Συμβαίνει κι αυτό. Δεν φταίτε εσείς αν ο κολλητός σας είναι κούκλος και ταιριάζετε σε όλα. Ο κολλητός είναι σαν το ιδανικό ταίρι χωρίς τη χαρά του σεξ. Αν υπήρχε κι αυτό θα ήσασταν ικανοποιημένες. Παραδεχτείτε το! Σας έχει περάσει από το μυαλό πως το κολλητάρι σας ίσως να είναι το άλλο σας μισό, αλλά πού να βρείτε τη δύναμη να το ξεστομίσετε. Δεν είναι δα και το ευκολότερο πράγμα. Μια εξομολόγηση θα μπορούσε να καταστρέψει τα πάντα.
Το δράμα όμως είναι αν ο κολλητός σας είναι γκέι και δεν το γνωρίζετε.
Ας τα πάρουμε όμως όλα από την αρχή. Περπατάς ανέμελη στο διάδρομο της σχολής σας, ή κάνεις μπανιστήρι στο γυμναστήριο, ή πίνεις ποτάρες στο στέκι σας, και ξαφνικά το μάτι σας πέφτει σ’ ένα σατανικά όμορφο άντρα. Ψηλό, αρρενωπό, αξύριστο, με τατουάζ κι όλα τα σωστά. Αναρωτιέστε πώς θα τον γνωρίσετε και για καλή σας τύχη, μέσα στην παρέα του υπάρχει ένας γνωστός, που για τις επόμενες ώρες θα γίνει πιόνι σας μέχρι να έρθετε πιο κοντά στο στόχο σας. Ενθουσιάζεστε από το πώς μιλάει και πώς στέκεται, κι έχετε καταλήξει ότι είναι ο τέλειος. Ανταλλάξατε κινητά και Facebook, κι αμέσως άρχισε να δημιουργείται μια όμορφη σχέση. Τέλεια! Ωστόσο, για κάποιον ανεξήγητο λόγο, νιώθετε πολύ άνετα μαζί του. Του μιλάτε για τα γκομενικά σας, για την οικογένειά σας, για τις απόψεις σας για τη ζωή και τα προβλήματά σας.
Κι ο καιρός περνάει και η σχέση δυναμώνει. Εσύ να λιώνεις κι εκείνος σε ανέχεται. Βλέπετε μαζί χαζορομαντικές ταινίες αγκαλιασμένοι στον καναπέ, κλαις επανειλημμένα στον ώμο του, μιλάτε με τις ώρες για τα πάντα, βγαίνετε και περνάτε υπέροχα. Ακούγεται σαν την ιδανική σχέση, όμως λείπει κάτι. Τόσο καιρό ο ιππότης σας δεν έχει εκδηλώσει ούτε πάθος φλογερό, ούτε έρωτα αγιάτρευτο. «Ντρέπεται, το χρυσό μου!» σκέφτεστε. Είναι δυνατόν μετά από δυο μήνες καθημερινής επαφή και να έχετε παίξει μόνο ταινίες στο DVD και τις κουμπάρες;
Κι ο καιρός συνεχίζει να περνάει, κι εσείς περιμένετε την εξέλιξη και γνωρίζετε τον «άντρα της ζωής σας» στην αδερφή και την κολλητή σας.
Και νιώθετε υπέροχα. Εκείνες όμως; Το βλέμμα του τις σκανάρει και αρχίζει να μιλάει μαζί τους για ρούχα, παπούτσια, συνδυασμούς χρωμάτων, για το πόσο ωραία μαλλιά έχουν, και άλλα τέτοια, που θεωρητικά ένας άντρας θα αγνοούσε. Εσείς νιώθετε καταπληκτικά που το –μελλοντικό– μωρό σας, τα πάει τόσο καλά με εκείνες, και δε δίνετε σημασία. Μόλις εκείνος, απομακρυνθεί λίγο, θα πλησιάσουν οι αγγελιοφόροι των κακών μαντάτων, θα ανοίξουν το στόμα τους και θα κατακεραυνώσουν την ερωτοχτυπημένη κορασίδα «μα τι καλό και ωραίο παιδί! Κρίμα που είναι γκέι!» Γελάς σαν χαζή, ενώ εκείνες σε κοιτάνε με απορία. «Αυτός; Γκέι; Ρε πάτε καλά; Αποκλείεται!» Καλά, γελάτε εσείς, αλλά όταν αγνοούμε το τρίτο μας μάτι και βαδίζουμε με παρωπίδες, το γέλιο μας βγαίνει ξινό.
«Είσαι η καλύτερή μου φίλη και πραγματικά είμαι ευγνώμων που σε γνώρισα!». Τι είναι αυτό το ξαφνικό τώρα; Τον κοιτάς σαν χάνος και απορείς με την άνεσή του να ξεστομίσει την λέξη «φίλη».
