γιατί δεν ξέρετε ή μάλλον δεν είστε σίγουροι, ώστε να γλιτώσουμε τα δράματα. Θες σχέση; Πες το. Συναισθηματικοί, ενωθείτε. Θες σεξ; Φώναξέ το. Άνθρωποι για σεξ; Να! Όλοι για σένα. Είναι κι αυτό μία επιλογή. Μπορεί να είναι προσωρινή αλλά είναι επιλογή.
Πρέπει να βάλεις τον εαυτό σου σε μία διαδικασία για να δεις τι πραγματικά θέλεις και να ψάξεις να το βρεις. Να το βγάλεις παραέξω. Είτε ζητάς συναίσθημα, είτε ζητάς σεξ, είτε και τα δύο. Οι περισσότεροι πιστεύουν πως το σεξ κερδίζει στα σημεία, όμως δεν είναι έτσι.
Το σεξ υπάρχει άφθονο και στις δυο κατηγορίες. Απλώς καλό θα είναι να βρεθεί ο κατάλληλος παρτενέρ.
Τελικά «σεξ ή συναίσθημα;»
Είναι το αιώνιο δίλλημα και δεν αλλάζει. Και γιατί να αλλάξει άλλωστε;
Συντάκτης: Κατερίνα Μοχράνη