Μα καλά, αγόρι μου γλυκό, τόσους μήνες ασχολούμαστε με την παρτάρα σου, κι εσύ με βλέπεις σαν φίλη;
Τι άλλο να κάνουμε δηλαδή;
Υπέροχα όλα αυτά όταν τα σκέφτεστε, αλλά ανοίγετε και εσείς το στόμα σας και λέτε γεμάτες άνεση «κι εγώ χαίρομαι που είμαστε τόσο καλοί φίλοι!» και μετά πάτε, κλείνεστε σπίτι και κλαίτε μέχρι το πρωί. Καποια στιγμή ανοίγετε τον υπολογιστή και στέλνετε ένα μήνυμα στον «κολλητό» σας, μόνο πέντε λέξεις: «γιατί μου το έκανες αυτό;» Και η απάντηση έρχεται μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου. «Γιατί είμαι γκέι, και δεν μπορώ να σε βλέπω να ξεφτιλίζεσαι άλλο!»
Ο χρόνος σταματάει για λίγο και χαζεύετε την τελευταία πρόταση.
Το μόνο που βλέπετε είναι το «γκέι». Γκέι, γκέι, γκέι.
Δεν το περιμένατε, ε; Δεν ακούσατε κολλητή και αδερφή που χτυπιόντουσαν οι κακομοίρες. Όχι! Εκεί εσείς! Κόντρα, πέσιμο και ξεφτιλίκι. Και δώσε κλάμα! Δώσε απελπισία και αυτομαστίγωση! Κλείνεστε στο σπίτι, λέτε και ξαναλέτε πως δεν μπορεί να συνέβη σε εσάς αυτό, υποφέρετε, δεν έχετε όρεξη για τίποτα και το μόνο που σκέφτεστε είναι αυτό το «γκέι» που σας χάλασε τα σχέδια.
Μετά από λίγο καιρό, ο γλυκούλης σας στέλνει μήνυμα για να βρεθείτε. Στην αρχή, αντιδράτε απολύτως φυσιολογικά. Θέλετε να του σπάσετε το κεφάλι, και κλαίτε. Λίγο αργότερα όμως το ξανασκέφτεστε και πάτε για καφέ, μόνο και μόνο για να πάρετε κάποιες εξηγήσεις. Μετά από πολύωρη συζήτηση, με λεπτομέρειες που ίσως δε φανταζόσασταν ότι θα μάθετε, αρχίζει να ξεδιαλύνει το τοπίο. Τελικά, δεν κοιτούσε εσάς όταν τον πρωτοείδατε, αλλά το παλικάρι πίσω σας. Δεν βλέπει το Notebook γιατί είναι ρομαντικός, αλλά για τα ζυγωματικά του Ryan Gosling. Δεν του αρέσουν τα μαλλιά σας έτσι, γιατί τονίζουν τα μάγουλά σας και σας παχαίνουν, ενώ δεν χρειάζεται να φοράτε κοντές φούστες για να δειχτείτε. «Ένα τζινάκι με μια γόβα είναι το καλύτερο δόλωμα.» Σιγά-σιγά, το κλάμα μετατρέπεται σε γέλιο και επανέρχεστε στα φυσιολογικά σας. Η άνεση και η οικειότητα επιστρέφουν μεταξύ σας. Εσείς ηρεμείτε, εκείνος χαλαρώνει μετά από καιρό και ξεκινάτε να μιλάτε –γιατί άλλο;– για γκόμενους. Εκείνος κέρδισε μια μάχη με τον εαυτό του, γιατί δεν ήταν εύκολο να μιλήσει για τις σεξουαλικές του προτιμήσεις σε κάποια που τον γούσταρε, κι εσύ κέρδισες έναν αιώνιο κολλητό.
Ένας γκέι φίλος είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να τύχει στη ζωή μιας γυναίκας. Είναι όλα όσα χρειάζεται. Όλα όσα θέλει και όλα όσα δεν πρόκειται να βρει σε κανέναν άλλο άντρα. Μπορεί να τον ερωτεύτηκες, ναι! Είναι ελκυστικοί οι άτιμοι! Και να πληγώθηκες όταν έμαθες την αλήθεια! Αλλά σκέψου πόσο πολύ σε άλλαξε όλο αυτό το γεγονός. Σκέψου την προσπάθεια που έκανες για να τον κερδίσεις, και πόσο καλό σου έκανε η ύπαρξή του στη ζωή σου. Πρέπει να αγαπάμε τους ανθρώπους που έχουμε δίπλα μας, για αυτό που είναι. Και αν δε θέλουμε να χάσουμε κάποιον, προσπαθούμε. Ναι ρε φίλε, ερωτεύτηκα τον κολλητό μου, χωρίς να ξέρω ότι είναι γκέι και δεν μετανιώνω για αυτό. Μακάρι όλοι να ήταν τόσο ειλικρινείς, όσο εκείνος. Το μόνο κακό στην όλη ιστορία είναι ότι θα σου χτυπάει για μια ζωή το γεγονός ότι ήσουν, είσαι και θα είσαι η κοπελίτσα που τον γούσταρε. Χαλάλι!
Αφιερωμένο στον κολλητό μου!
Συντάκτης: Κατερίνα Μοχράνη
